၂၀၁၀ အၾကိဳ စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္တို႕ ကတဲ့ပြဲ (ကိုယ္တိုင္ control လုပ္ႏိုင္ပါသည္)

ေအာက္က Link ကိုသြားပါ ...

http://moemaka.com/images/berumagame03.htm

ေငြေၾကးႏွင္႔ မသက္ဆိုင္ေသာ တန္ဖိုးမ်ား ။

MONEY CAN BUY A BED, BUT NOT A SLEEP.
အိပ္ယာကို သင္ ၀ယ္ယူလို႔ရမယ္။ အိပ္စက္ျခင္းကို ၀ယ္ယူလို႔ မရဘူး။

ကတ္သီးကတ္သတ္ ေျပာခ်င္တဲ႔သူေတြကေတာ႔ အိပ္ေဆးေတြ ၀ယ္ေသာက္လို႔ ရတာပဲလို႔ ေျပာၾကမယ္ ထင္ပါ တယ္။ ဓာတုေဗဒ ေဆး၀ါးေတြရဲ႕ အကူအညီကို ရယူၿပီး အိပ္စက္ရၿပီ ဆိုကတည္းက တကယ္႔စစ္မွန္ ေအးခ်မ္းတဲ႔ အိပ္စက္အနားယူမႈကို မရႏိုင္ဘူးဆိုတာေသခ်ာသြားပါၿပီ။ တကယ္႔အေကာင္းစား ေမြ႔ယာႀကီး ေတြကို ေငြနဲ႔၀ယ္ယူလို႔ ရပါတယ္။ ေရထဲမွာ ေပါေလာေမ်ာေနရသလို ခံစားရမယ္႔ ေမြ႔ယာႀကီးေတြကိုလည္းအ ဆ မတန္ေစ်းနဲ႔ ၀ယ္ယူပုိင္ဆို္င္ထားလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အိစက္ညက္ေညာၿပီး ရုပ္ခႏၶာအတြက္ သာယာမႈ ေတြ အျပည္႔အ၀ ေပးႏိုင္မယ္႔ အဲဒီလို ေမြ႔ယာႀကီးေတြဟာအပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္စက္ အနားယူႏိုင္ခြင္႔တစ္ခုကို ေပးႏိုင္ပါသလား။ ဟင္႔အင္း…လို႔ ေျဖရမွာပါ။

ေလာကမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ႔ ျဖတ္သန္းကုန္လြန္ခဲ႔ရတဲ႔ တစ္ေန႔တာရဲ႕ အပူရွိန္ေတြဟာ ညအထိေတာင္ ပါလာၿပီး အိပ္စက္ျခင္းေတြကိုေတာင္ေႏွာင္႔ယွက္ဖ်က္ဆီးပစ္ေနၾကတယ္ ဆိုတာကို ပုထုုုုဇဥ္တိုင္းခံစားသိရွိဖူးၾကလိမ္႔မယ္ ထင္ပါတယ္။ စကားလံုးလွလွသံုးၿပီး ေျပာရရင္ေလာကမွာ ေနမ၀င္ တဲ႔ညမ်ားစြာဟာ လူတိုင္းလိုလိုမွာ အနည္းနဲ႔အမ်ားရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဟုတ္ပါၿပီ… အိပ္စက္ျခင္းကို ေငြနဲ႔၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ အရယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကမလဲ။ အဓိက,ကေတာ႔
စိတ္ပါပဲ။ တစ္ညတာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္အနားယူခြင္႔ ရဖို႔ဆိုတာျဖတ္သန္းၿပီးခဲ႔တဲ႔ တစ္ေန႔တာထဲက ကိုယ္႔ရဲ႕စိတ္ထားေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြ အေပၚမွာအမ်ားႀကီး မူတည္သလို ျဖတ္သန္းရဦးမယ္႔ ေနာက္တစ္ေန႔တာ အေပၚမွာ ထားတဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ သေဘာထားအေပၚမွာလည္း အမ်ားႀကီး မူတည္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္ ေန႔ တာ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ စိတ္ထားေတြမွာ အေျခခံခဲ႔ၿပီး ေကာင္းေသာေစတနာနဲ႔ ဖန္တီးခဲ႔တာေတြခ်ည္းပဲ ဆိုရင္ အဲဒီသူဟာ သူ႔ရဲ႕တစ္ေန႔တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လို စိတ္ဖိစီးမႈမ်ိဳးကိုမွ ခံရႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါ ေစတနာကို ေ၀ဒနာျဖစ္သြားေစတဲ႔ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳရင္လည္း စိတ္ရွင္းရွင္းနဲ႔ ဥေပကၡာျပဳလိုက္ရံုပါပဲ။
ေနာက္ အနာဂတ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ေလာကဓံတရားဆိုတာနဲ႔ ကံ,ကံ၏အက်ိဳး ဆိုတာကို ႏွလံုးသြင္းထားၿပီး ႀကီးမားတဲ႔ စိုးရိမ္ပူပန္ေနမႈေတြ ထားမေနဘူးဆိုရင္အဲဒီသူရဲ႕အိပ္စက္ျခင္းကို ႏွိပ္စက္အႏိုင္ယူမယ္႔ စိတ္အေျခအေနေတြ ျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ အဲဒီေတာ႔ လူတိုင္းလူတိုင္း ေငြေၾကးေတြ ပံုေပးၿပီး ၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုင္တဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ခြင္႔ကို စိတ္ထားေတြ အသန္႔စင္ဆံုးထားၿပီး အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြကို မွန္ကန္တဲ႔အျမင္နဲ႔ ၾကည္႔ၾကရင္း ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္။

MONEY CAN BUY HOUSE, BUT NOT HOME.
ေနစရာေနရာကို သင္ ၀ယ္ယူလို႔ ရႏုိင္တယ္။ အိမ္ဆိုတာကိုေတာ႔ ၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုင္ဘူး။

ဒီစာေၾကာင္းေလးကို ဒီလို ဘာသာျပန္လိုက္ရတာ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ႔ မ၀ံ႔မရဲ ျဖစ္မိပါတယ္။ အဂၤလိပ္စကားလံုး ႏွစ္လံုးျဖစ္တဲ႔ House နဲ႔ Home ရဲ႕ ကြဲျပားမႈကို လူတိုင္း ခံစားသိႏိုင္ေပမယ္႔ အဲဒါကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ျပန္ဖို႔ၾကေတာ႔ မလြယ္ေတာ႔ပါဘူး။ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ House ဆိုတာ အိမ္ပါပဲ။
ဒါေပမယ္႔ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က ေနစရာေနရာလို႔ ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္။
ဒီလိုျပန္ရတာကလည္း ေနာက္က Home ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္က `အိမ္´လို႔ အနက္ဖြင္႔ခ်င္လုိ႔ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ သူမ်ားေတြေတာ႔ ဘယ္လိုခံစားရမယ္မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အိမ္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အေဖ၊ အေမ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အတူတူ စည္းစည္းလံုးလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနလာခဲ႔တဲ႔ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ အေဖတို႔ အေမတို႔ရဲ႕ အိမ္ကေလးကိုပဲ သြားသြား ျမင္ေယာင္မိတတ္လို႔ပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔ကေတာ႔ `အိမ္´ဆိုတဲ႔ စကားလံုးရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ေနစရာေနရာ တစ္ခုလို႔ပဲ အဓိပၸါယ္ မဖြင္႔ဆိုခ်င္ပါဘူး။ အဲဒီစကားလံုးေလးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ မိသားစုတစ္စု၊
မေပ်ာက္မပ်က္ မေလ်ာ႔ပါးသြားႏိုင္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ေနာက္ၿပီးမျမင္ႏိုင္ေပမယ္႔ အခိုင္မာဆံုး ခ်ည္ေႏွာင္ထားၾကတဲ႔ အျဖဴထည္ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြ စတဲ႔ , စတဲ႔ အဓိပၸါယ္ေတြ မ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေနစရာ ေနရာတစ္ခုအျဖစ္္ တိုက္ခန္းအေကာင္းစားႀကီးေတြ၊ ၿခံႀကီး၀င္းႀကီးေတြကို ေငြရွိရင္ ၀ယ္လို႔ရႏိုင္ေပမယ္႔ အဲဒီေနစရာ ေနရာတစ္ခုကို `အိမ္´လို႔ အမည္တပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အထက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေဖာ္ျပတဲ႔ စိတ္အေျခအေနေတြနဲ႔ ခံစားမႈေတြကို ဘယ္လို တန္ဖိုးျဖတ္ၿပီး ဘယ္ေနရာမွာ သြား၀ယ္ၾကမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ လူသားေတြအားလံုး ကိုယ္႔ရဲ႕ စိတ္အာရံုနဲ႔ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကို စိတ္ေက်နပ္မႈေတြ ေပးႏိုင္ၿပီး ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ႔ ေနရာေလးအျဖစ္ မွတ္ယူႏိုင္တဲ႔ `အိမ္´လို႔
အမည္တပ္ႏိုင္တဲ႔ ေနရာေတြမွာပဲ ေနထိုင္ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနမိပါတယ္။

MONEY CAN BUY FINERY BUT NOT BEAUTY.
လက္၀တ္တန္ဆာေတြကို ၀ယ္ယူလို႔ ရခ်င္ရမယ္။ အလွတရားကိုေတာ႔ ၀ယ္လို႔မရႏိုင္ဘူး။

လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ မတည္ၿမဲတဲ႔ ရုပ္ခႏၶာႀကီးကိုပဲ သူတစ္ပါးရဲ႕ အျမင္မွာ လွေနေစဖို႔၊ ၾကည္႔ေကာင္းေနေစဖို႔ နည္းမ်ိဳးစံုသံုး၊ လက္၀တ္တန္ဆာ မ်ိဳးစံုသံုးၿပီး ျပင္ဆင္ျခယ္သၾကေလ႔ ရွိပါတယ္။ ဒါကလည္း လူ႔ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္တာေၾကာင္႔ အျပစ္ေျပာစရာေတာ႔ မရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ အေပၚယံ အျပင္ပန္း၊ ဖီးလိမ္းျခယ္သ ျပင္ဆင္ထားမႈေတြဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တကယ္႔အလွတရား မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကို သိထားဖုိ႔ လိုပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တကယ္႔အလွတရားဟာ သူ၀တ္ဆင္ထားတဲ႔ အ၀တ္အစား၊ လက္၀တ္တန္ဆာေတြရဲ႕ တန္ဖိုးေပၚမွာ မတည္ပါဘူး။
သူူ႔စိ္တ္ရဲ႕ ျဖဴစင္မႈ၊ ၾကည္လင္မႈ၊ ၿငိမ္းေအးမႈေတြမွာ တည္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္မွာ အလွတရား တကယ္ရွိ,မရွိ ဆိုတာကိုလည္း အဲဒီလူကို ျမင္လိုက္ရတဲ႔သူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လို ခံစားလိုက္ရတယ္ ဆိုတဲ႔ အခ်က္ေပၚမွာ
မူတည္ၿပီး ဆံုးျဖတ္သင္႔ပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ အဖိုးတန္ အ၀တ္အစားေတြကို ေခတ္ဆန္ဆန္ ၀တ္ဆင္ထားၿပီး ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲတစ္ခုမွာ ကေနတဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဘာတန္ဖိုးႀကီး လက္၀တ္လက္စားမွ မပါဘဲ ရိုးရိုးယဥ္ယဥ္ေလး ၀တ္ဆင္ၿပီး သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားေလးနဲ႔ ဘုရားကို အာရံုျပဳေနတဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဘယ္သူ႔မွာ အလွတရား ပိုရွိတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတ္မွတ္ၾကမလဲ။ ဘယ္မိန္းကေလးကို ျမင္ရတဲ႔အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမႈတစ္ခုနဲ႔ ငါ႔သမီးေလးသာ ျဖစ္လိုက္ပါေတာ႔၊ ငါ႔ႏွမေလးသာ ျဖစ္လိုက္ပါေတာ႔ ဆိုတဲ႔ စိ္တ္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာမလဲ။ ရွင္းပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ရိုးရွင္းလံုၿခံဳတဲ႔ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔ စိတ္ေနစိတ္ထား
ၾကည္လင္သန္႔စင္မႈေတြကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာပါ။ ဘာမွမသိ နားမလည္ဘဲ တံုးတံုးအအႀကီး ေနရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲမွာ ရွိတာက ေခတ္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈ ေရစီးထဲမွာ ကိုယ္က်င္႔တရားနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ေရာပါမသြားေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာပါ။ ေနာက္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြ ၀တ္ဆင္ထားၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ဖီးလိမ္းျခယ္သထားပါေစ။
သူ႕ရဲ႕စိတ္ကို ေလာဘေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ ေမာဟေတြ ဖံုးလႊမ္းေနမယ္ဆိုရင္ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ ရုပ္သြင္ဟာ ျမင္ရသူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ လွေတာ႔မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေငြေၾကးနဲ႔ ခ်ိန္စက္၀ယ္ယူလုိ႔ မရႏိုင္တဲ႔ စိတ္ ေၾကာင္႔ျဖစ္တဲ႔ အလွတရားေတြ လူတိုင္းမွာ ရွိေစခ်င္တာပါပဲ။

MONEY CAN BUY BOOKS BUT NOT BRAIN.
စာအုပ္ေတြကိုေတာ႔ ၀ယ္ယူလို႔ရမယ္။ ဦးေႏွာက္ကိုေတာ႔ မရဘူး။

ကမၻာေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြရဲ႕ ေဆးရည္စိမ္ထားတဲ႔ ဦးေႏွာက္ေတြကို အလွၾကည္႔ဖို႔ အဆမတန္ ေစ်းေပးၿပီး ၀ယ္ ယူခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ရေကာင္းရပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီဦးေႏွာက္ေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တဲ႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစားမႈ၊ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမႈ၊ သံုးသပ္ေ၀ဖန္မႈေတြကို အဲဒီ ဦးေႏွာက္ႀကီးေတြကို ၀ယ္လိုက္ရံုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ရႏိုင္မလား၊
မရႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး အသိပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ားစြာဟာ စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ စာအုပ္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ထြက္ေပၚလာၾကတဲ႔အခါ အဲဒီစာအုပ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀ယ္ယူလုိ႔ရေပမယ္႔ အဲဒီစာအုပ္ေတြထဲက အခ်က္အလက္ေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြ၊ အယူအဆေတြကို ဆင္ျခင္ပိုင္းျခားမယ္႔ ဦးေႏွာက္တစ္စံုကိုေတာ႔ ၀ယ္ ယူလို႔ မရႏိုိင္ပါဘူး။ စာအုပ္တစ္အုပ္ရဲ႕ ေငြေၾကးတန္ဖိုးဟာ အကန္႔အသတ္ ရွိႏိုင္ေပမယ္႔ အဲဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီး ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစား သံုးသပ္ေ၀ဖန္မႈေတြရဲ႕ ေနာက္မွာရလုိက္တဲ႔ အသိ၊ အတတ္ပညာေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကေတာ႔ အကန္႔အသတ္မဲ႔ပါတယ္။ ဒါတင္မကဘဲ စာအုပ္တစ္အုပ္က ေပးႏိုင္တဲ႔ ၾကည္ႏူးမႈ၊ ၀မ္းသာမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေအးျမမႈ၊ ႏွစ္သက္ေက်နပ္မႈ စတဲ႔ ခံစားမႈေတြရဲ႕ အဖိုးအခကလည္း တိုင္းဆလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ မာန္မာန စတဲ႔ မလိုလားအပ္တဲ႔ စိတ္အေျခအေနေတြကို ျဖစ္ေစတဲ႔ စာအုပ္မ်ိဳးေတြ ဆိုရင္ေတာ႔
လႊင္႔ပစ္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ စာဖတ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ကို အၾကမ္းဖ်ဥ္း ေလ႔လာၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ လူ တစ္ေယာက္ဟာ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္မယ္၊ အဲဒီမွာ ခံစားမႈေတြ ျဖစ္လာမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အသိတစ္ခုခု၊ အ တတ္တစ္ခုခုကို စာေတြ႔အေနနဲ႔ ရလိုက္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္လာတဲ႔ ခံစားမႈ၊ ရလုိက္တဲ႔အသိ (သို႔မဟုတ္) အတတ္တစ္ခုခုကို သူက လုပ္ရပ္ေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲပစ္ေတာ႔မယ္။
ဒီေနရာမွာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အခန္းက႑က အရမ္းကို အေရးပါလာပါတယ္။ ကိုယ္ဒီစာအုပ္ေၾကာင္႔ ခံစားလုိက္ရတဲ႔ ခံစားမႈဟာ ျဖစ္သင္႔ မျဖစ္သင္႔၊ ဒီစာအုပ္ကေပးတဲ႔ အသိဟာ မွန္၏ မမွန္၏ စတာေတြကို သူ႕ဦးေႏွာက္နဲ႔သူ စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ အားလံုး ပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္လုိ႔ရတဲ႔ စာအုပ္ေတြကုိ ဖတ္ၾကၿပီး ၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုင္တဲ႔ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အေကာင္းဆံုး ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိပါတယ္။

MONEY CAN BUY AMUSEMENT BUT NOT HAPPINESS.
ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြကို ၀ယ္ယူလို႔ ရႏိုင္မယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေတာ႔ မရႏိုင္ပါဘူး။

အရွိန္အဟုန္နဲ႔ တိုးတက္လာေနတဲ႔ ေခတ္ရဲ႕ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ေပးႏိုင္မယ္႔ ကိရိယာ တန္ဆာပလာနဲ႔ အသံုးအေဆာင္ ဇိမ္ခံပစၥည္းမ်ားစြာေပၚလာပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအရာေတြက တကယ္႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အစစ္အမွန္ေတြကို ေပးႏိုင္ပါရဲ႕လား။ မေသခ်ာပါဘူး။ အရွင္းဆံုးေျပာရရင္ စိတ္တည္ၿငိမ္
ေအးခ်မ္းမႈ မရွိဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အစစ္အမွန္ကို ဘယ္ေတာ႔မွ မရႏိုင္ပါဘူး။
အခုေခတ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကည္႔ရင္ တန္ဖိုးႀကီး ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြကို သံုးၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ခဏတာ ငွားယူေနၾကတာကို ေတြ႔ႏို္င္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြ အားလံုးဟာ အမွန္တကယ္ စစ္မွန္တဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေပးတာ မဟုတ္ဘဲ အားလံုးကို ခဏေမ႔ပစ္ထားႏိုင္ဖို႔ အာရံုအသစ္ေတြကို ခဏတာ ဖန္တီးေပးရံုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အဲဒီ ခဏတာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးကိုေတာင္ မခံစားႏိုင္ေလာက္တဲ႔အထိ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ ေသာကေတြ၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ မာန္မာနေတြနဲ႔ ပိေနၾကတဲ႔သူေတြ ရွိပါတယ္။ တကယ္႔ကို သနားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္တမ္း ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြက ေပးတဲ႔ ခဏတာေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေတြကို အျပည္႔အ၀ ရရွိခံစားႏုိင္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း ကိုယ္႔စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ရွင္းထုတ္ၿပီး အရာရာကို ခဏေမ႔ထားႏုိင္ဖို႔ လိုပါတယ္။
အဲဒါကလည္း တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ မလြယ္လွပါဘူး။ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ဆိုတာေတြဟာ ဘ၀မွာ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္တဲ႔ အရာေတြထဲမွာ တစ္ခုအပါအ၀င္ပါ။ ၾကည္႔ရႈသူေတြကို စိတ္တစ္ခုလံုး နစ္ေျမာၿပီး အရာအားလံုးကို ခဏေမ႔သြားေစတဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြဟာ ေအာင္ျမင္တာပါပဲ။ လူတိုင္းလူတိုင္း ပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္ယူထားတဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြက ေပးတဲ႔ ခဏတာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို အျပည္႔အ၀ ခံစားႏုိင္ၾကၿပီး ဘာေဖ်ာ္ေျဖမႈမွ မလိုဘဲ ပုိင္ဆိုိင္ႏိုင္တဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကိုလည္း စိတ္ကို အျဖဴစင္ဆံုး၊ အၿငိမ္းခ်မ္းဆံုး၊ အေအးျမဆံုး၊ အရွင္းသန္႔ဆံုးထားၿပီး ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္။

MONEY CAN BUY A PASSPORT TO EVERYWHERE BUT NOT HEAVEN.
ေနရာတကာကို သြားဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ကို ၀ယ္ယူလို႔ ရခ်င္ရမယ္။ နိဗၺါန္ကိုေတာ႔ သြားလို႔ မရႏိုင္ဘူး။

မူလစာေရးသူကေတာ႔ ေကာင္းကင္ဘံု ( Heaven ) လို႔ ေရးထားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦး ျဖစ္တာေၾကာင္႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ျဖစ္တဲ႔နိဗၺါန္ကိုပဲ ယူၿပီး ေျပာပါ႔မယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္ေနရာကိုပဲ သြားခ်င္သြားခ်င္ ေငြေၾကး လံုလံုေလာက္ေလာက္နဲ႔ ႏို္င္ငံကူးလက္မွတ္ ( passport ) သာ ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားလို႔ရပါတယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ ေခတ္မီတိုးတက္တဲ႔ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာသာ မီလ်ံနာ သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီဆိုရင္ ကမၻာေပၚသာ မကပါဘူး အာကာသထဲကိုေတာင္ ေျခဆန္႔လို႔ ရပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီလို ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ရွိေနရံုနဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ ထားမကုန္ေအာင္ ရွိေနရံုနဲ႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ဖို႔ရာ မျဖစ္ႏုိင္တာကေတာ႔ နိဗၺါန္ပါ။
ရွိတဲ႔ေငြအားလံုးကို ကုသို္လ္ေရးအတြက္ လွဴလိုက္ရင္ေရာကြာလို႔ ေမးစရာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါဆိုုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္က ဒါနတစ္ခုတည္းနဲ႔ နိဗၺါန္ကို မ်က္ေမွာက္မျပဳႏိုင္ပါဘူး လို႔ပဲ ေျဖရမွာပါ။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ
ကုသို္လ္ေတြကို တည္ေဆာက္ၿပီး မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းကို ေလွ်ာက္ႏုိင္မွသာ ရုပ္တရား၊ နာမ္တရားေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာျဖစ္တဲ႔ နိဗၺါန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္မွာပါ။

MONEY CAN BUY RELIGION BUT NOT SALVATION.
ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈတစ္ခုကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး ရယူႏိုင္ပါတယ္။ ကယ္တင္မႈေတြကိုေတာ႔ မရႏိုင္ပါဘူး။

ဒီအေၾကာင္းေလးကိုလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါ႔မယ္။ ဗုဒၶဘုရား ေဟာၾကားခဲ႔တဲ႔ တရားေတာ္တစ္ခု ရွိပါတယ္။ `အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ´ မိမိကိုယ္သာ ကုိးကြယ္ရာတဲ႔။ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း ဆိုတဲ႔ မေရွာင္လႊဲႏိုင္တဲ႔ ဒုကၡေတြကေန လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ကယ္တင္ရမွာပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ဒုကၡအလံုးစံုတို႔ရဲ႕ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာဟာ နိဗၺါန္ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ နိဗၺါန္ ကို
မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ဖို႔ ဒီလိုေန၊ ဒီလိုထိုင္၊ ဒီလိုက်င္႔ႀကံၿပီး ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ရမယ္ဆိုတာကို လက္ေတြ႕ျပသြားတဲ႔ အႏႈိင္းမဲ႔ စံျပပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို ေငြေတြ ပံုေပး၊ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ပံုေပးၿပီး တပည္႔ေတာ္ကုိ ကယ္တင္ပါလို႔ ေတာင္းဆိုလို႔ မရပါဘူး။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ကိုးကြယ္ပါတယ္လို႔ ေျပာရံုနဲ႔လည္း အဲဒီဒုကၡေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက
လုပ္ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိကိုယ္ကို မိမိကသာ ကယ္တင္ႏိုင္မွာပါ။
အခုလက္ရွိ ခ်မ္းသာလွပါတယ္၊ ၾကြယ္၀လွပါတယ္ ဆိုတဲ႔သူေတြ အေနနဲ႔လည္း အခုလက္ရွိ ဘယ္ လိုတန္ ခိုးရွင္မ်ိဳးကိုမွ ပိုက္ဆံေတြ ပံုေပး၊ အၾကြင္းမဲ႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၿပီး ဒီဒုကၡေတြက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကၽြန္ ေတာ္႔ ကို ကယ္တင္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ လူသားအားလံုး မိမိကိုယ္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ေနဘုန္းလတ္
ေရးသားသူ - ေနဘုန္းလတ္

မွတ္ခ်က္။ ။ ေထာင္နွစ္ရွည္ အျပစ္က်ခံေနရတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္ ရဲ့ အေတြး အျမင္ကေလးေတြ ပါ။ ငယ္ရြယ္ေပမဲ့ မည္မ်ွ ျမင့္ျမတ္ေသာ အေတြးေတြ၊ ရဲရဲေတာက္သတၱိေတြ၊ ခိုင္မာတဲ့ ႏွလံုးသားေတြ ရွိတယ္ ဆိုတာ အာဇာနည္မ်ား သိေစလိုတဲ့အတြက္ ကူးယူေဖၚျပပါတယ္။ copy rights ရွိနိူင္ေပမဲ့ ေကာင္းေသာ ေစတနာနဲ့ ဒီေနရာမွာ ေဖၚျပေပးတဲ့ အတြက္ ခြင့္လႊတ္နိုင္ပါမယ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေက်းဇူးပါ ကိုေနဘုန္းလတ္။ အထူးေလးစားမိပါတယ္ ။

ေဘာ္ေဘာ္တို႕အတြက္ ေဗဒင္ ခန္႕မွန္းခ်က္ ...

သင္ရဲ. နာမည္ မွာပါတဲ. ABCD အကၡရာ ေလးေတြကေန သင္.ရဲ. စရိုက္ ကုိ
ခန္.မွန္းနုိင္ပါတယ္။ မဆုိးဘူးေနာ္။ မွန္မမွန္သိခ်င္ရင္
စမ္းလုပ္ၾကည္.လုိက္ေလ။ လုပ္နည္းက ဒီလုိ …….

H = သင္.မွာ ဆင္ၿခင္တံု တရား မရွိဘူး

E = သင္.ဟာ အင္မတန္ စိတ္၀င္စား စရာ ေကာင္းတဲ.သူပဲ
ူI = သင္.ဟာ အၿမဲ တမ္း ၿပံဳးေနၿပီး တပါးသူကုိလဲ ေပ်ာ္ရြင္ေစတယ္

N = သင္ဟာ အလုပ္မရွိရင္ မေနတက္သူ ဒါေပမယ္. ရွိရင္လဲ ၿငီးၿငဴတက္သူ
သေဘာေပါက္ၿပီးေနာ္။ ကဲ အခု ေအာက္က ေဖာ္ၿပထား တဲ. A ကေန Z ထ ဲ က
သာရွာၾကည္. က်ေပ.ေတာ.။

A = သင္ဟာ အင္မတန္ ေအးတဲ.သူၿဖစ္ေသာ္လည္ သင္.စိတ္ထဲမွာ အၾကံ တခုခုရွိတယ္
B = သင္ဟာ သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ. ဆက္ဆံရတုိင္း အၿမဲ သတိရွိတယ္
C = သင္.မွာ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ စိတ္ဓါတ္အၿပည္.ရွိတယ္
D = သင္.ဟာ လူတေယာက္ ကုိ ယံုၾကည္ဖုိ. အင္မတန္ ခက္ခဲတယ္
E = သင္.ဟာ အင္မတန္ စိတ္၀င္စား စရာ ေကာင္းတဲ.သူပဲ
F = သင္.မွာ ခ်စ္ေမြး ပါတယ္
G = သင္.ဟာ လူေတြ ကုိ အကဲခက္အရမ္းေတာ္တယ္
H = သင္.မွာ ဆင္ၿခင္တံု တရား မရွိဘူး
I = သင္.ဟာ အၿမဲ တမ္း ၿပံဳးေနၿပီး တပါးသူကုိလဲ ေပ်ာ္ရြင္ေစတယ္
J = သင္မွာ မနာလုိမရူစိတ္ ရွိတယ္
K = သင္မွာ စူးစမ္း စမ္းသပ္ လုိစိတ္ ရွိတယ္
L = သင္ဟာ အခ်စ္ကုိ ကုိးကြယ္သူ
M = ေအာင္ၿမင္မူ ေတြ သင္အလြယ္တကူရတယ္
N = သင္ဟာ အလုပ္မရွိရင္ မေနတက္သူ ဒါေပမယ္. ရွိရင္လဲ ၿငီးၿငဴတက္သူ
O = သင္ဟာ အင္မတန္ ပြင္.လင္း တဲ.သူ
P = သင္ဟာ အင္မတန္ ရည္မြန္ ၿပီး နားလည္မူ အၿပည္.ရွိတယ္
Q = သင္ ဟာ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ထားတယ္
R= သင္ဟာ လူမူေရး ကိစၥၥၥ ေတြမွာ မပါမၿဖစ္
S = သင္ဟာ သေဘာထား ၾကီးတယ္
T = သင္.မွာ ၾကီးမားတဲ. ရည္မွန္းခ်က္ရွိတယ္
U = သင္.ကုိယ္သင္ အားလံုး နဲ. ရင္ေဘာင္တန္း နုိင္တယ္လုိ. မွတ္ယူထားတယ္
V = သင္.ကုိယ္သင္ အရမး္ေခ်ာတယ္ ထင္ထားတယ္
W = သင္ဟာ သင္အေၾကာင္းေတြကုိ သူမ်ား ကုိ မေၿပာၿပခ်င္ဘူး
X = သင္ဟာ သူမ်ား လမ္းၿပ၊ ဆရာလုပ္တာမၾကိဳက္ဘူး
Y = သင္.မွာ အခက္အခဲေတြ မ်ားၾကီး ရွိတယ္၊ ရွိခဲ.တယ္
Z= သင္ဟာ အၿမဲ တမ္း တေယာက္ေယာက္နဲ. ရန္ၿဖစ္ေနရမွ ေက်နပ္တယ္။

သီတင္းကြ်တ္ လျပည့္ ( အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန ့)

...ဆီမီးရယ္ထိန္ ၊ အိုင္မင္းေရၾကည္က .. ၊
...ၾကာငါးမည္ ငံုအာစြင့္တယ္.. ၊ ဖူးပြင့္ခ်ိန္ခါ .. ။
...အႆ၀ဏီ ယွဥ္ကာခ်ဥ္းပါလို ့.. ၊ လင္းလာတဲ့ ေငြတာရိန္ရယ္.. ၊
...ျပာမွိန္လ်က္ ျမဴေခ်ဆိုင္း .. ။
...ဂါရေ၀ ၊ သဒၵါေျခြ ကန္ေတာ့ပဲြကိုလ .. ၊
...မစဲေပါင္ ကုသိုလ္ႏိႈးၾကတယ္ .. ၊ မ်ိဳးျမန္မာတိုင္း ............ ။

သီတင္းကြ်တ္လသည္ ျမန္မာတို ့၏ ၁၂ လရာသီတြင္ သတၱမေျမာက္လျဖစ္ၿပီး ၀ါတြင္းကာလ၏ ေနာက္ဆံုးလၿဖစ္ပါသည္ ။ ရာသီခြင္မွာ တူရာသီ ျဖစ္ၿပီး အႆ၀တီ ၾကယ္ႏွင့္ လမင္းတို ့စန္းယွဥ္ကာ မြန္းတည့္ၾကသည္ ။ ရာသီပန္းမွာ ၾကာျဖဴပန္း ( Nymphaea Lotus ) ျဖစ္ပါသည္ ။

သီတင္းကြ်တ္လကို ေရွးၿမန္မာေက်ာက္စာမ်ား၌ `သႏ ၱဴလ´ ဟုေရးထိုးၾကသည္ ။ ခ်ိန္ခြင္ပံု ၾကယ္တာရာ နကၡတ္တို ့ စုေ၀းေသာ မိုးကာလဟု လည္းေကာင္း ၊ ေတာင္သူလယ္သမားတို ့စိုက္ပ်ိဳးထားေသာစပါးပင္မ်ား သန္စြမ္းစြာေထာင္မတ္ေသာလ ဟု လည္းေကာင္း ပညာရိွမ်ား ဖြင့္ဆိုၾကပါသည္ ။ၿမန္မာတို ့သည္ စိတ္ရင္းရိုးသားတည္ၾကည္ၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ပုဂံေခတ္ အေနာ္ရထာမင္းတရား ႏွင့္ ရွင္အရဟံ တို ့၏ ေက်းဇူးတရားေၾကာင့္ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ခြင့္ ရၾကၿပန္ေသာအခါ ဗုဒၶၿမတ္စြာ ၏ အဆံုးအမ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ လူေနမႈ ဘ၀မ်ားၿဖင့္ ေလာကဓံတရားမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားႏိုင္ေသာ ၊ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသူမ်ားၿဖစ္သည္ ။

ဤစိတ္ဓာတ္မ်ား အရင္းခံၿဖင့္ ၁၂ လရာသီရိွသည့္ အနက္ လၿပည့္လကြယ္ ေန ့တိုင္းတြင္ ရတနာ သံုးပါးအား ရည္စူး၍ အလွဴအတန္းမ်ား ၊ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္မ်ား ၿပဳလုပ္ေလ့ရိွၾကသည္ ။
သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္သည္ ၿမန္မာတို ့၏ ၁၂ ရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္ ထင္ရွားေသာပြဲေတာ္ တစ္ခုၿဖစ္ၿပီး ပြဲေတာ္စတင္က်င္းပခဲ့သည္ အစဥ္အလာမွာ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိခဲ့စဥ္ အခါကပင္ ၿဖစ္ပါသည္ ။
ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱမေၿမာက္၀ါကို တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏ ၱဳႆီတ နတ္သားအားအမႈးၿပဳ၍ စၾက၀ဠာေနရာ အႏံွ ့မွ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းတို ့အား အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ၿမတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ ။သီတင္းကြ်တ္လၿပည့္ေန ့ ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္သည္ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းၿခံရံကာ ေရႊေစာင္းတန္း ၊ ေငြေစာင္းတန္း ၊ ပတၱၿမားေစာင္းတန္း မ်ားၿဖင့္ စီခ်ယ္ အပ္ေသာ ရတနာ ေစာင္းတန္းၿဖင့္ လူ ့ၿပည္ၿဖစ္ေသာ သကၤႆနဂိုရ္ ၿပည္သို ့ၿပန္လည္ဆင္းသက္ၾကြၿမန္းေတာ္မူသည္ ။
ထိုအခါ သမယတြင္ ၿပည္သူၿပည္သားအေပါင္းတို ့က မီးရွဴး မီးတိုင္မ်ား ၊မီးပန္းမ်ား၊ ဆီမီးမ်ား ၊ဆြမ္းပန္းေရခ်မ္း မ်ားၿဖင့္ ကပ္လွဴပူေဇာ္ၾကသည္ ။ တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္ရိွ စူဠာမဏိ ေစတီေတာ္ကိုလည္း ပူေဇာ္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ၿဖင့္ မီးပံုးမ်ားၿပဳလုပ္၍ ေကာင္းကင္သို ့လႊတ္တင္ ပူေဇာ္ၾကသည္ ။ထိုကဲ့သို ့ပူေဇာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းၿပဳကာ ယေန ့ေခတ္အခါတိုင္ေအာင္ ၿမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး၌ ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿပဳလုပ္ၿမဲ ၿဖစ္သည္ ။
ဗုဒၶ ၏ အဆံုးအမ၌ တည္ၾကေသာ ၿမန္မာတို ့သည္အသက္ဂုဏ္၀ါၾကီးသူ ၊ ၿမင့္ၿမတ္သူတို ့အေပၚတြင္ ငယ္သူ ၊နိမ့္က် သူတို ့က ရိုေသေလးစား၍ ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ေလ့ရိွၾကသည့္အတိုင္း ၀ါကြ်တ္ေသာ အခ်ိန္ ဤထူးၿမတ္ေသာ အခါသမယတြင္ တတ္ႏိုင္သမွ် ပူေဇာ္္ သကၠာရတို ့ၿဖင့္ သက္ၾကီး၀ါၾကီးမ်ား ၊ မိဘဆရာမ်ားကို ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾက၏ ။
ထို ့အျပင္ ဤအခ်ိန္ကာလသည္ ၿမန္မာတို ့၏ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ရိုေသေလးစားတတ္ေသာသေဘာ ၊မာန္မာနကုိ ႏိွမ့္ခ်တတ္ေသာ သေဘာ ၊ အၿပန္အလွန္ ေမတၱာေစတနာထားတတ္ေသာသေဘာ စသည့္ အမ်ိဳးေကာင္း သားသမီးတို ့၏ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့ေသာ စိတ္ေနစရိုက္ ကိုေဖာ္က်ဴးၿပသေနေသာ အမ်ိဳးဂုဏ္ကို ၿမွင့္တင္ေပးေနသည့္ ရိုးရာ အစဥ္အလာ အခ်ိန္အခါ ၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ကြ်န္ေတာ္၏ အစ္ကို၊အစ္မ မ်ား ညီငယ္ ညီမငယ္မ်ားအားလံုးတို ့သည္လည္း ..`ေကာင္းေသာအၾကံ ၊မွန္ေသာအက်င့္ ၊သင့္ေသာအယူ ၊ျဖဴေသာႏွလံုး ´ တို ့ၿဖင့္ သီတင္းကြ်တ္လ မီထြန္းပြဲေတာ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲ ႏိုင္ၾကပါေစ..ဟု ဆုေတာင္းဆႏၵၿပဳလိုက္္ပါသည္..။

ေဘာ္ေဘာ္တို႕ ပ်င္းေနရင္ Game ေဆာ့ရေအာင္ ..

အသိလြယ္- အက်င့္ခက္ (၁၆) ခ်က္

၁ ။အေကာင္းဆံုးေန႕ - ဒီေန႕
၂ ။အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ - ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္
၃ ။အသိဆံုးပုဂၢိဳလ္ - ဘုရား
၄ ။အၾကီးဆံုး အရာ - ေမတၱာ
၅ ။အၾကီးက်ယ္ဆံုးအခ်ိန္ - ေသျခင္း
၆ ။အၾကီးဆံုး အဟန္႕ အတား - အေၾကာက္တရား
၇ ။အလြယ္ဆံုး အလုပ္ - တဖက္သားအား အျပစ္ရွာျခင္း
၈ ။အသံုး မက်ဆံုး ပိုင္ဆိုင္မႈ႕ - မာန
၉ ။အၾကီးဆံုး ပိတ္ဆို႕ မႈ႕ - အတၱ
၁၀ ။အၾကီးဆံုးေသာ အမွား - လက္ရွိ အခ်ိန္ကို အရံႈးေပး ျဖဳန္းတီးျခင္း
၁၁ ။စိတ္ခ်မ္းသာေသာအခ်ိန္ - အလုပ္ကိစၥတစ္ခုကို ျပီးစီးေအာင္
လုပ္ကိုင္ျပီးေသာအခ်ိန္
၁၂ ။အျငင္းပြားရဆံုးလူ - အျမဲတမ္း ညည္းတြားေနသူ
၁၃ ။အဆိုးဆံုးဆင္းရဲမႈ႕ - စိတ္မပါ လက္မပါ ျဖစ္ေနျခင္း
၁၄ ။အလိုအပ္ဆံုးအရာ - အမ်ားေတြးသလို ျမင္သလို ၊
ေတြးတတ္ ျမင္တတ္ဖို႕
၁၅ ။အညံဖ်င္းဆံုးစိတ္ထား - သူတစ္ပါးၾကီးပြား ေကာင္းစား
တာကို မနာလိုျခင္း
၁၆ ။အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ - ခြင့္လြတ္ျခင္း

ေနမင္း

လာမွာပါလာမွာပါ ဘာမွမပူနဲ ့ေဘာ္ေဘာ္တုိ ့အၾကိဳက္ေလးေတြ...................
သူငယ္ခ်င္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့လာေၿပာေနၾကတယ္ ဂိုးေလးတရားေတာ္ေတာ္ရေနၿပီနဲ ့တူတယ္တဲ ့(အဟိ)
ကိုယ့္ဆုိဒ္ေလးအသစ္စဖြင့္ခါစဆုိေတာ့လည္းဘုရားတရားေလးနဲ ့စတာေကာင္းတာေပါ့ေနာ္.............
ေနာက္ေတာ့ေဘာ္ေဘာ္ေတြအၾကိဳက္ေလးေတြလာေတာ့မွာပါ ...ဟဲဟဲ .....

မဂၤလာပါ ......

အားလံုးမဂၤလာပါရွင္ !!!ဂိုးေလး ဒီဆုိဒ္ေလးကို ဂိုးေလးဘ၀မွာအမွတ္တရေလးအေနနဲ ့လုပ္ၾကည့္ထားတာပါဒီဆုိဒ္ေလး အသက္၀င္သြားေအာင္အားၾကိဳးမာန္တက္လုပ္ေပးတဲ ့ကိုေနမင္းၾကယ္စင္က္ုိ ဂိုးေလးကအရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကုိဖိတ္ေခၚပါတယ္ လာလည္ဖုိ္ ့လည္းအၿမဲတမ္းၾကိဳဆုိေနပါတယ္ရွင္ ....

ဗုဒၶတရားေတာ္ အေမးအေျဖမ်ား .......(၂)

ဗုဒၶတရားေတာ္ အေမးအေျဖမ်ား .......(၂)
Questioned By - Ye Ye May Date:2 Feb 2008ေလ်ာက္ထားပါရေစ ဆရာေတာ္ အရႇင္ျမတ္မ်ားဘုရား၊ ဗုဒၶဘာသာမႇာ ဖန္ဆင္းရႇင္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ (ေဂါ့ဒ္)မရႇိဟု ဆိုပါသည္။ သို့ျဖစ္ပါက ဆုေတာင္းလ်င္ ေတာင္းသည့္ဆုကို မည္သူက ျပည့္ေအာင္ လုပ္ေပးပါသနည္း။ ဗုဒၶကိုယ္ တိုင္ကေကာ တပည့္သာ၀ကမ်ားအား ဆုေတာ္ကို ေပးခဲ့ဘူးပါသလား။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ ကုသိုလ္က ဧကန္အက်ဳိးေပးမည္ျဖစ္၍ အထူးဆုေတာင္းဖြယ္ လိုပါသလားဘုရား။ ဆုေတာင္းတာနဲ့ ပတ္ သက္ၿပီး ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာက မည္သို့ လက္ခံထားသည္ကို သိလိုပါသည္။သက္လ်ာ
Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 6 Feb 2008ျခားနားခ်က္ဗုဒၶ၀ါဒဟာ ဣႆရ (စၾက၀ဠာ ကမၻာမိုးေျမကို စိုးပိုင္) နိမၼာန (စၾက၀ဠာတစ္ခုလုံးကို ဖန္းဆင္း)တဲ့ ထာ၀ရတည္ၿမဲတဲ့ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသခင္ရႇိ၀ါဒကို လက္မခံတာ မႇန္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒီတို့ ဆုေတာင္းရာမႇာ ဘာမႇမလုပ္ဘဲ အဲဒီတစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားကို မ်က္စိမႇိတ္ ယုံၾကည္႐ုံမ်နဲ့ လိုတာေတြ အားလုံးကို ရတယ္ဆိုၿပီး လက္ျဖန့္ ေတာင္းခံတဲ့ အဓိပၸာယ္မ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ တစ္ခုခုကို လုပ္ၿပီးမႇ ဆုေတာင္း ပတၴနာျပဳရင္ ေတာင့္တတဲ့အတိုင္း ျဖစ္တယ္လို့ ယံုၾကည္ၿပီး ဆုေတာင္းတာပါ။ ဒါကို လက္ေတြ႕နဲ့ ဆႏၵကို ေပါင္းစပ္ျခင္းလို့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုႏိုင္မလားဘဲ။
ဗုဒၶရဲ႕ ႏႈတ္ျမြက္သဂႌတိသုတ္ (ဒိ ၃၊ ၂၁၄)မႇာ ျမတ္ဗုဒၶက 'အလိုရႇိရာကို ေတာင့္တ (ဆုေတာင္း)ၿပီး သမဏျဗဟၼဏတို့ကို ထမင္း အေဖ်ာ္စသည့္ လႇဴဖြယ္၀တၴဳကို ေပးလႇဴလ်င္ လူနတ္ခ်မ္းသာကို ရႏိုင္သည္သာမက ျဗဟၼာဘ၀ကို ရရႇိရန္ပါ အေထာက္ အပံ့ျပဳႏိုင္၏ (အပိုဒ္ ၃၃၇ အႏႇစ္ခ်ဳပ္)'လို့ မိန့္ပါတယ္။ 'တရားမ်တမႈကို ျပဳေလ့ရႇိသူသည္ ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ လူ့ဘ၀ နတ္ဘ၀ကို ေတာင့္တ (ဆုေတာင္း) ပါက ရရႇိႏိုင္၏ (မ ၁၊ ၃၅၉)'။ 'အလႇဴေပးျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ ကိုယ္ႏႈတ္ ႏႇလုံးကို ေစာင့္စည္းျခင္း၊ ဣေႁႏၵတို့ကို ေစာင့္စည္းျခင္းဟူေသာ ေ႐ႊအိုးကို ႁမႈပ္ႏႇံ၍လည္းေကာင္း၊ ေစတီ သံဃာ ပုဂၢဳိလ္ ဧည့္သည္ အစ္ကို အစ္မတို့အား ေပးလႇဴျခင္း ကိစၥႀကီးငယ္ကို ေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္းဟူေသာ ေ႐ႊအိုးကို ႁမႈပ္ႏႇံ၍လည္းေကာင္း အလိုရႇိေသာ ခ်မ္းသာသုခကို ေတာင့္တ (ဆုေတာင္း)ပါက ေတာင့္တသည့္ ဆုကို ရႏိုင္၏ (ခု ၁၊ ၉)'။ 'သုဂတိ ဘ၀တစ္ခုခုကို ေတာင့္တ၍ (ဆုေတာင္း၍) ကုသိုလ္ျပဳအံ့၊ ယင္း ေတာင့္တအပ္ေသာ ဘ၀၌ ျဖစ္ႏိုင္၏ (တၾတဴပပတၲိယာ သံ၀တၲတီတိ ယံ ပေတၴတြာ ကုသလံ ကတံ၊ တတၴ တတၴ နိဗၺတနတၴာယ သံ၀တၲတိ) (ဒီ-႒ ၃၊ ၂၂၇)'။
ဗုဒၶ ဆုေပးျခင္း'ပဥၥသီခ ေကာင္းေပၿပီ၊ အေႁခြအရံ ပရိသတ္ႏႇင့္တကြ နတ္တို့သနင္း သိၾကားမင္းသည္ ခ်မ္းသာပါေစသတည္း' (ဒီ ၂၊ ၂၁၅)လို့ ဗုဒၶရႇင္ေတာ္ သိၾကားမင္းကို ဆုေတာ္ေပးဖူးပါတယ္။ 'ျမတ္ဗုဒၶသည္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ လာေရာက္၍ ရႇိခုိးသည္ရႇိေသာ္ ေ႐ႊမ႐ုိးစည္ႏႇင့္တူေသာ လည္တိုင္ေတာ္ကို ခ်ီေႁမႇာက္၍ နားခ်မ္းသာဖြယ္ ႏႇစ္သက္ဖြယ္ရႇိေသာ၊ အၿမိဳက္ေရစင္ သြန္း ေလာင္းသည္ႏႇင့္တူေသာ အသံေတာ္ကို >မက္ဟလ်က္ ''ကိုယ္စိတ္ႏႇစ္ျဖာ ခ်မ္းသာပါေစ''ဟု ထိုပုဂၢဳိလ္၏ အမည္ကို ေခၚလ်က္ ဆုေပးစကား ျမြက္ၾကားေတာ္မူ၏' (မ-႒ ၁၊ ၁၈၅)။
ဗုဒၶ၀ါဒ ဆုေတာင္းဗုဒၶ၀ါဒီတို့ လက္ခံတဲ့ ဆုေတာင္းျခင္းရဲ႕ အဓိပၸာယ္မႇန္က ဒီလိုပါ။ သူသူငါငါ ေလာကသားေတြ အလိုအႀကိဳက္ အမ်ဳိးမ်ဳိး စ႐ိုက္အေထြေထြ ရႇိၾကရာမႇာ မိမိလိုလားတဲ့ ရည္မႇန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ကို ရရႇိႏိုင္ဖို့ ရည္ñႊန္းျခင္း၊ စိတ္ñြတ္ျခင္း၊ စိတ္ကို ေဆာက္တည္ျခင္း၊ စိတ္မႇာ ထားျခင္း၊ စိတ္ကို ပြားမ်ားေစျခင္း၊ ေတာင့္တျခင္းကို ဆုေတာင္းျခင္း (အဓိကာရပဓာန)လို့ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီလို ဆုေတာင္းရာမႇာ ဗုဒၶ၀ါဒီေတြဟာ ဒါန သီလ ဘာ၀နာ ကုသိုလ္တစ္ခုခုကို လုပ္ၿပီးမႇ ဆုေတာင္းပါတယ္။ အနည္းဆုံး ရတနာသုံးပါးကို ရႇိခိုးကန္ေတာ့ျခင္း (မဏာမ) ကုသိုလ္ေလာက္ကို ျပဳၿပီးမႇ ဆုေတာင္းၾကတာပါ။ ေရႇးေရႇးက က်မ္းျပဳမေထရ္ေက်ာ္ေတြဟာ က်မ္းမျပဳခင္ ရတနာသုံးပါးကို ရႇိခိုးၿပီးတဲ့အခါ 'တႆာႏုဘာေ၀န ဟတႏၲရာေယာ = ဤပဏာမ (ရတနာသုံးပါးရႇိခိုး) ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ကင္းေပ်ာက္ (က်မ္းၿပီးေျမာက္ပါေစ)'လို့ ဆုေတာင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ပထမ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ တစ္ခုခုကို ျပဳရမယ္၊ အဲဒီေနာက္ လိုရာအက်ဳိးကိုရဖို့ ဆုေတာင္းတယ္လို့ အဆင့္ ႏႇစ္ဆင့္ပါ။ အင္း၊ ဆုမေတာင္းေပမဲ့ ကုသိုလ္ကံက ေကာင္းက်ဳိးကို ေပးၿမဲပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္္ñြတ္ၿပီး လိုခ်င္တဲ့ဆုကို အထူးျပဳၿပီး ပန္ဆိုလိုက္တဲ့အခါမႇာ မိမိရဲ႕ စိတ္စြမ္းရည္ စိတ္ကိုင္းñြတ္မႈ စိတ္ဦးတည္ခ်က္ဟာ ပိုမို ပီျပင္သြားတာေပါ့။ ဦးတည္ခ်က္ရႇိတဲ့ လမ္းဟာ ပိုမို မေျဖာင့္ျဖဴးေပဘူးလား။
ဆုေတာင္းျပည့္ေျပာျပထားတဲ့အတိုင္း ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အလုပ္ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ကို ေဖာ္ñႊန္းတာျဖစ္လို့ ဆုေတာင္းျပည့္ျခင္း မျပည့္ျခင္းဟာ ေစတီ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတြနဲ့ မဆိုင္ပါဘူး။ အဲဒီ ေစတီ အဲဒီဆင္းတုေတာ္မႇာ ဆုေတာင္းမႇ ဆုေတာင္းျပည့္တယ္လို့လဲ မစြဲလမ္းသင့္ဘူး။ သီလ ျပည့္စုံ စင္ၾကယ္ေနခိုက္ စင္ၾကယ္တဲ့ ဒါနကို ျပဳၿပီး အဓိ႒ာန္ျပဳ ဆုေတာင္းရင္ ေစတီ ဆင္းတု မပါဘဲလဲ ဆုေတာင္းျပည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာမဆို 'ဒါမႇ ဒါပဲ ဟိုဟာဆိုရင္ ဟင့္အင္'ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ မျဖစ္သင့္ေခ်ဘူး။ 'ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရား'ဆိုတဲ့ နာမည္က အနည္းဆုံး အိပ္ေမာက် သို့မဟုတ္ အိပ္မေပ်ာ့္တေပ်ာ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဗုဒၶ၀ါဒီတစ္ေယာက္ကို လႈပ္ႏႈိးလိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ အက်ဳိးရႇိတာပဲ။ အနာထပိဏ္သူေဌးဟာ သားေမာင္ ကာဠကို အသျပာေပးၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို သြားဖို့ ဖ်ားေယာင္းခဲ့တဲ့ ထုံးရႇိပါတယ္။ သာသနာျပဳပုဂၢဳိလ္ေတြက ၿဂိဳဟ္ႀကီးကိုးလုံးပူေဇာ္မႈ လႊမ္းမိုတဲ့ေနရာမႇာ ဘုရားကိုးဆူပူေဇာ္မႈနဲ့ အစားထိုးေပးခဲ့တာလဲ ဓမၼနဲ့ မဆန့္က်င္လို့ လက္ခံႏိုင္တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အခက္အခဲေတြနဲ႕ မြမ္းက်ပ္ေနသူတစ္ေယာက္ကို 'ဒီကုသိုလ္ေလးျပဳ၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ပြားမ်ားၿပီး၊ အဓိ႒ာန္ျပဳ ဆုေတာင္းပါလား'လို့ ဗုဒၶ၀ါဒီအခ်င္းခ်င္း အၾကံေပးေကာင္းပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္မႈရဲ႕ ရလာဒ္တစ္ခုခုေၾကာင့္ အဲဒါေနာက္ကိုပဲ လိုက္ၿပီး လက္ေတြ႕ က်င့္ႀကံမႈကို ေမ့ေလ်ာ့ေနရင္လဲ မသင့္ႏိုင္ပါဘူး။ ဘာသာတရား ကိုးကြယ္ရာမႇာ ေယာနိေသာမနသိကာရ (သင့္ေအာင္ ႏႇလုံးသြင္းျခင္း)နဲ့ အစြန္းမေရာက္မႈဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။

Questioned By - Linda Shwezin Date:1 Feb 2008အရႇင္ျမတ္မ်ား ဘုရား၊ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ပုတီးစိပ္တာနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး ဘ၀င္မက် ျဖစ္ေနပါသည္ဘုရား။ ပုတီးစိပ္တာဟာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အဆုံးအမႏႇင့္ ကိုက္ညီပါသလား။ ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ကေကာ ပုတီးစိပ္ဖို့ ညႊန္ၾကားခဲ့ပါသလား။ အခ်ဳိ႕ ရိပ္သာဆရာေတာ္ေတြက လူေတြကို ပုတီးစိပ္ဖို့ တားျမစ္တာဟာ မႇန္ကန္ပါသလားဘုရား၊ သိပါရေစ။ေရႊစင္ (ယူေက)

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 2 Feb 2008ပုတီးစိပ္ျခင္းအစပါဠိေတာ္ေတြမႇာ ဗုဒၶက ရဟန္းေတြနဲ့ လူေတြကို ပုတီးစိပ္ဖို့ ညႊန္ၾကားတာ မရႇိပါဘူး။ ပုတီးစိပ္ျခင္း အေလ့အက်င့္ကို ဗုဒၶ၀ါဒီတို့စခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလို့လဲ သုေတသီတို့ ဆိုပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ဘယ္လိုနည္းနဲ့ ဗုဒၶ၀ါဒီတို့ စတင္ အသုံးျပဳခဲ့တယ္ ဆိုတာကေတာ့ သုေတသန ျပဳရဦးမႇာပါ။ ျမန္မာျပည္က ပါလာတဲ့ မႇတ္စုစာအုပ္ထဲမႇာ ေအာက္ပါစာပိုဒ္တိုကို ေတြ႕ရလို့ သဲလြန္စ ကေလးေတာ့ ေပးလိုက္ပါမယ္။ 'သုံးမည္ရတနာ၊ မကြာဆည္းကပ္၊ စြဲၾကပ္ပုတီး၊ သုံးသီးသီတင္း၊ ၿမဲစင္းလ်င္းလ်င္၊ နာျခင္းတရား၊ မႇတ္သားနား၀င္၊ အျပည့္ထင္၏' (ေရႊဟသၤာမင္းပ်ဳိ႕၊ အပိုဒ္ ၆၃)။ ေ႐ႊဟသၤာမင္းပ်ဳိ႕ကို အင္း၀ေခတ္ ေ႐ႊနန္းေၾကာ့ရႇင္မင္း (ျမန္မာႏႇစ္ ၈၇၁။ ခရစ္ႏႇစ္ ၁၅၀၉) လက္ထက္မႇာ အရႇင္ေတေဇာသာရမေထရ္ ေရးသားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုတီးစိပ္အေလ့အက်င့္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ အစဥ္အလာထဲမႇာ အနည္းဆုံး ႏႇစ္ေပါင္း တစ္ခုေလ်ာ့ ငါးရာ (၄၉၉ ႏႇစ္)၊ အေမရိကန္လြတ္လပ္ေရး သက္တမ္းရဲ႕ ႏႇစ္ဆမက ၾကာခဲ့ၿပီေပါ့။
ဗုဒၶဘာသာပုတီးစိပ္ဗုဒၶ၀ါဒီတို့ရဲ႕ ပုတီးစိပ္ဆိုတာက ဗုဒၶဂုဏ္ရည္ကို ပုတီးလုံးေပၚမႇာ စိတ္မႇတ္နဲ့တင္ၿပီး ပုတီးကို တစ္လုံးခ်င္းခ်တာ သို့မဟုတ္ ဗုဒၶႏုႆတိဘာ၀နာပြား (ဗုဒၶဂုဏ္ရည္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့)တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိပႆနာလမ္းကို မ၀င္ေသးသူတို့ရဲ႕ သမာဓိ ထက္သန္လာမႈကို မ်ားစြာ အေထာက္အပ့ံျပဳလို့ ဒီအစဥ္အလာကို ဗုဒၶ၀ါဒီတို့ ခုံခုံမင္မင္ လက္ခံခဲ့တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶါႏုႆတိ (ဗုဒၶဂုဏ္ရည္ပြားမ်ားျခင္း)ဟာ သမထဘာ၀နာျဖစ္ေပမဲ့ အဖန္ဖန္ ပြားမ်ားရင္ ၀ိပႆနာဘာ၀နာ ျဖစ္သြားၿပီး သစၥာကို သိျမင္တဲ့ေနာက္ အရိယာဘုံကို ဆိုက္ေရာက္ေစႏိုင္လို့ ၀ိပႆနာအက်ဳိးရႇိတဲ့ ကမၼ႒ာန္းလို့ ေခၚပါတယ္ (အံ-႒ ၁၊ ၃၆၇)။ ဒါေၾကာင့္ ပုတီးစိပ္တာနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး ဘ၀င္က်ဖို့ အႀကံျပဳပါရေစ။
ရိပ္သာဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ ၾသ၀ါဒတရားပတ္တစ္ခုအတြင္း ရိပ္သာ၀င္ တရားထိုင္ေနစဥ္မႇာ ပုတီးစိပ္သလိုလို၊ စာဖတ္သလိုလို၊ ပရိတ္႐ြတ္သလိုလို လုပ္ေနရင္ တရားအမႇတ္ တက္ႏိုင္ပါ့မလား။ ရိပ္သာက ဆရာေတာ္ေတြ သင္ေပးတာကိုသာ လိုက္နာၿပီး တရား႐ႈမႇတ္တာကိုပဲ စူးစူးစိုက္စိုက္ လုပ္ပါမႇ ေယာဂီေတြ တရားတက္မႇာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ မည့္သည့္ရိပ္သာမႇာမဆို မိမိတို့ရိပ္သာက သင္ေပး တာကိုသာ လုပ္ေစလိုတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ့ ပုတီးစိပ္တာ မလုပ္ဖို့ တားျမစ္တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပုတီးစိပ္တာ မမႇန္လို့ ဗုဒၶမႀကိဳက္လို့ေတာ့ မဟုတ္တန္ရာပါဘူး။

Questioned By - Bo Bo Aung Date:22 Jan 2008အရႇင္ဘုရားတုိ့တပည့္ေတာ္အား ေမးခြန္း အနည္းငယ္ ေမးေလႇ်ာက္ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါဘုရား။နိဗၺာန္ကို ပါရမီျဖည့္မႇ ေရာက္ႏိုင္ပါသလား (သုိ့မဟုတ္) က်င့္ၾကံပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ ေရာ ေရာက္ႏိုင္ပါသလား နိဗၺာန္ဆုကို မေတာင္းပဲနဲ့ က်င့္ၾကံ ရံုမႇ်ျဖင့္ေရာ ေရာက္ႏိုင္ပါသလား။ တပည့္ေတာ္သည္ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရႇင္၏ က်န္ရႇိေနေသးေသာ သာသနာ (၂၅၀၀) အတြင္းတြင္ လုိအပ္ေသာ ပါရမီမ်ားကို ကုန္ေအာင္ျဖည့္က်င့္ႏိုင္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားရႇင္၏ က်န္ရႇိေနေသးေသာ သာသနာ ေတာ္အတြင္းမႇာပင္ နိဗၺာန္သုိ့ မ်က္ေမႇာက္ျပဳႏိုင္ရသူ ျဖစ္ရပါလုိ၏ ဟုဆုေတာင္းထားပါတယ္ ဘုရား ဤအခ်ိန္အပိုင္းအျခားအတြင္းတြင္ လုိအပ္ေသာ ပါရမီမ်ားကို ျဖည့္က်င့္ႏိုင္ျပီး နိဗၺာန္သုိ့ မ်က္ႏုိင္ျပဳႏိုင္သူျဖစ္ႏိုင္ပါသလား ဘုရား ေသာတပန္ျဖစ္ျပီးပါက သံသရာတြင္ ဘယ္ႏႇစ္ဘ၀ ဆက္လည္ရပါေသး သနည္း ဘုရား။ နတ္ျဗဟၼာ ဘ၀မႇာလဲ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္လုိ့ပါသလားဘုရား။ ဤဘ၀၏ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေနာင္ဘ၀ လူျပန္ျဖစ္၍ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေနရခ်ိန္တြင္ အကုသိုလ္ထုပ္ကို လာယူသူ မျဖစ္ရေအာင္ မည္ကဲ့သုိ့ ဤဘ၀တြင္ဆုေတာင္းရမည္နည္း။ ဤဘ၀တြင္ ရတနာ သံုးပါးႏႇင့္ ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ တုိ့ကို ေလးနက္စြာ ယံုၾကည္သူသည္ နိဗၺာန္မေရာက္ေသးခင္ လူဘ၀ျပန္ရခဲ့လႇ်င္ တျခားဘာသာ ကို ကိုးကြယ္ ေသာ သူတုိ့၏ သားသမီး(သုိ့) ကိုးကြယ္သူျဖစ္ႏိုင္ ပါသလား ဘုရား။ အရႇင္ဘုရားတုိ့ တပည့္ေတာ္၏ ေမးခြန္းအားလံုးကို ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါရန္ ရိုေသေလးစားစြာေလႇ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ ဘုရားရဲမင္းထြန္း

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 31 Jan 2008ပါရမီရႇိလို့လူ့ဘ၀ဆိုတာ ရခဲလႇတဲ့ ဘ၀ပါ။ ရခဲလႇတဲ့ လူ့ဘ၀ကို ရခဲ့တာကိုက ပါရမီရႇိလို့ပါပဲ။ မဂၢင္ရႇစ္ပါး တရားျမတ္ရႇိတဲ့ ဗုဒၶအဆုံးမနဲ့ ႀကဳံႀကဳိက္ရတာရယ္၊ ကိုယ္တုိင္ကလဲ သဒၶါတရားနဲ့ ျပည့္စုံတာရယ္၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြကို ၾကားနာဖတ္႐ႈခြင့္ရႇိတာရယ္ ဒါေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္မႇာ အနည္းဆုံး မဂ္ဖိုလ္ၪာာဏ္ တစ္ဆင့္ဆင့္ကို ထိုးထြင္း သိျမင္ႏိုုင္တဲ့ ပါရမီပါလာတယ္လို့ ယုံၾကည္ခြင့္ရႇိပါတယ္။ သီလသမာဓိ ပညာက်င့္စဥ္ကို က်င့္ဖို့ပဲလိုပါတယ္။ ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္လာ ေအာင္ အေလးအနက္ ဆႏၵျပဳလုိက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ကို လုိခ်င္တဲ့ဆႏၵနဲ့ က်င့္ေနရင္ အထူးဆုေတာင္းေနစရာ မလိုပါဘူး။ နိဗၺာန္ကို ရဖို့ဆိုရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ကို က်င့္ဖို့က အဓိကပါ။
ဆႏၵႏႇင့္လက္ေတြ႕'ဗုဒၶသာသနာနဲ့ ႀကဳံဆုံခုိက္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမႇာက္ျပဳဖို့ ဆႏၵအထူးျပဳထားတာ'ဟာ ေကာင္းျမတ္ မႇန္ကန္ပါတယ္။ အဲဒီဆႏၵအတိုင္း မႇန္မႇန္က်င့္ႀကံသြားရင္ ဤဘ၀မႇာပင္ တစ္မဂ္တစ္ဖိုလ္ကို ဧကန္ ရႏိုင္ပါတယ္။ သာမန္ ေလာကီလူသား တစ္ေယာက္အေနနဲ့ မဂ္ဖိုလ္ၪာာဏ္ထူးကို ရသြားသူေတြ ယေန့ေခတ္ ပဋိပတၲိသာသနာ၀င္မႇာ ထင္ ရႇားပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာမႇာ ဆႏၵကို လက္ေတြ႕က ဦးေဆာင္ပါတယ္။ လက္ေတြ႕မပါဘဲ ေတာင္းဆုဆို ဆႏၵျပဳ႐ုံနဲ့ မၿပီးေျမာက္ႏိုင္ပါဘူး။
ေသာတာပန္တရားအားထုတ္လို့ ေသာတာပတၲိဖိုလ္ကို ရၿပီးတဲ့ပုဂၢဳိလ္ကို ေသာတာပန္လို့ ေခၚပါတယ္။ ေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီးရင္ ငါးပါးသီလ လုံး၀ မက်ဳိးေပါက္ေတာ့ဘူး။ သုဂတိဘ၀ ၿမဲတယ္။ ေသာတာပန္ သုံးမ်ဳိးရႇိတယ္။ ၁) သတၲကၡဳပရမ = သုဂတိဘုံမႇာ အမ်ားဆုံး ခုနစ္ဘ၀သာ က်င္လည္သူ ၂) ေကာလံေကာလ = သုဂတိဘုံမႇာ ႏႇစ္ႀကိမ္ သို့မဟုတ္ သုံးႀကိမ္သာ ျပန္ျဖစ္သူ ၃) ဧကဗီဇိ = သုဂတိဘုံမႇာ တစ္ဘ၀သာ ျပန္ျဖစ္သူ (သံ ၃၊ ၁၇၉)။ ဒီဘ၀မႇာ တရားအားထုတ္လို့ တစ္မဂ္တစ္ဖိုလ္ကို မရႏိုင္ ေသးေပမဲ့ ပုထုဇဥ္ဘ၀နဲ့ ငါးပါးသီလၿမဲၿပီး သီလသမာဓိပညာကို က်င့္ႀကံတဲ့အတြက္ ကခၤါ၀ိတရ၀ိသုဒၶိၪာာဏ္အဆင့္ကို ရၿပီးသူကိုလဲ ေသာတာပန္အရိယာလိုပဲ သုဂတိရဖို့ ေသခ်ာလို့ အငယ္စား ေသာတာပန္ (စူဠေသာတာပန္)လို့ ေခၚပါတယ္ (အဘိဓမၼာ၀တာရဋီကာသစ္ ၂၊ ၃၂၄)။
နတ္ျဗဟၼာ ၀ိပႆနာနတ္ျဗဟၼာဘ၀မႇာ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္လို့ ရပါတယ္။ ဆိုရန္ရႇိတာက ျပည္စုံဖူလုံလြန္းတဲ့ ဘ၀မႇာ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၲလကၡဏာထင္ဖို့ ခက္ခဲတဲ့ သဘာ၀ရႇိတယ္။ အခ်ဳိ႕ျဗဟၼာဘ၀ဆိုရင္ တရားအားထုတ္ရတာ အဆင္ေျပႏိုင္ေပမဲ့ နတ္ဘ၀မႇာေတာ့ ၀ိႆနာတရား အားထုတ္ဖို့ ခက္ခဲႏိုင္တယ္။ သိၾကားမင္းေတာင္ နတ္သမီးေတြ မၾကာခဏ လာေႏႇာင့္ယႇက္လို့ ဥပုသ္ေဆာင္ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မ၀င္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶေလာင္းလ်ာေတြေတာင္ လူ့ျပည္မႇာပဲ ပါရမီျဖည့္ၾကတယ္။
အကုသိုလ္ထုပ္ လာယူသူ မျဖစ္ဖို့ေနာက္ဘ၀မႇာ လူ့အျဖစ္နဲ့ ျပည့္စုံခ်မ္းသာပါလ်က္ အကုသုိလ္ထုပ္လာယူသူ မျဖစ္ခ်င္ရင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြနဲ့ ေပါင္းဆုံမိဖို့၊ ¤င္းတို့ သင္ၾကားဆုံးမတာကို ၾကားနာ ျမတ္ႏိုးႏိုင္သူျဖစ္ဖို့၊ အဲဒီတရားေတြကို က်င့္ႏိုင္ဖို့ ဆုေတာင္းသင့္ပါတယ္။ ေ႐ႊက်င္သာသနာပိုင္ မဟာ၀ိသုဒၶါ႐ုံဆရာေတာ္ ဆုေတာင္းပုံက ေကာင္းမႈျပဳၿပီး ဆုေတာင္းသူတို့ အတုယူစရာပါ။ 'ျဖစ္ရာဘ၀တိုင္းမႇာ ယခုေတာင္းတဲ့ ဆုကိုပဲ ထပ္မံေတာင္းရပါလို၏ (ပရမတၴသ႐ူပေဘဒနီ ၂၊ နိဂုံးကို ႐ႈပါ)'တဲ့။
စိတ္မခ်ရေပမဲ့အရႇင္သာရိပုတၲရာရဲ႕ မယ္ေတာ္ ႐ူပါသာရီဆိုရင္ ဘ၀ကုန္ခါနီးအခ်ိန္ထိ ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃာနဲ့ ေ၀းခဲ့သူပါ။ အရႇင္ျမတ္ေလာင္းလ်ာက်ေတာ့ ဗုဒၶဘုရားတစ္ဆူထံမႇ အဂၢသာ၀ကျဖစ္ဖို့ ဗ်ာဒိတ္ရၿပီးသား၊ ပါရမီလဲ ျပည္ၿပီးသားျဖစ္လို့ ဗုဒၶနဲ့ ေတြ႕ဆုံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သာမန္လူတစ္ေယာက္အဖို့ေတာ့ ဘ၀သံသရာဆိုတာ စိတ္မခ်ရပါဘူး။ တစ္ခုခုေသာဘ၀မႇာ ဗုဒၶ၀ါဒီမဟုတ္သူလဲ ျဖစ္သြားႏိုင္တာပဲ။ ေဂါတမဗုဒၶျဖစ္လာမဲ့ ေဇာတိပါလလုလင္ဟာ ဘ၀အစပိုင္းမႇာ ဗုဒၶဓမၼသံဃာကို မၾကည္ညဳိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အယူသည္း (ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို သြားရင္ ဘုရားမႀကိဳက္ဘူး ဆိုတာလိုမ်ဳိး)၊ အစြန္းေရာက္ (ေနာက္ဘ၀မႇာ ဘုရားနဲ့ေတြ႕ဖို့ အယူမတူသူေတြကို ရႇင္းပစ္ရမယ္ ဆိုတာလိုမ်ဳိး)တဲ့ အထိေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို့ ထင္ပါတယ္။ အတြင္းမႇာရႇိေနတဲ့ အထုံပါရမီ အႏုအရင့္အလိုက္ အနည္းဆုံးေတာ့ သူေတာ္ေကာင္း ဓာတ္ခံေလး ရႇိေနပါလိမ့္မယ္။

Questioned By - Ye Min Tun Date:21 Jan 2008အရႇင္္ဘုရား ရုိေသစြာေလ်ာက္ထားအပ္ပါသည္တပည့္ေတာ္သည္ မိမိအိမ္တြင္သာ အဘိဓမၼာတရားကိုေလ့လာေနသူျဖစ္္ပါသည္။ တပည့္ေတာ္ မရႇင္းသည့္အခ်က္္မႇာ အကုသိုလ္ ေစတသိက္(၁၄)ပါးကို ကိေလသာ(၁၀)ပါးဖြဲ့ရာတြင္ ဣသာ၊မေစၧရိယ၊မိဒၶ၊ကုကၠဳစၥ တို့ အဘယ့္ေႀကာင့္မပါ၀င္ ရသည္ကို အက်င္တ၀င့္ ရွင္းျပ ေတာ္မူပါ အရႇင္ဘုရား။ရုိေသစြာျဖင့္ရဲမင္းထြန္း

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 31 Jan 2008အကုသုိလ္ ေစတသိက္ ၁၄ ပါး၁၊ ေမာဟ = အမႇန္သေဘာကို ဖုံးကြယ္ ၂၊ အဟိရိက = မေကာင္းမႈလုပ္ဖို့ မရႇက္ ၃၊ အေနာတၲပၸ = မေကာင္းမႈ လုပ္ဖို့ မေၾကာက္ ၄၊ ဥဒၶစၥ = စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ ၅၊ ေလာဘ = ေလာကီအာ႐ုံကို တြယ္တာတပ္မက္ ၆၊ ဒိ႒ိ = မႇားယြင္းစြာ သိျမင္ ၇၊ မာန = ေထာင္လႊား ၈၊ ေဒါသ = ခက္ထန္ ၉၊ ဣႆာ = သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ကို မနာလို ၁၀၊ မစၧရိယ = ကိုယ့္စည္းစိမ္ကို တြန့္တို ၁၁၊ ကုကၠဳစၥ = (မေကာင္းတာ လုပ္မိ၊ ေကာင္းတာ မလုပ္မိလို့) ေနာင္တပူပန္ ၁၂ = ထိန = မလန္း စိတ္ထုိင္းမႈိင္း ၁၃၊ မိဒၶ = ယႇဥ္ဘက္ေစတသိက္ေတြ မလန္း ထုိင္းမႈိင္း ၁၄၊ ၀ိစိကိစၧာ = ရတနာသုံးပါး ကံကံ၏အက်ဳိးကို သံသယရႇိ
အုပ္စုနာမည္ ၉ မ်ဳိးအဲဒီ အကုသိုလ္ေစတသိက္ ၁၄ ပါးကို အဘိဓမၼတၴသဂၤဟက်မ္း သမုစၥည္းပိုင္း အကုသလသဂၤဟမႇာ အုပ္စုလုိက္ နာမည္ ၉ မ်ဳိးႏႇင့္ ေဖာ္ျပတယ္။ ၁၊ အာသ၀ = ခႏၶာအစဥ္၌ ၾကာျမင့္စြာ စိမ္ေနတဲ့တရား ၂၊ ၾသဃ = ေရအလ်ဥ္လို လႊမ္းမိုး ဖိသတ္တတ္တဲ့တရား ၃၊ ေယာဂ = ၀ဋ္ဆင္းရဲမႇာ တြယ္ကပ္ေစတဲ့တရား ၄၊ ဂႏၳ = ၀ဋ္ဆင္းရဲ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚေအာင္ ခ်ိတ္ေပးတဲ့တရား ၅၊ ဥပါဒါန္ = ေ>မက ဖားကိုဖမ္းထားသလို စြဲလမ္းတတ္တဲ့တရား ၆၊ နီ၀ရဏ = စ်ာန္စတဲ့ ကုသိုလ္ကို ပိတ္ပင္ တတ္တဲ့တရား ၇၊ အႏုသယ = သတၲ၀ါတို့ရဲ႕ သႏၲာန္မႇာ အၿမဲကိန္း၀ပ္ေနတဲ့တရား ၈၊ သံေယာဇဥ္ = ဘ၀သံသရာမႇ မလြတ္ေအာင္ ဖြဲ႕ခ်ည္တတ္တဲ့တရား ၉၊ ကိေလသာ = စိတ္ကို ညစ္ေပေစတတ္တဲ့တရား။ ဒီအုပ္စုနာမည္ ၉ မ်ဳိးကို 'စိမ္၊ လႊမ္း၊ တြယ္၊ ခ်ိတ္၊ စြဲ၊ ပိတ္၊ ကိန္း၊ ခ်ည္၊ ညစ္' လို့ အက်ဥ္း မႇတ္ႏိုင္ပါတယ္။ စိမ္ဆိုရင္ အာသ၀၊ လႊမ္းဆိုရင္ ၾသဃ စသည္လို့ နားလည္လုိက္ပါ။
ေစတသိက္ ၁၄ ႏႇင့္ နာမည္အုပ္စု ၉ ကို တြဲစပ္ျခင္းေလာဘေစတသိက္ကို အုပ္စုနာမည္ ၉ မ်ဳိးလုံးနဲ့ ေတြ႕ရတယ္။ အေၾကာင္းက အဲဒီသဘာ၀ေတြ ထင္ရႇားလို့။ ဒိ႒ိေစတသိက္က 'ပိတ္'မႇတစ္ပါး က်န္ အုပ္စုနာမည္ ၈ မ်ဳိး။ ေမာဟက ခ်ိတ္၊ စြဲ မႇတစ္ပါး က်န္ ၇ မ်ိဳး။ ေဒါသက ခ်ိတ္၊ ပိတ္၊ ကိန္း၊ ခ်ည္၊ ညစ္ နာမည္ ၅ မ်ဳိး။ ၀ိိစိကိစၧာက ပိတ္၊ ကိန္း၊ ခ်ည္၊ ညစ္ ၄ မ်ိဳး။ မာနက ကိန္း၊ ခ်ည္၊ ညစ္ ၃ မ်ဳိး။ ဥဒၶစၥက ပိတ္၊ ခ်ည္၊ ညစ္ ၃ မ်ဳိး။ ထိနက ပိတ္၊ ညစ္ ၂ မ်ဳိး။ ကုကၠဳစၥက ပိတ္ ၁ မ်ဳိး။ မိဒၶက ပိတ္ ၁ မ်ဳိး။ အဟိရကနဲ့ အေနာတၲပၸက ညစ္ ၁ မ်ဳိးစီ။ ဣႆာနဲ့ မစၧရိယက ခ်ည္ ၁ မ်ဳိးစီ နာမည္နဲ့ ထင္ရႇားပါတယ္။ ဥဒၶစၥနဲ့ ကုကၠဳစၥဟာ သာမန္ဆိုရင္ တူသေယာင္ရႇိေပမဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ ယႇဥ္ရာစိတ္ေတြ (ဥဒၶစၥက အကုသိုလ္ ၁၂၊ ကုကၠဳစၥက ေဒါမူစိတ္ ၂) မတူၾကလို့ ဥဒၶစၥက အုပ္စုနာမည္ သုံးခုရၿပီး ကုကၠဳစၥက တစ္မ်ဳိးပဲရေနတာကို သတိျပဳပါ။
ကိေလသာထဲမႇာ မိဒၶမပါထိနက စိတ္ရဲ႕ထိုင္းမႈိင္းတာျဖစ္လို့ ကုသိုလ္ကို ပိတ္ဆို့ (နီ၀ရဏ)နဲ့ စိတ္ကိုညစ္ေပ (ကိေလသာ) ဆိုတဲ့ အုပ္စု ႏႇစ္မ်ဳိးနာမည္နဲ့ ထင္ရႇားၿပီး မိဒၶကေတာ့ ေစတသိက္တို့ရဲ႕ ထိုင္းမႈိင္းတာျဖစ္လို့ ကုသုိလ္ကို ပိတ္ဆို့ (နီ၀ရဏ) အမည္တစ္မ်ဳိးနဲ့ပဲ ထင္ရႇားပါတယ္။ ထိန(စိတ္အေျခအေန)မျဖစ္ေပၚရင္ မိဒၶ(ေစတသိက္အေျခအေန)လဲ မျဖစ္လာဘူး။
ဣႆာ၊ မစၧရိယ၊ ကုကၠဳစၥစိတ္ထဲမႇာ ဣႆာ မစၧရိယ ျဖစ္လာရင္ စိတ္ဆိုး အၿငိဳးသိုၿပီး စိတ္ကတစ္ဆင့္ ႏႈတ္ေပၚမႇာ ကိုယ္ေပၚမႇာ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါရဲ႕ ထင္ရႇားတဲ့ အက်ဳိးက ခ်ည္ေႏႇာင္ျခင္းပဲ။ ကုယ့္ကိုယ္လဲ တုပ္ခ်ည္တယ္၊ ကိုယ္နဲ့ သူတစ္ပါးကိုလဲ ေႏႇာင္ဖြဲ႕တယ္။ ကုိယ္ကသူ့ကို စြပ္စြဲရင္ သူကလဲ တုံ့ျပန္မႇာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဣႆာ မစၧရိယ ေစတသိက္ႏႇစ္ပါးဟာ တုပ္ခ်ည္(သံေယာဇဥ္)အမည္နဲ့ ပိုၿပီး ထင္ရႇားတာ။ ကုကၠဳစၥ(ေနာင္တပူပန္မႈ)လဲ ေဒါသ(စိတ္ဆိုးမႈ)နဲ့ အတူျဖစ္တဲ့ ေစတသိက္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကုကၠဳစၥလႊမ္းမိုးေနရင္ ပထမဆုံး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အက်ဳိးက ကုသိုလ္ကို မလုပ္ႏိုင္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ပိတ္(နီ၀ရဏ) နာမည္နဲ့ပဲ ထင္ရႇားတာ။
လုပ္ေဆာင္ခ်က္မတူလို့လုိရင္းက ေစတသိက္ ၁၄ ပါးရဲ႕ သဘာ၀၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ဒီဂရီအနိမ့္အျမင့္၊ အက်ဳိးဆက္နဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ ျခားနားလို့ အုပ္စုခြဲၿပီး နာမည္ေပးရာမႇာ ျခားနားသြား (တစ္ခ်ဳိ႕ပါ တစ္ခ်ဳိ႕ျပဳတ္ျဖစ္) ရပါတယ္။ ေလာဘ တစ္ခုတည္းကိုပဲ တဏႇာ၊ ရာဂ၊ ေပမ၊ သမုဒယစတဲ့ နာမည္ေတြနဲ့ ေဟာထားတာေတြလဲ ရႇိပါတယ္။ ၾကားနာတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြရဲ႕ စ႐ိုက္အႀကဳိက္ကို ၾကည့္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶက အဲဒီလို အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ့ ေဟာၾကားေတာ္မူတာပါ။

Questioned By - Aung Soe Date:12 Jan 2008ရုိေသစြာေလ်ာက္ထားပါသည္ အရႇင္ဘုရားသု၀ဏၲသာမျမႇားဆိပ္သင့္ေသာအခါ ခမည္းေတာ္၊မယ္ေတာ္ႏႇင့္နတ္သမီးသံုးပါး သစၥာျပဳသျဖင့္ အသက္ခ်မ္းသာရခဲ့သည္ ဟုသိရပါသည္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိလိုသည္မႇာ သစၥာသည္အကယ္၍အစြမ္းထက္ျငားအ့ံ။ ပါရိက သစၥာျပဳေသာအခါကပင္ သု၀ဏၲသာမျမႇားဆိပ္ေျပသင့္ပါသည္ ဘုရား။ သို႕ေသာ္ အမႇန္၌ ခမည္းေတာ္၊မယ္ေတာ္ႏႇင့္နတ္သမီးသံုးပါး သစၥာျပဳမႇ အသက္ခ်မ္းသာရခဲ့ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ပါနည္း အရႇင္ဘုရား။ သနားကရုဏာ ေရႇ့ထား၍ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါအရႇင္ျမတ္ဘုရား။ရုိေသစြာျဖင့္ေအာင္စိုးမိုး

Answered By - အ႐ႇင္ေဃာသိတာဘိ၀ံသသာသနဓဇဓမၼာစရိယ၊ ၀ိနယာႏုဂၢဟဓမၼာစရိယ၊ေစတိယဂၤဏပရိယတၲိဓမၼာစရိယ၊ Date:15 Jan 2008၀စီသစၥာသစၥာပါရမီက်င့္စဥ္မႇာ စကားကိုအမႇန္အတိုင္းေျပာဆိုတဲ့ ၀စီသစၥာကို ဘုရားေလာင္းစတဲ့သူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ အၿမဲတမ္းလိုက္နာက်င့္သံုးပါတယ္။ ထို၀စီသစၥာဟာ ကံသံုးမ်ဳိးထဲက ၀စီကံျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ကံကိုျပဳျပဳ သတၲ၀ါေတြမႇာ ဘယ္လိုအက်ဳိးေပးမယ္ဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္သိႏိုင္ဖို့ အလြန္ခက္ပါတယ္။ အေၾကာင္းက ေ႐ႇးဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကံေတြဟာ အလြန္မ်ားေနလို့ပါဘဲ။ အဲဒီလိုျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ကံေတြနဲ့ ျဖစ္လာမဲ့အက်ဳိးဆက္ေတြကို သဗၺညဳတ ၪာဏ္႐ႇင္ ဗုဒၶမႇသာ တိတိက်က် သိႏိုင္ပါတယ္။ ထိုကံေတြဟာ အက်ဳိးေပးဖို့ အခြင့္သင့္လို့ အက်ဳိးမေပးရေသးရင္ ေတာင္ ခႏၶာအစဥ္မႇာ အၿမဲတမ္း ႐ႇိေနတာပါ။ ဆိုင္ရာအေၾကာင္းေတြ ျပည့္စံုမႈ (သမၸတၲိ)ျဖစ္လာတဲ့အခါမႇ ၀စီသစၥာ အပါအ၀င္ ေကာင္းကံေတြအက်ဳိးေပးပါတယ္။ ကုသိုလ္ကံအက်ဳိးေပးခြင့္ေတြကို နားလည္ခ်င္ရင္ သမၸတၲိေတြကို နားလည္ထားရမယ္။ျပည့္စံုမႈသမၸတၲိေလးမ်ဳိးဆိုင္ရာအၾကာင္းျပည့္စံုမႈေတြက ေလးမ်ုဳိး႐ႇိပါတယ္။ (က) ဂတိသမၸတၲိ-ရ႐ႇိလာတဲ့ဘ၀ဟာ ျပည့္စံုူမႈ႐ႇိရမယ္။ (ခ) ဥပဓိသမၸတၲိ-အဆင္းလႇပမႈျပည့္စံုရမယ္၊ (ဂ) ကာယလသမၸတၲိ-အခ်ိန္ကာလေကာင္းနဲ့ ျပည့္စံုရမယ္။ (ဃ) ပေယာဂသမၸတၲိ-ၪာဏ္၀ီရိယသတိစတဲ့ပေယာဂနဲ့ ျပည္စံုရမယ္။ ထင္႐ႇားေအာင္ေျပာရရင္ ေကာင္းတဲ့လူ့ဘ၀ နတ္ဘ၀ ျဗဟၼာဘ၀ေတြ (ဂတိသမၸတၲိ)ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္ကံေတြ အက်ဳိးေပးခြင့္သာပါတယ္။ လူဘ၀နဲ့စာရင္ နတ္ဘ၀ျဗဟၼာဘ၀က ပိုၿပီးေကာင္းပါတယ္။ ထိုဘ၀ေတြကို ေရာက္ေနတဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြက အကုသိုလ္ကံေတြ ပါလာၾကေပမဲ့ အက်ဳိးေပးခြင့္ အင္မတန္နည္းပါးပါတယ္။ တိရိစၧာန္ဘ၀နဲ့ ယႇဥ္ၾကည့္လိုက္ရင္ လူ့ဘ၀က သာလြန္ပါတယ္။ ထိုလူ့ဘ၀ဟာ ကုသိုလ္ကံေတြက အက်ဳိးေပးခြင့္သာလို့ မေကာင္းတဲ့ေဘးဒုကၡေတြကို ေ႐ႇာင္လႊဲႏိုင္တယ္။ ေကာင္းတာေတြ ေတြ႕ႀကဳံခံစားရႏိုင္တယ္။လူ့ဘ၀မႇာ ႐ုပ္အဆင္းျပည့္စံု (ဥပဓိသမၸတၲိ) ႐ႇိေနမယ္ဆိုရင္ ေဆြမ်ဳိးပစၥည္းဥစၥာအင္အားနဲေနေပမဲ့ ကုသိုလ္ကံမ်ားဟာ အက်ဳိးေပးခြင့္သာပါတယ္။ အမ်ားကၾကည္ျဖဴျမတ္ႏိုးၾကတယ္။ တိရိစၧာန္ဘ၀မႇာျဖစ္ေနပါေစ အဆင္းလႇပေနရင္ လူေတြက သေဘာက် ေမြးျမဴလိုၾကတယ္။ တခါတရံ ႐ုပ္အဆင္းျပည္စံုတဲ့ လူ့ဘ၀ေရာက္ေနေပမဲ့ ကိုယ္က်ဳိးေလာက္သာ ၾကည့္တတ္တဲ့မင္းဆိုးမင္းညစ္တို့ေခတ္ကာလမႇာ ပညာသင္၊စီးပြား႐ႇာေဖြရတာ မလြယ္ကူပါဘူး။ ပညာမတတ္၊ပစၥည္းမ႐ႇိတဲ့သူဆိုရင္ ဘယ္ႏိုင္ငံ၊ဘယ္ပုဂၢဳိလ္ကမႇ အသိအမႇတ္မျပဳပါ။ က်န္းမာေရးလည္း နားမလည္လို့ ဂ႐ုစိုက္ဖို့ မလြယ္ပါဘူး။ ဆင္းရဲစြာေနရတဲ့ဘ၀ဟာ စိတ္ေကာင္းႏႇလံုးေကာင္းထားဖို့လည္း ခက္ခဲပါတယ္။ အမ်ားျပည္သူအတြက္ အၿမဲၾကည့္တတ္တဲ့ မင္းေကာင္းအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အခ်ိန္ကာလ(ကာလသမၸတၲိ)မ်ဳိးျဖစ္မႇ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားစြာ ေနႏိုင္ပါတယ္။ ေခတ္ကာလေကာင္းမႇာ ႐ုပ္ရည္အဆင္း႐ႇိတဲ့လူ ျဖစ္လာေပမဲ့ အရာရာသတိလြတ္ကင္းေမ့ေလ်ာ့ၿပီး အျပင္းႀကီးအေခ်ာင္ခိုေနရင္ အသိၪာဏ္ေတြဟာ တံုးသြားပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးဟာ ကုသိုလ္အက်ဳိးေပးခြင့္ ရဖို့မလြယ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အရာမဆို သတိ႐ႇိေနဖို့လိုအပ္ပါတယ္။ ျပဳလုပ္ေနတဲ့ကိစၥကို စိတ္ပါလက္ပါနဲ့ ႀကဳိးစားဖို့ အေရးႀကီးပါတယ္။ လိမၼာကြၽမ္းက်င္တဲ့ အသိၪာဏ္႐ႇိဖို့လည္း အေရးႀကၤီးပါတယ္။ ဒါေတြ႐ႇိေနရင္ ပေယာဂသမၸတၲိျပည့္စံုပါတယ္။ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ ကုသိုလ္ကံအက်ဳိးေပးဖို့အတြက္ အဓိကက်တဲ့ သမၸတၲိဟာ ပေယာဂသမၸတၲိျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ အားလံုးခ်ဳပ္ၿပီးေျပာရရင္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေ႐ႇးကုသိုလ္လည္း႐ႇိေနမယ္၊ သတိ ၀ိရိယ ပညာလည္း႐ႇိေနမယ္ဆိုရင္ ၀စီသစၥာအပါအ၀င္ ျပဳလုပ္တဲ့ကိစၥမႇန္သမ် ၿပီးစီးေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။အဲဒီလို ဆက္စပ္ရာ အေၾကာင္းေကာင္းေတြ ေပါင္းစံုေနမႇ ျပဳလုပ္လိုတဲ့ ကုသိုလ္ကံေတြက အက်ဳိးေပးပါ တယ္။ ယင္းသို့အက်ုိးေပးတဲ့အခါ တစ္ေယာက္ထဲျပဳလုပ္လို့ အက်ဳိးေပးလာတဲ့ကံေတြ႐ႇိသလို အမ်ားေပါင္းစုၿပီးလုပ္မႇ အက်ဳိးေပးတဲ့ကံေတြလည္း ကံ႐ႇိပါတယ္။ တႀကိမ္တခါတည္းလုပ္လို့ အက်ဳိးေပးတာမ်ဳိး႐ႇိသလို အႀကိမ္မ်ားစြာ (အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ) လုပ္မႇ အက်ဳိးေပးတာမ်ဳိးလည္း႐ႇိပါတယ္။
စုေပါင္းသစၥာျပဳျခင္းေမးခြန္း႐ႇင္ဟာ သု၀ဏၰသာမဇာတ္ေတာ္ကို အဓိကထားၿပီးေမးတာ ေတြ့ရလို့ အဲဒီဇာတ္ေတာ္ကို ျပန္ၿပီး ေလ့လာရေအာင္ပါ။ ဘုရားေလာင္းသု၀ဏၰသာမ မ်ားဆိပ္ထိၿပီး ေမ့ေမ်ာေနတဲ့အခ်ိန္ ပီဠိယကၡမင္းႀကီးက မိဘေတြကို သြားေခၚလာခဲ့တယ္။ မ်က္စိကြယ္ေနၾကတဲ့ မိဘႏႇစ္ပါးဟာ ဘုရားအေလာင္း႐ႇိတဲ့ေနရာ ေရာက္လာတဲ့အခါ မယ္ေတာ္ပါရိကာ က ဘုရားအေလာင္းရဲ့ ရင္၀ကို စမ္းၾကည့္ရာ ကိုယ္ေငြ႕ေတြ႕ရသျဖင့္ ''ငါ့သား မေသေသးဘူး''ဆိုၿပီး သစၥာျပဳပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းဟာ ဘယ္ညာလူးလိမ့္ေျပာင္းၿပီး ေမ့သြားျပန္တယ္။ အဲဒီအခါ ခမည္းေတာ္ ဒုကူလကလည္း သစၥာျပဳျပန္တယ္။ ဘုရားအေလာင္းဟာ နံပါးတဘက္ေျပာင္းၿပီး ေမ့သြားျပန္တယ္။ ထိုအခ်ိန္မႇာ လြန္ခဲ့တဲ့ (၇)ဘ၀တုန္းက မိခင္ျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့ ဗဟုသုႏၵရီနတ္သမီးေရာက္လာၿပီး သစၥာျပဳျပန္တယ္။ သစၥာျပဳၿပီး သံုးေယာက္သားငိုေနၾကစဥ္ သု၀ဏၰသာမဟာ ႐ုတ္တရက္ ထထိုင္တယ္လို့ ဆိုထားတယ္။ ေမးခြန္း႐ႇင္ေမးထားသလို ၀စီသစၥာဟာ အစြမ္းထက္တာ အမႇန္ပါ။ သို့ေပမဲ့ ဒီဇာတ္ေတာ္မႇာ တစ္ေယာက္ထဲ ၀စီသစၥာဆို႐ုံနဲ့ ကုသိုလ္ကံအက်ဳိးေပးဖို့ (အဆိပ္ေတြ ေျပေပ်ာက္ဖို့) မလံုေလာက္ပါ။ သံုးေယာက္စုေပါင္းၿပီး သစၥာျပဳၾကမႇသာ ကုသိုလ္ကံေတြက အက်ုိဳးေပးတာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဒသကနိပါတ္၊ ကဏႇဒီပါယနဇာတ္ေတာ္မႇာလည္း သားငယ္ကို ေ>မဆိုးကိုက္လို့ ေမ့ေျမာေနခ်ိန္ ကဏႇဒီပါယနရေသ့က ၀စီသစၥာျပဳရာ သားငယ္ရဲ့ရင္ဘတ္မႇ အထက္ပိုင္းမႇာ႐ႇိေသာေ>မဆိပ္ေတြ ေလ်ာက်သြားတယ္။ အေမလို့ တခြန္းေလာက္သာ ေခၚႏိုင္ၿပီး ေမ့ေျမာသြားျပန္တယ္။ ဖခင္ျဖစ္သူ မ႑ဗ်သူေဌးက သစၥာျပဳျပန္ရာ ခါးမႇ အထက္ပိုင္းတြင္႐ႇိတဲ့ေ>မဆိပ္ေတြဟာ ေလ်ာက်သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးမိခင္ပါ သစၥာျပဳတဲ့အခါ သားငယ္ရဲ့ကိုယ္မႇ ေ>မဆိပ္အားလံုးဟာ ေလ်ာက်သြားပါတယ္။ ဒီဇာတ္ေတာ္မႇာလည္း စုေပါင္းသစၥာျပဳၾကမႇ ၀စီသစၥာစြမ္းအင္ဟာ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။
တဦးတည္းတႀကိမ္တည္းသစၥာျပဳျခင္းဘုရား႐ႇင္သက္ေတာ္ထင္႐ႇား႐ႇိေနစဥ္ အ႐ႇင္အဂုၤလိမာလဟာ သာ၀တၴိျပည္အတြင္း၌ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ မီးမဖြားႏိုင္လို့ ဒုကၡေရာက္ေနေၾကာင္း ဗုဒၶအားေလ်ာက္ထားရာ ဗုဒၶကသစၥာျပဳနည္းသင္ေပးပါတယ္။ အဲဒီနည္းနဲ့ အ႐ႇင္အဂၤုလိမာလဟာ ထိုအမ်ဳိးသမီးထံကို ႂကြသြားၿပီး သစၥာျပဳပါတယ္။ သစၥာျပဳၿပီးခ်ိန္တြင္ ေကာင္းမြန္စြာေမြးဖြားလို့ သားအမိႏႇဦးလံုးဟာ က်န္းမာၾကတယ္။ (အဂၤုလိမာသုတ္၊ရာဇ၀ဂ္၊ မဇၩိမပဏၰာသ)အိမ္ေ႐ႇ႕မင္းသမီး သမၺဴလာက သစၥာျပဳလို့ ေသာတၴိေသနမင္းသားဟာ ႏူနာေပ်ာက္ောကာင္းကို (တðသနိပါတ္၊ သမၺဴလာဇာတ္ေတာ္၌လည္း) ဆိုထားပါတယ္။ ေဖာ္ျပပါအေၾကာင္းအရာေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ တဦးတည္းတႀကိမ္ တည္းနဲ့ ၀စီသစၥာျပဳထားတာ ေတြ႕ႏိုင္တယ္။
တဦးတည္းႏႇစ္ႀကိမ္ႏႇင့္ အႀကိမ္မ်ားစြာသစၥာျပဳျခင္း၀ီသတိနိပါတ္၊ သိ၀ိဇာတ္ေတာ္တြင္ သိ၀ိမင္းႀကီးဟာ မ်က္စိႏႇစ္လံုးကို လ-ၿပီးေနာက္ သိၾကားမင္းက အႀကံေပးလို့ သစၥာျပဳရာ မ်က္စိတစ္လံုးသာ ျပန္ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ၿပီးသစၥာျပဳပါမႇ ဒုတိယမ်က္စိတစ္လံုး ထပ္ၿပီး ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္လို့ ဆိုထားပါတယ္။ ဘုရား႐ႇင္လက္ထက္ကလည္းေ၀သာလီျပည္မႇာ ေဘးသံုးမ်ဳိးနဲ့ေတြ့ႀကဳံရာ ဗုဒၶက အ႐ႇင္အာနႏၵာအား ဘုရားတရားသံဃာ ရတနာသံုးပါးရဲ့ ဂုဏ္ေတာ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး သစၥာျပဳနည္းတစ္ဆယ့္မ်ဳိး ႏႇစ္မ်ဳိး (အဆံုးတြင္ သိၾကားမင္းသစၥာျပဳထားတဲ့သံုးမ်ဳိးနဲ့ေပါင္းရင္ ၁၅-မ်ဳိး) ကိုေဟာထားတဲ့ ရတနသုတ္ကို သင္ေပးပါတယ္။ အ႐ႇင္အာနႏၵာဟာ ေ၀သာလီၿမဳိ႕ တံတိုင္းသံုးထပ္အၾကားတြင္ တညည့္လံုးလႇည့္လည္ကာ သစၥာစကားျဖစ္တဲ့ ရတနသုတ္ေဟာၾကား႐ြတ္ဆိုပါတယ္။ အဲဒီလို သစၥာစကား႐ြတ္ဆိုတာမို့ ေ၀သာလီျပည္ႀကီးဟာ ေဘးသံုးပါးၿငိမ္းေအးသြားေၾကာင္းကို သိရပါတယ္။(ခုဒၵကပါဌ၊၄-ရ၊ ဥုတၲနိပါတ၊ ၃၁၂-၃၁၅) ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ တစ္ဦးတည္းက ႏႇစ္ႀကိမ္သစၥာျပဳတာေတြ့ရသလို အႀကိမ္မ်ားစြာ တညလံုးသစၥာျပဳတာလည္းေတြ႕ရပါတယ္။ ေရာဂါတစ္မ်ဳိးမ်ုိး စြဲကပ္လို့ေဆးေသာက္ၾကတဲ့အခါ တႀကိမ္တည္းေသာက္႐ုံနဲ့ ေပ်ာက္တဲ့အခါ ႐ႇိေကာင္း႐ႇိႏိုင္မႇာပါ။ ဒါေပမဲ့ အျမစ္ျပတ္၊ လံုး၀ေပ်ာက္ကင္းသြားေအာင္ဆိုတဲ့ အေနျဖင့္ ေဆးကို ဆက္တိုက္ေသာက္ေပးရတဲ့အခါလည္း႐ႇိပါတယ္။ ဒီဥပမာလိုပါပဲ သူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ သတၲ၀ါေတြအတြက္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမယ္ဆိုရင္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါတည္း သစၥာျပဳတာ႐ႇိသလို အႀကိမ္မ်ားစြာ ေမတၲာက႐ုဏာထားၿပီး သစၥာျပဳေပးတာလည္း႐ႇိပါတယ္။
သံသယေပ်ာက္ကင္းေစဖို့တခ်ဳိ့ေကာင္းတဲ့ကိစၥေတြဟာ တႀကိမ္တည္းနဲ့ ၿပီးႏိုင္ေပမဲ့ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ျပဳလုပ္ရတာေတြ႐ႇိပါတယ္။ သီလခံယူေဆာက္တည္ဘို့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ကန္ေတာ့က်ဳိးဆိုၾကတဲ့အခါ ၾသကာသကို သံုးႀကိမ္ဆိုရပါတယ္။ ၾသကာသဆိုတာ ကန္ေတာ့ဖို့ခြင့္ေတာင္းတာပါ။ တႀကိမ္တည္းခြင့္ေတာင္း႐ုံနဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရဟန္ေတာ္မ်ားကို ေလးစားျမတ္ႏိုးတဲ့အေနနဲ့ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ခြင့္ေတာင္းၾကတာပါ။ ထို့အျပင္ သရဏဂုံသံုးပါးကို တစ္ႀကိမ္တည္းနဲ့ သတ္မႇတ္ထားတဲ့ အသံမ်ားနဲ့ ျပည့္စုံေအာင္ ႐ြတ္ဆိုႏိုင္ရင္ ကိုရင္(သာမေဏ)ျဖစ္ပါတယ္။ သို့ေပမဲ့လည္း ''ၿမဲရာသံပတ္''ဆိုသလို ပိုၿပီးေသခ်ာခိုင္မာေအာင္ဆိုတဲ့အေနျဖင့္ ဒုတိယမၸိ တတိယမၸိစသည္ျဖင့္ သရဏဂုံကို သံုးႀကိမ္အထိ႐ြတ္ဆိုရတယ္။ ဒီလိုအေၾကာင္းအရာေတြကို နာလည္ထားရင္ ဘုရား႐ႇင္ေဟာထားတဲ့ တရားေတာ္တခ်ဳိ႕အေပၚမႇာ ျဖစ္ေနတဲ့သံသယေတြဟာ ကင္း႐ႇင္းၿပီး ယံုၾကည္လက္ခံႏိုင္မယ္လို့ ေမ်ာ္လင့္ မိပါတယ္။

Questioned By - Thiri Htet Date:10 Jan 2008ေမးေလ်ာက္လိုပါသည္ သိခ်င္တာ သုံးခုပါဘုရား။(၁) မဟာယာန ဗုဒၶ၀ါဒဂိုဏ္းကြဲ ဘယ္တုန္းက စခဲ့သည္(၂) ဘယ္ပုဂၢဳိလ္ေတြက သီးျခားဂိုဏ္း ခြဲထြက္ခဲ့ၾကသည္(၃) ေထရ၀ါဒႏႇင့္ မဟာယာန တူညီခ်က္ႏႇင့္ ျခားနားခ်က္တို့ကို အၾကမ္းမ်သိလုိပါ သည္ဘုရား။႐ိုး႐ိုး

Answered By - အ႐ႇင္ေဃာသိတာဘိ၀ံသသာသနဓဇဓမၼာစရိယ၊ ၀ိနယာႏုဂၢဟဓမၼာစရိယ၊ေစတိယဂၤဏပရိယတၲိဓမၼာစရိယ၊ Date:15 Jan 2008၁။ မဟာယာနဂိုဏ္းကြဲအစမဟာယာနအေၾကာင္းေလ့လာလိုလ်င္ သံဂါယနာတင္ထားတဲ့အေၾကာင္းေတြကို သိထားရပါမယ္။ ဗုဒၶဟာ ဘီစီ၆၂၄ ခုႏႇစ္၊ ေမလမႇာေမြးဖြားခဲ့ၿပီး အသက္၃၅ႏႇစ္အရြယ္မႇာ သဗၺညဳတ ဥာဏ္ေတာ္ကို ရခဲ့ပါတယ္။ ၄၅၀ါအရ သက္ေတာ္၈၀အ႐ြယ္၊ ဘီစီ၅၅၄ခုႏႇစ္ ေမလမႇာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူၿပီး သံုးလၾကာတဲ့အခါ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္၌ အဇာတသတ္မင္းကိုအမႇီျပဳၿပီး အ႐ႇင္မဟာကႆဖ ဦးေဆာင္တဲ့ ရဟႏၲာ ၅၀၀တို႕ဟာ ေ၀ဘာရေတာင္နံရံ႐ႇိ စရည္းပင္ေပါက္ရာ လိုဏ္ဂူ အနီး႐ႇိ ေဆာက္လုပ္ထားရာမ႑ပ္မႇာ ပထမအႀကိမ္သံဂါယနာ တင္ေတာ္မူခဲ့ၾကတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မႇာ ဓမၼနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးကြဲလြဲမႈမ႐ႇိေသးပါဘူး။ အျပစ္ေသးငယ္တဲ့ ၀ိနည္းနဲ႕ပတ္သတ္လို႕ေတာ့ ပယ္ျဖဳတ္သင့္။မသင့္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ သို႕ေပမယ့္ ဘာမႇပယ္ျဖဳတ္ျခင္းမလုပ္ဘဲ မူရင္းအတိုင္းက်င့္သံုးဖို႕ သေဘာတူခဲ့ၾကတယ္။ ထုိ႕အျပင္ ေထရ၀ါဒ၊ မဟာယာန ရယ္လို႕လည္းမ႐ႇိေသးပါဘူး။ဘီစီ ၄၄၄ခု၊ သာသနာႏႇစ္ ၁၀၀ေရာက္တဲ့အခါ ေ၀သာလီျပည္ ကာလာေသာကမင္းကို အမႇီျပဳၿပီး အ႐ႇင္ယသအမ-းျပဳေသာ ရဟႏၲာ ၇၀၀ ဟာ ၀ါဠဳကာ႐ံုေက်ာင္း၌ ဒုတိယႀကိမ္ သံဂါယနာ တင္ခဲ့ၾကတယ္။ ထိုအခ်ိန္မႇာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ေျပာင္းလဲခ်က္မ်ားအရ အျပစ္ေသးတဲ့၀ိနည္းတခ်ိဳ႕ကို ျပဳျပင္ လိုေသာရဟန္းေတာ္မ်ားႏႇင့္ နဂိုအတိုင္းထားလိုေသာရဟန္းေတာ္တို႕ အေျခအတင္ျဖစ္ခဲ့ရာမႇ ျပဳျပင္လိုေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားက ခြဲထြက္သြားၿပီး မဟာသံဃိကဂိုဏ္းသစ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဟာယာန ဆိုတာ မေပၚေသးပါ။ ဗုဒၶ၏ ၀ိနည္းပညတ္ေတာ္မ်ားကို ျပင္ဆင္တာ၊ ျဖည့္စြတ္တာမလုပ္ဘဲ မူလအတိုင္းလက္ခံက်င့္သံုးဖို႕ ဆံုးျဖတ္ၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ေထရ၀ါဒရယ္လို႕ သတ္မႇတ္ခဲ့ၾကတယ္။သာသနာေတာ္ ၂၃၅၊ ဘီစီ ၃၈၉ခုႏႇစ္ေရာက္ေသာအခါ ပါဋလိပုတ္ျပည္ သီရိဓမၼာအေသာကမင္းကို အမႇီျပဳၿပီး အ႐ႇင္မဟာေမာဂၢလိပုတၲ အမ-ူး႐ႇိေသာ ရဟႏၲာတစ္ေထာင္ဟာ အေသာကာ႐ံုေက်ာင္းေတာ္၌ တတိယအႀကိမ္ သံဂါယနာတင္ခဲ့ၾကတယ္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၀ိနည္းသာမက ဓမၼ၀ါဒသေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ားဟာ ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ အဲဒီသေဘာထားကြဲတဲ့ အဓမၼ၀ါဒီပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ဆံုးမလိုလို႕ အ႐ႇင္မဟာေမာဂၢလိပုတၲမေထရ္ဟာ ကထာ၀တၴဳက်မ္းကို ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ယင္းက်မ္းဟာ အဘိဓမၼာခုႏႇစ္က်မ္းထဲတြင္ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ ထိုအခ်ိန္ အထိ မဟာယာန၀ါဒကို မေတြ႔ရေသးပါ။ဘီစီတစ္ရာစု ႏႇင့္ ေအဒီတစ္ရာစုၾကားမႇာ သႏၶမၼပု႑ရိကသုတ္၌ မဟာယာန၊ ဟီနာယာန အသံုး အႏႇဳန္း ႏႇစ္ခုကို စတင္ၿပီးေတြ့ခဲ့ရသည္။ ယင္းသုတ္တြင္ ဗုဒၶဟာ လူသားမဟုတ္ ေကာင္းကင္ဘံုမႇ နတ္ဘုရား ျဖစ္တယ္လို႕ ဆိုထားသည္။ သို႕ေပမယ့္လည္း ထိုအခ်ိန္အထိ မဟာယာန၀ါဒဟာ မထင္႐ႇားေသးပါဘူး။
၂။ မဟာယာနဂိုလ္းကြဲစတင္သူေအဒီႏႇစ္ရာစုမႇာေတာ့ မဟာယာနအသံုးအႏႇဳန္းဟာထင္႐ႇားလာပါတယ္။ နာဂါဂ်ဳန(နာဂအစၥဳန) ဟာ မဟာယာနအေတြးအေခၚအယူအစေတြ စတင္က်င့္သံုးခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဟာ လူ့ၿပည္တြင္ သာ၀ကလမ္းစဥ္ကိုသာ ေဟာခဲ့သည္။ နဂါးျပည္မႇာေတာ့ ပိုၿပီးခတ္ခဲနက္နဲတဲ့ ေဗာဓိသတၲက်င့္စဥ္ႏႇင့္ သုညတ၀ါဒကိုေဟာခဲ့တယ္။ နာဂအစၥဳနကို နဂါးမင္းက နဂါးျပည္ကိုပင့္ၿပီး သုညတ၀ါဒကို သင္ေပးလိုက္တယ္။ထိုအယူအစကို နာဂအစၥဳနဟာ မဇၩိမိက-ကာရိကာက်မ္းမႇာ ႐ႇင္းလင္းေဖာ္ျပေရးသားခဲ့တယ္။ အဲဒီ က်မ္းကို အစြဲျပဳၿပီး မဇၩိမိကဂိုဏ္းလို႕ေခၚတယ္။ ဒီဂိုဏ္းဟာ သာသနာေတာ္ ၇၀၀ ခန္႕မႇာ စတင္ ေပၚ ေပါက္ ခဲ့တယ္။ (ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ၂၅၀၀ခရီး၊ ၁၂၆)
၃။ ေထရ၀ါဒ ႏႇင့္ မဟာယာန တူညီခ်က္မ်ား(က) သမၼာသဗၺဳဒ (ခ) သစၥာေလးပါး (ဂ) မဂၢင္႐ႇစ္ပါး (ဃ) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ (င) အနစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၲ (လကၡဏာေရးသံုးပါး) (စ) သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတရားတို႕ကို ၀ါဒႏႇစ္ခုလံုးက လက္ခံၾကၿပီး (ဆ) ေလာကကိုလႊမ္းမိုးဖန္တီးသည့္ ဘုရားသခင္ကို ပယ္ခဲ့ၾကတယ္။ (Ven Dh W. Rahula, GEMS of BUDDHIST WISDOM P.458)
၄။ ေထရ၀ါဒ ႏႇင့္ မဟာယာန ျခားနားခ်က္မ်ားေထရ၀ါဒဟာ ရဟႏၲာက်င့္စဥ္(လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းစဥ္) ကိုက်င့္သံုးၿပီး မဟာယာနက ဘုရားေလာင္း လမ္းစဥ္ (ေဗာဓိသတၲလမ္းစဥ္)(ကယ္တင္ေရးလမ္းစဥ္)ကို က်င့္သံုးပါတယ္။ မဟာယာန၀ါဒီမ်ားက လြတ္ ေျမာက္ေရး လမ္းစဥ္ကို မိမိတစ္ေရာက္တည္းသာ နိဗၺာန္ကိုေရာက္ႏိုင္လို႕ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆံတဲ့၀ါဒလို႕ သတ္မႇတ္ျပီး အျပစ္ေျပာၾကတယ္။ တစ္ဦးတည္းလြတ္ေျမာက္မႈဟာ လြတ္ေျမာက္မႈအစစ္မဟုတ္ဘူး၊ ဘုရား ေလာင္းလမ္းစဥ္သာ သတၲ၀ါေတြကိုကယ္တင္ၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ပို႕ႏိုင္တဲ့လမ္းစဥ္ျဖစ္လို႕ လြတ္ေျမာက္မႈ အစစ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္လို႕ ယူဆၾကတယ္။ေထရ၀ါဒပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း သူမ်ားကိုကယ္တင္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုတိုင္က လြတ္ေျမာက္မႈ ကိုရေအာင္ လုပ္ရမယ္၊ ကိုယ္ကိုတိုင္ကမႇ လြတ္ေျမာက္မႈမ႐ႇိေသးရင္ သူမ်ားကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီးကယ္တင္ႏိုင္မလဲ။ ဥပမာ- ေတာအုပ္ႀကီးအလယ္မႇာ ႐ုတ္တရတ္ ႐ႊြံညြန္အိုင္ထဲလဲက်ၿပီး လည္ပင္းအထိနစ္ေနတဲ့သူႏႇစ္ေယာက္႐ႇိရာ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို “မင္းကို ဒီညြန္အိုင္ထဲက ကယ္မယ္” ေျပာလာခဲ့ရင္ ျဖစ္ႏိုင္ ပါမလား။ သူကိုယ္တိုင္ ႐ႊြံညြန္ထဲကမထြက္လာႏိုင္ေသးဘဲ တျခားပုဂၢိဳလ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးကယ္ႏိုင္မလဲ။ သူကိုယ္တိုင္ ႐ႊြံညြန္ထဲက အရင္႐ုန္းထြက္ၿပီးမႇ သူမ်ားကို ကယ္တင္ႏိုင္မယ္မဟုတ္ပါလား။ ဒါ့ေၾကာင့္သူမ်ားကို ကယ္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုတိုင္ လြတ္ေျမာက္မႈရေအာင္အရင္ဆံုးလုပ္ရမယ္၊ ၿပီးမႇသူမ်ားကို ကယ္တင္ေပးႏိုင္မယ္။ သို႕ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းစဥ္သာ အသာဆံုးျဖစ္တယ္လို႕ ေခ်ပေျပာဆိုၾကတယ္။ေနာက္ၿပီး “ေထရ၀ါဒမႇာ သာသနာေတာ္ကို ဓမၼကာယလို႕ ဆိုတယ္။ မဟာယာနမႇာေတာ့ ဓမၼကာယဆိုတာ နိဗၺာန္လို႕ေခၚတဲ့ တထတာပင္ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶဟာ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ၿပီးေနာက္မႇာ ဓမၼကာယ အျဖင့္ဆက္လက္တည္႐ႇိေနတယ္လို႕ မဟာယာနက ယူဆတယ္။ ထို႕ျပင္ေထရ၀ါဒမႇာ နိဗၺာန္သည္ အေၾကာင္း ကင္းမဲ့ေသာ အသခၤတဓါတ္ျဖစ္ၿပီးပ်က္စီးျခင္းမ႐ႇိလို့ ဆိုတယ္။ မဟာယာနမႇာေတာ့ နိဗၺာန္ဆိုတာ ဓမၼကာယ၊ ဗုဒၶသဘာ၀၊ သဗၺညဳတအစစ္ျဖစ္တယ္လို႕ယူဆတယ္။ မဟာယာနရဲ့ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္မႇာ နိဗၺာန္ဟာ နိစၥ၊ သုခ၊ သုဘ၊ အတၲ ျဖစ္တယ္လို႕ ဆိုတယ္။ ေထရ၀ါဒမႇာကား “သေဗၺဓမၼာအနတၲာ” ကိုေထာက္ၿပီး နိဗၺာန္ ဆိုတာ နိစၥ၊ သုခ၊ သုဘ သာျဖစ္တယ္၊ အတၲလို႕မဆိုႏိုင္ဘဲ အနတၲသာျဖစ္တယ္လို့ ဆိုထားတယ္။ (ကမာၻငတ္၍ဘုရား႐ႇာေဖြျခင္း၊၁၉၇)ေထရ၀ါဒမႇာ ပရိတ္ေတာ္မ်ားဟာဘုရား ရဟႏၲာတုိ့ရဲ့ သီလဂုဏ္၊ ေမတၲာ၊ ခႏၲီ၊ ကရုဏာတရား စတာေတြကို အရင္းခံထားျပီး သစၥာဆုိ၊ အဓိ႒ါန္ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ေဘးအႏၲရာယ္ေတြကင္းလြတ္တယ္ လုိ့ ယံုၾကည္ၾကတယ္၊ မဟာယာန မႇာကား ဂါထာမႏၲန္ေတြ ရြတ္ဆိုရံုမႇ်ျဖင့္ မေကာင္းတဲ့ကံ ေတြ ပေပ်ာက္တယ္၊ မေကာင္းတာေရႇာင္ဖုိ့ ေကာင္းတာေဆာင္ဖုိ့ မလုိလုိ့ ယူဆတယ္၊ ေထရ၀ါဒ မႇာ မူရင္း က်မ္းမ်ားကိုသာ အဓိကထားေပမဲ့ မဟာယာနမႇာေတာ့ ေနာက္ေပၚက်မ္းမ်ားကိုသာ အေလးထားတယ္။သုေတသီေတြက ေထရ၀ါဒထြန္းကားတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ားမႇာ အိႏၵိယရဲ့ေတာင္ဘက္အပိုင္းမႇာ ႐ႇိေနတာမုိ့ ေထရ၀ါဒကို ေတာင္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာလုိ့ ေခၚၾကတယ္။ မဟာယာနကေတာ့ အိႏၵိယရဲ့ ေျမာက္ဘက္အပိုင္း ႏိုင္ငံေတြမႇာ က်ယ္ျပန့္ေနလုိ့ မဟာယာန၀ါဒကို ေျမာက္ပိုင္း ဗုဒၶဘာသာ လုိ့ ေျပာဆုိၾကတယ္။ေထရ၀ါဒကို ဟီနယာနလုိ့ ထင္မႇတ္သူေတြရႇိခဲ့တယ္၊ ဟီနယာနဆိုတာ ေထရ၀ါဒ နဲ့တျခားစီျဖစ္တယ္ ဟီနယာန ဟာ သဗၺတၳိ၀ါဒ ဂိုဏ္းကြဲျဖစ္တယ္။ သဗၺတၳိ၀ါဒ မဟုတ္ေၾကာင္းကို တတိယသံဂါယနာ ေခတ္တုန္းက အရႇင္ မဟာ ေမာဂၢလိပုတၲမေထရ္က ကထာ၀တၳဳ က်မ္းျဖင့္ပင္ ေ၀ဖန္ေဟာျပထားတယ္။ မဟာယာန၀ါဒ ေပၚလာခ်ိန္မႇာ အေျခအတင္ ျဖစ္ေသာ ဂိုဏ္းမႇာ သဗၺတၳိက ဂိုဏ္းကြဲျဖစ္တယ္။ ေနာင္အခါ မႇာ မဟာယာန ေတြက သူတုိ့နဲ့ အယူအဆ မတူေသာ ၀ါဒေတြကို ဟီနယာန လုိ့ ေရာေထြးျပီးေခၚ ၾက တယ္။ ၁၉၅၀ ခုႏႇစ္တြင္ ကုိလန္ဘုိၿမိဳ႕၌ ကမၻာ႕ဗုဒၶဘာသာအသင္းၾကီးက ဟီနယာန ဆုိတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို လံုး၀မသံုးဖို့ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 14 Jan 2008(၁) ဗုဒၶ၀ါဒဂိုဏ္းကြဲ စတင္ျခင္းေအဒီ ၄ ရာစု မတိုင္ခင္ကပင္ ေရးခဲ့ၿပီး အ႒ကထာက်မ္းႀကီးေတြေတာင္ ေလးစား ကိုးကားခံရတဲ့ ပါဠိသမိုင္း ဒီပ၀ံသက်မ္းမႇာ '(ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေနာက္) ပထမ ႏႇစ္တစ္ရာအတြင္း ဗုဒၶ၀ါဒဂုိဏ္းကြဲ ဟူ၍ မရႇိ။ ဒုတိယႏႇစ္ တစ္ရာအတြင္း၌မူ ဗုဒၶ၀ါဒဂိုဏ္းကြဲ ဆယ့္ခုနစ္ခု (မင္မျဖစ္ေသာ ေထရ၀ါဒဂိုဏ္း အပါအ၀င္ ၁၈ ခု) ကြဲျပားသြား၏ (အခန္း ၅၊ ၅၃ ဂါထာ)' လို့ ေဖာ္ျပပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶလြန္ၿပီး ႏႇစ္တစ္ရာေက်ာ္မႇ ဗုဒၶ၀ါဒဂိုဏ္းကြဲေတြ စတင္ျဖစ္ေပၚတယ္လို့ အၾကမ္းျဖင္း မႇတ္သင့္ပါတယ္။ အဲဒီလို ကြဲျပားရတဲ့ အေၾကာင္းကို ဒီပ၀ံသက်မ္း (အခန္း ၅၊ ၃၄-၃၅)မႇာပဲ 'တိုက္႐ုိက္ေဟာ သြယ္၀ိုက္ေဟာ၊ ေဖာ္ေဟာ ႁမႈပ္ေဟာ သေဘာကို နားမလည္ၾကဘဲ ရဟန္းယုတ္တို့သည္ (ဗုဒၶရႇင္ေတာ္ျမတ္က) အဓိပၸာယ္တစ္မ်ဳိးျဖင့္ ေဟာသည္ကို အျခားအဓိပၸာယ္တစ္မ်ဳိးသို့ ေျပာင္းပစ္ၿပီး စာေပက်မ္းဂန္ကို အရိပ္အေယာက္မ်ယူ (ကပ္ကိုး)လ်က္ ဗုဒၶဓမၼ၏ အဓိပၸာယ္မႇန္ကို ဖ်က္ဆီးၾက၏'လို့ မႇတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။
(၂) ဂုိဏ္းသီးျခား ခြဲထြက္သူမ်ားဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံၿပီး သုံးလအၾကာ ရာဇၿဂိဟ္ၿမိဳ႕(အိႏၵိယ)မႇာ ျပဳလုပ္တဲ့ ပထမသံဂါယနာမႇာ ဓမၼ (သုတၲ-အဘိဓမၼ)နဲ့ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြြးေႏြးဖြယ္မရႇိေပမဲ့ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္နဲ့ ပတ္သက္လို့ ေဆြးမႈအခ်ဳိ႕ရႇိခဲ့ရာမႇာ 'သိကၡာပုဒ္အခ်ဳိ႕ကို လူေတြေတာင္ သိၿပီးျဖစ္ေနလို့ ဗုဒၶပညတ္ၿပီး သိကၡာပုဒ္ေတြကို ထုတ္ပယ္ ျဖည့္စြက္မႈမျပဳ'ဆိုတဲ့ မူကိုလက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ထပ္ ႏႇစ္တစ္ရာ အၾကာမႇာ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္အခ်ဳိ႕နဲ့ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးဖို့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ့ ျပဳလုပ္တဲ့ ဒုတိယသံဂါယနာမႇာေတာ့ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရးနဲ့ လူမႈေရးအေတာ္အတန္ ေျပာင္းလဲမႈေတြအရ သံဃာတစ္ခ်ဳိ႕က ခုဒၵက (အေရးမပါတဲ့)သိကၡာပုဒ္ အခ်ဳိ႕ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုၾကတယ္။ မေျပာင္းလဲလိုတဲ့ အုပ္စုနဲ့ ေျပာင္းလဲလိုတဲ့ အုပ္စုလို့ အုပ္စုႏႇစ္စု ကြဲသြားၿပီး ေနာက္ဆုံး ဒုတိယအုပ္စုက သံဂါယနာမႇာမပါဘဲ မဟာသံဃိကဆိုတဲ့အမည္နဲ့ သီးျခား ရပ္တည္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကနဦးပိုင္းမႇာ ၀ိနည္းလိုက္နာမႈေလာက္ပဲ ကြဲျပားၿပီး ဓမၼနဲ့ ပတ္သက္လို့ အယူအဆ မကြဲျပားေသးဘူး။ ဘီစီ ၃ ရာစု (ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေနာက္ ႏႇစ္ေပါင္းသုံးရာအၾကာ) ဘုရင္အေသာကလက္ထက္ တတိယသံဂါယနာမႇာေတာ့ ဓမၼေရးရာကို အဓိက ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ဤသံဂါယနာရဲ႕ အႀကီးအကဲျဖစ္တဲ့ အရႇင္မဟာေမာဂၢလိပုတၲတိႆမေထရ္က ကထာ၀တၴဳက်မ္းကို ျပဳစုၿပီး ဗုဒၶ၀ါဒအစစ္အမႇန္ကို ေဖာ္ထုတ္ပါတယ္။ ဤသံဂါယနာမႇာ အတည္ျပဳတဲ့၀ါဒကို ေထရ၀ါဒလို့ ေခၚပါတယ္။ သံဂါယနာအၿပီးမႇာ ေထရ၀ါဒသာသနာျပဳ အာဇာနည္ေတြ ကိုးႏိုင္ငံ သာသနာျပဳခရီး ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
မဟာယာနမဟာယာနဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို တိပိဋက ပါဠိအ႒ကထာက်မ္းေတြမႇာ မေတြ႕ရပါဘူး။ ဘီစီ ၁ ရာစုနဲ့ ေအဒီ ၁ ရာစုအၾကားမႇာ ေက်ာ္ၾကားလႇတဲ့ သဒၶမၼပု႑ရိကသုတ္မႇာ မဟာယာနနဲ့ ဟိနယာနဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရႏႇစ္ခုကို ေတြ႕ရတယ္။ ေအဒီ ၂ ရာစုေရာက္ေတာ့ ပညာေက်ာ္ နာဂရဇၨဳနပုဂၢဳိလ္က သုညတ၀ါဒဆိုတဲ့ မဟာယာနဒႆနကို စတင္ခဲ့တယ္။ ေအဒီ ၄ ရာစု အသဂၤႏႇင့္ ၀သုဗႏၶဳတို့ ညီအစ္ကို ေခတ္မႇာေတာ့ မဟာယာနဒႆနဟာ အထူးပီျပင္လာခဲ့ပါတယ္။ ဟိနယာနဆိုတာ ထိုေခတ္က အိႏၵိယမႇာ မဟာယာနႏႇင့္ အၿပိဳင္ထြန္းကားတဲ့ ဂိုဏ္းကြဲတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး ေထရ၀ါဒနဲ့ မဆိုင္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ဆိုရင္ ေထရ၀ါဒက ဘီစီ ၃ ရာစုကတည္းက အိႏၵိယအလယ္ပိုင္းကေန သီရိလကၤာစတဲ့ အျခားႏိုင္ငံေတြကို ျပန့္ႏႇံ့ၿပီး ျဖစ္ေနလို့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၅၀ ခုႏႇစ္က က်င္းပတဲ့ ကိုလံဘို (သီရိလကၤာ) ကမၻာ့ဗုဒၶဘာသာကြန္ဖရင့္မႇာ ဟိနယာနဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို တည္ရႇိဆဲ ဗုဒၶ၀ါဒဂိုဏ္းကြဲကေန ထုတ္ပယ္ခဲ့ပါတယ္။ (Therava and Mahayana Buddhism by Dr. W. Rahula ေဆာင္းပါးကို ဖတ္႐ႈပါကုန္)။
(၃) တူညီမႈနဲ့ ျခားနားမႈေထရ၀ါဒေရာ မဟာယာနပါ ႏႇစ္ဂိုဏ္းလုံးက လက္ခံတဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ ၁) သက်မုနိဗုဒၶကို ဆရာအရႇင္အေနနဲ့ ႏႇစ္ဂိုဏ္းလုံး လက္ခံပါတယ္ ၂) ႏႇစ္ဂိုဏ္းလုံးက ယူဆတဲ့ သစၥာေလးပါးမႇာ အႏႇစ္ သာရအားျဖင့္ အတိအက် တူညီတယ္ ၃) မဂၢင္ရႇစ္ပါးက်င့္စဥ္မႇာ အတိအက် တူညီတယ္ ၄) ပဋိစၥသုမုပၸါဒ္ (ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ျဖစ္စဥ္)ကို ႏႇစ္ဂိုဏ္းလုံးက တူညီစြာ လက္ခံတယ္ ၅) ေလာကကို ဖန္ဆင္းၿပီး စိုးမိုေနတယ္ဆိုတဲ့ ဖန္ဆင္းရႇင္(ဣႆရနိမၼာန)၀ါဒကို ႏႇစ္ဂိုဏ္းလုံးက ျငင္းပယ္တယ္ ၆) အနိစၥ ဒုကၡ အနတၲ၊ သီလ သမာဓိ ပညာ ဆိုတာေတြကို လုံး၀ျခားနားခ်က္မရႇိ လက္ခံတယ္။မဟာယာနဂုိဏ္းကြဲေတြ မ်ားစြာရႇိတာရယ္၊ ေဒသခံယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ့ ေပါင္းစပ္ေနတာရယ္ စတာေတြေၾကာင့္ ျခားနားခ်က္ကိုေတာ့ ဒီေနရာမႇာ ေယဘုယ်ပဲ ဆိုႏိုင္မယ္။ မဟာယာန ေတြးေခၚရႇင္ အသဂၤ အလိုအရ ၀ိမုတၲိလမ္းစဥ္ကို က်င့္ၾကံရာမႇာ သာ၀ကယာနိက (တပည့္က်င့္စဥ္ကို က်င့္ၿပီး တပည့္အေနနဲ့သြား)၊ ပေစၥကဗုဒၶယာနိက (တစ္ကုိယ္ေရ ဗုဒၶျဖစ္ေေၾကာင္းက်င့္စဥ္နဲ့ တစ္ကိုယ္တည္းသြား) မဟာယာနိက (မဟာယဥ္ႀကီးနဲ့ ကိုယ္တိုင္လဲသြား သူမ်ားကိုပါ ေခၚယူ)လို့ လမ္းစဥ္ သုံးမ်ဳိးျပတယ္။ စြမ္းရည္ခ်င္း ကြာျခားသလို က်င့္စဥ္ေတြလဲ မတူၾကဘူး။ ေထရ၀ါဒရဲ႕ သာ၀ကေဗာဓိ၊ ပေစၥကေဗာဓိနဲ့ သမၼာသေမၺာဓိဆိုတာနဲ့ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ။ (Bodhisattva Ideal in Buddhism by Dr. W. Rahula ေဆာင္းပါးကို ဖတ္႐ႈပါကုန္)။ ၀ဇိဗုဒၶိဋီကာ (စာ-၁၀)မႇာ သာ၀ကေဗာဓိယာန၊ ပေစၥကေဗာဓိယာန၊ သမၼာသေမၺာဓိယာနလို့ 'ယာန'ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို သုံးထားတာေတြ႕ရလို့ စိတ္၀င္စားမိပါရဲ႕။

Questioned By - Daw Mya Mya Date:9 Jan 2008ဆရာေတာ္အရႇင္ျမတ္မ်ားဘုရားတပည့္ေတာ္ သိခ်င္တာေလး ႏႇစ္ခုပါဘုရား။ (၁) တပည့္ေတာ္ မိခင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကပင့္လာေပးတဲ့ ေက်ာက္ဆင္းတုေတာ္မႇာ ႏႇဖူးမႇာ ထူးျခားတဲ့ အရာတစ္ခု ပါရႇိပါတယ္။ သင္းက်စ္ေတာ္ေခၚတယ္လို့ မိခင္က ေျပာပါတယ္ဘုရား။ အဲဒါေလးနဲ့ ပတ္သက္တာကို ရႇင္းျပေပးေစလိုပါတယ္ ဘုရား။ (၂) ေစတီေတာ္ေတြက ေရာင္ျခည္ထြက္တယ္လို့ ၾကားဖူးပါသည္ဘုရား။ ကိုယ္တုိင္ တစ္ခါမ် မဖူးဘူးပါ။ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ေရာင္ျခည္ထြက္ရတယ္ဆိုတာကိုလဲ သိလိုပါသည္ဘုရား။ျမျမၿမိဳင္

Answered By - အ႐ႇင္ေဃာသိတာဘိ၀ံသသာသနဓဇဓမၼာစရိယ၊ ၀ိနယာႏုဂၢဟဓမၼာစရိယ၊ေစတိယဂၤဏပရိယတၲိဓမၼာစရိယ၊ Date:10 Jan 2008၁။ ဗုဒၶ၏နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ဆိုတာ လကၡဏာေတာ္ႀကီး သံုးဆဲ့ႏႇစ္ပါးထဲက နဖူးေတာ္၀ယ္ ပကတိ ပင္ကိုယ္ျဖင့္ပင္ သင္းက်စ္ေ႐ႊျပား တပ္စီထားသလို အသားလႊာ ပါ႐ႇိျခင္း လကၡဏာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။ ( ဒီဃနိကယ္ မဟာ၀ဂၢ မဟာပဒါနသုတ္ ၁၆) (ပါထိက၀ဂၢ လကၡဏ သုတ္ ၁၁၈) (မဇၩိမနိကာယ္။မဇၩိပဏၰာသ ျဗဟၼာယုသုတ္ ၃၃၈)ေကစိ ရတနမတၲာယာမံ စတုရဂၤုလ၀ိတၴကံ ေကသႏၲပရိေစၧဒံ ဒေႆတြာ ေမဃမုေခ ၀ိဇၨဳလတာ၀ိယ နလာေဋ ဥဏၰီသပ႗ံ ဗႏၶႏၲိ။ တခ်ဳိ႕ပုဂၢဳိလ္ေတြက အလ်ားတစ္ေတာင္ အနံလက္ေလးဆစ္႐ႇိတဲ့ ဆံပင္ရဲ့ အစအဆံုးအပိုင္ကို ေဖာ္ျပၿပီး မိုးတိမ္မ်က္ႏႇာ ျပင္၌ လ်ပ္စစ္ႏြယ္လို နဖူးျပင္မႇာ သင္းက်စ္ျပားကို အလႇဆင္ထားၾကတယ္လို့ (မဇၩိမသီလ၊ သီလကၡန္အ႒ကထာ၊ ၈၅) မႇာ ဆိုထားတယ္။ ယခုေခတ္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ဦးေခါင္းမႇာ အလႇဆင္ထားၾကသလို ေ႐ႇးေခတ္အိႏၵိယႏိုင္ငံ မဇၩိမေဒသတြင္ နဖူးျပင္မႇာ သင္းက်စ္ျပားျဖင့္ အလႇဆင္ေလ့႐ႇိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္းက်စ္ဆိုတာ မ်က္ႏႇာမႇာအလႇဆင္ထားတဲ့ ဦးေခါင္းတန္ဆာတစ္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ဘုရား႐ႇင္မႇာ ယင္းတန္ဆာကို ပင္ကိုယ္ ဦးေခါင္းနဲ့ နဖူးျပင္မႇာ ေမြးကတည္းက ပါခဲ့တာပါ။ဥဏၰီသသီေသာတိ ဣဒံ ပရိပုဏၰနလာဋတေဥၥ၀ ပရိပုဏၰသီသတဥၥာတိ ေဒြ အတၴ၀ေသ ပဋိစၥ ၀ုတၲံ။ တထာဂတႆ ဟိ ဒကၡိဏ ကဏၰစူဠိဂေတာ ပ႒ာယ မံသပဋလံ ဥ႒ဟိတြာ သကလံ နလာဋံ ဆာဒယမာနံ ပူရယမာနံ ဂႏၲာ ၀ါမကဏၰစူဠိကာယ ပတိ႒ိတံ ရေညာ ဗဒၶဥဏၰီသပေ႗ာ၀ိယ ၀ိေရာစတိ၊ ပစၧိမဘ၀ိကေဗာဓိသတၲာနံ ကိရ ဣမံလကၡဏံ ၀ိဒိတြာ ရာဇူနံ ဥဏၰီသပ႗ံ၊ အယံ တာ၀ ဧေကာ အေတၴာ။ ဘုရား႐ႇင္ရဲ့ ျပည့္ေနေသာနဖူးျပင္ ျပည့္ေနေသာဦေခါင္းေတာ္ဟာ လူေတြ အလႇဆင္ထားတဲ့ ဦးေခါင္းတန္ဆာ သင္းက်စ္ေတာ္နဲ့တူလို့ သင္းက်စ္ေတာ္လို့ ေခၚရတယ္။ ဒီသင္းက်စ္ေတာ္ဟာ ဘုရား႐ႇင္ရဲ့ လက္ယာဘက္ အနားစြန္းမႇ လက္၀ဲဘက္ အနားစြန္းအထိ အသားလႊာျဖစ္ၿပီး နဖူးျပင္ တစ္ခုလံုး ဖံုးၿပီး တည္႐ႇိေနတယ္။ ဘုရင္ရဲ့ ဦးေခါင္းမႇာ ေဆာင္းထားတဲ့ သင္းက်စ္ျပားလို တင့္တယ္လႇပတယ္။ ဘုရား႐ႇင္ရဲ့ သင္းက်စ္ေတာ္လကၡဏာကို အတုယူၿပီး ေ႐ႇးကဘုရင္ေတြဟာ သင္းက်စ္ျပားကို ျပဳလုပ္ၾကတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ (ျဗဟၼာယုသုတ္၊မဇၩိမနိကာယ၊မဇၩိမပဏၰာသအ႒ကထာ၂၆၄) ဒီက်န္းဂန္အရဆိုရင္ နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ဟာ အသားလႊာျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘုရား႐ႇင္ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီးေနာက္ ခႏၡာကိုယ္ေတာ္ကို ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ကြၽမ္းတဲ့အခါ သင္းက်စ္ေတာ္ဟာ မပ်က္စီးပဲ က်န္ရစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မ္းဂန္အားလုံးနဲ့ ညီညြတ္ေအာင္ယူရမယ္ဆိုရင္ နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ဟာ အသားလႊာခ်ည္း မျဖစ္ႏိုင္သလို အ႐ုိးခ်ည္းလည္း မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ အသားလႊာ အပါအ၀င္္ အ႐ုိးေတာ္နဲ့ နဖူးျပင္တစ္ခုလံုးကို ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္ဟာ ေ႐ႇးဘ၀မ်ားစြာက ကာယသုစ႐ုိက္ ၀စီသုစ႐ုိက္ေတြ မေနာသုစ႐ုိက္ေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ ႐ုိး႐ုိးသီလ ဥပုသ္သီလေတြ ေဆာက္ တည္ခဲ့တယ္။ အမိအို အဖအိုေတြကို ေ႐ႇ႕ေဆာင္ဦးစီးၿပီးလုပ္ေကြၽးခဲ့တယ္၊ အဲဒီေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ သုဂတိဘုံေတြမႇာ သူတကာထက္ သာလြန္တဲ့ စည္းစိမ္ေတြ ခံစားၿပီး ေနာက္ဆံုးလူ့ဘ၀ေရာက္လာေသာအခါ နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ ပါ႐ႇိျခင္း လကၡဏာေတာ္ကို ရ႐ႇိပါတယ္။ ( ဇိနာလကၤရဋီကာ) သို့ေၾကာင့္မို့ နဖူးအျပင္မႇာ အလႇဆင္လိုသူမ်ားအတြက္ ေဖာ္ျပပါ ကုသိုလ္ မ်ားကို အသက္ထက္ဆံုး ျပုလုပ္သြားဖို့လိုပါတယ္။၂။ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္မႈေရာင္ျခည္ေတာ္နဲ့ ပတ္သက္လို့ မိလိႏၵမင္းက အ႐ႇင္နာဂေသနကို ''အ႐ႇင္ဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးတဲ့ ဘုရား႐ႇင္အားလုံးနဲ့ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္ တို့ရဲ့ ေစတီေတာ္မ်ားမႇာ ေရာင္ျခည္ေတာ္စတဲ့ တန္ခိုးကို ဖူျမင္ရႏိုင္ပါသလား၊ ဒါမႇမဟုတ္ ဘုရား႐ႇင္တခ်ဳိ့နဲ့ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္တ ခ်ဳိ့ရဲ့ ေစတီေတာ္မ်ားမႇာသာ တန္ခိုးကို ဖူးျမင္ႏိုင္ပါသလား'' ေမးေလ်ာက္ထားပါတယ္။ အ႐ႇင္နာ၈ေသနက ''မင္းႀကီး ရဟႏၲာ၊ နတ္၊ သဒၶါတရားထက္သန္ၿပီး အသိၪာဏ္႐ႇိတဲ့ပုဂၢဳိလ္၊ ဒီသံုးေယာက္ထဲက တစ္ ေယာက္ေယာက္ဟာ အဓိ႒ာန္ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ေစတီေတာ္မ်ားမႇ ေရာင္ျခည္ေတာ္စတဲ့ တန္ခိုးကို ဖူးျမင္ႏိုင္ပါတယ္''၁။ ရဟႏၲာ အ႐ႇင္ျမတ္တစ္ပါးဟာ ပရိနိဗၺာန္မစံမႇီကပင္ သတၲ၀ါေတြကို သနားက်င္နာေတာ္မူလို့ ''ဒီေစတီေတာ္မႇ တန္ခိုးမ်ား ထြက္ေပၚပါေစသတည္း''လို့ အဓိ႒ာန္ျပဳေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီလို အဓိ႒ာန္ျပဳေတာ္မူခ်က္ေၾကာင့္လည္း ေစတီေတာ္မႇ ေရာင္ျခည္ေတာ္စတဲ့ တန္ခိုးမ်ား ေပၚထြက္ႏိုင္ပါတယ္။၂။ သာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညဳိေလးစားေသာ နတ္တို့ဟာ ''ဒီေစတီေတာ္မႇ ေရာင္ျခည္စတဲ့ တန္ခိုးေတာ္ေတြ ဖူးျမင္ရရင္ သာသနာေတာ္ကို ပုိၿပီး ၾကည္ညိဳၾကလိမ့္မယ္။ ၾကည္ညဳိၾကၿပီးသူေတြမႇာ ပုိၿပီး ကုသိုလ္တရားေတြ ျပဳလုပ္ၾကျဖစ္လိမ့္မယ္''လို့ ေကာင္းတဲ့ စိတ္အလိုဆႏၵျဖင့္ တန္ခိုးျပတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလို နတ္ေတြရဲ့ တန္ခိုးေၾကာင့္လည္း ေစတီေတာ္မႇ တန္ခိုးမ်ား ေပၚထြက္ႏိုင္ပါတယ္။၃။သဒၶါတရားထက္သန္ၿပီး အသိၪာဏ္႐ႇိတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ားဟာ ပန္းသစ္သီးမ်ား လ-ဘြယ္ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ေစတီေတာ္ကို ပူ ေဇာ္ၿပီး '' ဤေစတီေတာ္မႇ တန္ခိုးေတာ္မ်ား ျပပါေစသတည္း''လို့ အဓိ႒ာန္တတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလို အဓိ႒ာန္မႈေၾကာင့္လည္း ေစတီေတာ္မႇ တန္ခိုးျပတတ္တယ္လို့ မိလိႏၵမင္းကို အမိန့္႐ႇိပါတယ္။(ေစတိယပါဋိဟာရိယပဥႇာ၊ မိလိႏၵပဥႇာ ၂၉၇) ထို့အျပင္ ဘုရား႐ႇင္ရဲ့ အဓိ႒ာန္ခ်က္ေၾကာင့္ မဟာေဗာဓိပင္ႏႇင့္ အ႐ုိးဓာတ္ေတာ္မ်ားမႇ ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား ထူးျခားစြာ ကြန့္ျမဴးေၾကာင္း သာသနာေတာ္ကြယ္ေသာအခါ ဓာတ္ေတာ္အားလံုး စုၿပီး ဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ မူလမဟာေဗာဓိပင္ကို ႂကြေရာက္ ေတာ္မူကာ ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား ကြန့္ျမဴးၾကလိမ့္မည့္အေၾကာင္းမ်သာ က်မ္းဂန္၌ လာသည္။ (ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊၉) ေဖာ္ျပပါ အခ်က္အလက္ေတြက္ို ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကည့္ရရင္ ျမတ္ဗုဒၶနဲ့ ရဟႏၲာအ႐ႇင္ျမတ္မ်ားရဲ့ အဓိ႒ာန္အထူးမ႐ႇိတဲ့ ေစတီေတာ္ ဆင္းတုေတာ္မ်ားမႇ ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ေပၚစရာ အေၾကာင္းမ႐ႇိႏိုင္ပါ။ တကယ္လို့ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ ဖူးျမင္ခဲ့ ရတာ မႇန္ခဲ့ရင္လည္း သာသနာေတာ္ယုံၾကည္တဲ့ နတ္ေတြက ျပဳလုပ္တာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားအေနျဖင့္ ရတနာသံုးပါးကို တကယ္ယုံၾကည္မႈလည္း ႐ႇိပါမႇ အမႇားအမႇန္ကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အသိၪာဏ္မ်ဳိးလည္း ႐ႇိပါမႇ၊ ျဖစ္ႏိုင္တာမို့ သာမန္လူေတြ အဓိ႒ာန္ျခင္းေၾကာင့္ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ဖို့ရာ အလြန္ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။၃။ စဥ္းစားစရာမ်ားယခုေခတ္ တခ်ဳိ႕ဗြီဒီယို ကင္မရာမ်ားဟာ အလင္းေရာင္တစ္ခုခုကို ေနာက္ခံထား ႐ုိက္ခဲ့မိရင္ အေရာင္အမ်ဳိး မ်ဳိး ထြက္တတ္ေၾကာင္း သုေတသီေတြ ေလ့လာေတြ႕႐ႇိထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗြီဒီယိုကင္မရာထဲက အေရာင္မ်ားဟာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ဟုတ္၊ မဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္ၪာဏ္နဲ့ စဥ္းစားေလ့လာဖို့ လိုအပ္ပါတယ္။ အခုတေလာ အေမရိကမႇာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးရဲ့ ဘုန္းတန္ခိုးေၾကာင့္ ဗြီဒီယိုကင္မရာထဲမႇာ ေစတီေတာ္ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္မႇ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ထြက္တယ္လို့ သတင္းေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေလးသေခ်ၤႏႇင့္ ကမၻာတသိန္း ပါရမီေတြ ျဖည့္က်င့္ၿပီးမႇ ေနာက္ဆံုးဘ၀မႇေတာင္ ေျခာက္ႏႇစ္ပတ္လံုး ဒုကၠရစရိယာက်င့္ကာ နည္းမႇန္လမ္းမႇန္ မဂၢင္႐ႇစ္ပါးက်င့္စဥ္ေတြကို က်င့္လို့ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီး ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူ သြားခဲ့တဲ့ ဘုရား႐ႇင္ရဲ့ အ႐ုိး”ဓာတ္ေတာ္ေတြ၊ ပိဋကတ္ေတာ္ေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ေတြထဲက တစ္ခုခု ဌာပနာထားတဲ့ ေစတီေတာ္မ်ား၊ သက္ေတာ္ထင္႐ႇားဘုရားကို ကိုယ္စားျပဳထားတဲ့ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ားဟာ ထိုဆရာေတာ္ေလာက္ဘုန္းတန္ခိုးမ႐ႇိ၊ သီလသမာဓိပညာလည္း မ႐ႇိဘူးလို့ ဆိုလိုရာေရာက္မသြားႏိုင္ဘူးလား။ အဲဒီလိုသာ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ထိုဆရာေတာ္ဟာ ဘုရားသားေတာ္မဟုတ္ဘဲ ဗုဒၶေတာင္မႇ သူ့ကိုအမႇီျပဳၿပီး ဘုရားျဖစ္ရမည့္ အေျခ အေနမ်ဳိးမို့ ဗုဒၶဟာ အဲဒီဆရာေတာ္ရဲ့သားေတာ္ သားေတာ္ဘုရားလို့ ေျပာရလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ ယင္းဆရာေတာ္ဟာ တရားေတာ္ေတြကို က်င့္ေကာင္း က်င့္ခဲ့မႇာပါ၊ ဒါေပမဲ့ သူက်င့္ခဲ့တဲ့တရားေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္ၪာဏ္နဲ့ က်င့္ခဲ့တာလား၊ အဲဒီလိုက်င့္စဥ္ေတြကို ဘယ္က ရခဲ့ ပါသလဲ၊ အဲဒီက်င့္စဥ္ေတြေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ တကယ့္ကို ကုန္သြားၿပီးလားဆိုတာ ေမးခြန္း ထုတ္စရာပါ။ကိုယ္ပိုင္ၪာဏ္နဲ့ က်င့္ႀကံအားထုတ္လို့ ၀ါသနာနဲ့တကြ မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ ကုန္သြားၿပီး သဗၺညဳတၪာဏ္ေတာ္ကိုပါ ရ႐ႇိ ခဲ့တဲ့ ျမတ္ဗုဒၡကိုယ္စားျပဳ ဆင္းတုေတာ္ကုိ ေရာင္ျခည္ေတြထြက္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္လို့ ထင္ေနရင္ေတာ့ ေလာကမႇာ ၾသခ်စရာ အာဂေယာက်္ားေပပဲလို့ ဆိုပါရေစ၊ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္မႇာလံုး၀မ႐ႇိေသးတဲ့ သမာဓိ၊ စ်ာန္အဘိညာဥ္၊ မဂ္ဖိုလ္တရားေတြကို အမ်ားအထင္ႀကီး ေအာင္ ဘုန္းႀကီးေအာင္ ဆိုတဲ့စိတ္မ်ဳိးနဲ့ ကိုယ္တိုင္တိုက္႐ုိက္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္တပည့္ေတြကို သြယ္၀ိုက္လို့ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာခဲ့မယ္ သတင္းေတြ ျဖန့္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ရဟန္းဘ၀ပ်က္စီးေလာက္ေအာင္ အျပစ္ႀကီးေၾကာင္း ၀ိနည္းဥပေဒကို သတိျပဳသင့္ပါတယ္။ ေရာင္ျခည္ေတာ္ျဖစ္ေပၚလာမႈ ေရာင္ျခည္ေတာ္ဆိုတာကေတာ့ ဗုဒၶရဲ့ခႏၶာကိုယ္၌တည္ေနေသာ အဆင္းေတာ္နဲ့တူစြာပဲ ဗုဒၶရဲ့စိတ္ႏႇလံုးသားရဲ့ ၾကည္လင္သန့္ ႐ႇင္းမႈေတြေၾကာင့္ တန္ခိုးေတာ္အနႏၲ၏ အစြမ္းျဖင့္ အဆက္မျပတ္ျဖာထြက္လာတဲ့ အညဳိေရာင္၊ ေ႐ႊ၀ါေရာင္၊ အျဖဴေရာင္၊ အနီေရာင္၊ (ခဲ၊ အနီ၊ အညဳိအေရာင္သံုးမ်ဳိး ေပါင္းစပ္ထားေသာ) ေမာင္းေသာအေရာင္၊ ၿပဳိးၿပဳိးျပက္ျပက္ တလက္လက္ထြက္ေနေသာ အေရာင္ဆိုတဲ့ ေျခာက္ပါးေသာ အေရာင္ေတြပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 12 Jan 2008(၁) ဗုဒၶနဖူးေပၚက ထူးျခားတဲ့အရာဗုဒၶနဖူးေတာ္မႇာ ထူးျခားတဲ့အရာ ႏႇစ္မ်ဳိးရႇိေပမဲ့ ေမးခြန္းအရ 'သင္းက်စ္ေတာ္' ဆိုတာနဲ့ ပတ္သက္လို့ပဲ ေျပာျပပါမယ္။ ဗုဒၶဟာ သာမန္လူသား မဟုတ္ပါဘူး။ မဟာပုရိသ (ထူးျခားျမင့္ျမတ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္) ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မႇာ မဟာပုရိသေတြမႇာပါတဲ့ လကၡဏာေတာ္ႀကီး ၃၂ မ်ဳိး ပါရႇိတယ္။ မဟာပဒါနသုတ္ (ဒီ ၂၊ ၁၅)ႏႇင့္ လကၡဏသုတ္ (ဒီ ၃၊ ၁၃၇)တို့မႇာ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒီအထဲက တစ္ခုက 'ဥဏႇီသသီေသာ = သင္းက်စ္ဆင္ထားဘိသကဲ့သို့ေသာ ဦးေခါင္းရႇိ၏ (ဒီ-ျမန္ ၂၊ ၁၆)'တဲ့။ ၀ိသုဒၶါ႐ုံဆရာေတာ္က 'ဥဏႇီသသီေသာ = 'မင္းမ်ားေဆာင္းသည့္ ဦးေသ်ာင္သရဖူ ပုံတူအလား ဆံစနား၌ နမူးသင္းက်စ္႐ိုးျပား ရႇိေတာ္မူ၏ (၀ိသုဒၶါ႐ုံအဆုံးအျဖတ္၊ စာ-၄၅၅)'လို့ ျမန္မႈျပဳပါတယ္။ ပါရမီျဖည့္ရင္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္တဲ့အခါ လူအမ်ားကို ဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္ခဲ့လို့ အဲဒီ လကၡဏာကို ရတာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလကၡဏာရႇိလို့ နတ္လူျဗဟၼာအမ်ားဟာ ဗုဒၶကို အတုလိုက္ၿပီး က်င့္ႀကံၾကတယ္လို့ လကၡဏသုတ္မႇာ ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။'ဥဏႇီသသီေသာ'ဆိုတာကို အ႒ကထာမႇာ အဓိပၸာယ္ႏႇစ္မ်ဳိး ျပပါတယ္။ 'နဖူးျပင္ ျပည့္ၿဖဳိးျခင္းႏႇင့္ ဦးေခါင္းျပည့္ၿဖဳိးျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းႏႇစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ ဥဏႇီသသီသဟု ဆိုျခင္းျဖစ္၏။ လက္ယာနားစြန္းမႇ လက္၀ဲနားစြန္းထိ အသားျပား ထြက္၍ (မံသပဋလံ ဥ႒ဟိတြာ) နဖူးျပင္ တစ္ခုလုံး ဖုံးလႊမ္းသကဲ့သို့ တည္ရႇိ၏။ ယင္းသည္ ဘုရင္မင္းတို့ေဆာင္းေသာ သင္းက်စ္ကဲ့သို့ တင့္တယ္၏။ မဟာပုရိသတို့၏ ဤလကၡဏာကို အတုယူၿပီး မင္းေဆာင္းသင္းက်စ္ ျဖစ္ေပၚလာသတတ္။ အျခားအဓိပၸာယ္တစ္မ်ဳိးမႇာ လူအမ်ားစု၏ ဦးေခါင္းမႇာ ညီညာျပည့္ၿဖဳိးျခင္း မရႇိ။ မဟာပုရိသတို့၏ ဦးေခါင္းမႇာမူ ေဆာက္ျဖင့္ ထြင္းထုထားသည့္အသြင္ ေရပူေဖာင္းအလား ျပည့္ၿဖိဳးညီညာ၏။ ပထမနည္းအရ သင္းက်စ္ ေဆာင္းထားသည္ႏႇင့္ တူေသာေၾကာင့္၊ ဒုတိယနည္းအရ ေရပူေဖာင္းကဲ့သို့ ၀ိုင္း၀န္းညီညာေသာေၾကာင့္ ဥဏႇီသသီသ ဟုဆို၏' (ဒီ-႒ ၂၊ ၄၂)။ျမတ္ဗုဒၶကို မ်က္ေတြ႕ မဖူးျမင္လိုက္ရတဲ့ ပန္းပုပညာရႇင္ေတြဟာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ဥဏႇီသသီသလကၡဏာေတာ္ကို ေပၚလြင္ေအာင္ ထုလုပ္ရာမႇာ ယူဆခ်က္ေတြ ကြဲျပားခဲ့ၾကတယ္။ သင္းက်စ္ပုံသဏၭာန္လို လုံး၀န္းျပည္ၿဖဳိးျခင္း သို့မဟုတ္ နဖူးျပင္အထက္ပိုင္းကို ဖုံးလႊမ္းထားတဲ့ ႂကြက္သား (အ႐ိုးျပား)လို့ ယူဆခ်က္ ႏႇစ္မ်ဳိး။ ကနိသ်ကမင္း နန္းစံ သုံးႏႇစ္ေျမာက္မႇာ ထုလုပ္တဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ဆင္းတုမႇာ နဖူးျပင္ အနည္းငယ္ ျမင့္႐ုံေလာက္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကုသ်န္ေခတ္ ေႏႇာင္းပိုင္း မထုရာၿမိဳ႕က ပန္းပုပညာရႇင္ေတြကေတာ့ ဆံစကိုထိေနတဲ့ အ႐ိုးျပားနဲ့ ဖုံးလႊမ္းထားတဲ့ နဖူးျပင္နဲ့ သ႐ုပ္ေဖာ္ခဲ့ၾကတယ္ (Rays Davids, Dialogues of the Buddha, II, p. 16.) ။ျမတ္ဗုဒၶကို အစၧရိယမႏုႆ = အံ့ဖြယ္လူသားအေနနဲ့ နားလည္ၿပီး ဗုဒၶါႏုႆတိ ဘာ၀နာကို ပြားမ်ားႏိုင္ပါေစ။
(၂) ေစတီမႇ ေရာင္ျခည္လႊတ္ျခင္းေစတီေတာ္ထဲမႇာ ဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶါ၊ ရဟႏၲာအရႇင္ျမတ္တို့ရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ကို ဌာပနာ (ထည့္သြင္း)ထားတာ ေသခ်ာရင္ အဲဒီေစတီေတာ္က ေရာင္ျခည္လႊတ္ (တန္ခိုးျပ)ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရာင္ျခည္လႊတ္ ေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းသုံးခုရႇိတယ္။ ၁) ယခု အသက္ထင္ရႇားရႇိဆဲ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္က နတ္လူတို့ကို သနားေသာအားျဖင့္ 'ဤမည္ေသာ ေစတီမႇာ ေရာင္ျခည္လႊတ္ပါေစ'လို့ အဓိ႒ာန္ျပဳရင္၊ ၂) သမၼာေဒ၀ နတ္ေတြ လူအေပါင္းကို ေစာင့္ေရႇာင့္တဲ့အေနနဲ့ 'ဤတန္ခုိးျပာဋိဟာေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ ႀကီးပြားပါေစ၊ ၾကည္ညဳိသူ လူအေပါင္းတို့ ကုသိုလ္တရား တိုးပြားပါေစ'ဆိုၿပီး အဓိ႒ာန္ရင္၊ ၃) သီလသမာဓိ ပညာ စြမ္းရည္ျမင့္တဲ့ မိန္းမ ေယာက်္ား ရဟန္းရႇင္လူတုိ့ ေစတီကို ပန္းနံ့သာ စသည္နဲ့ ပူေဇာ္ၿပီး 'ေစတီေတာ္ ေရာင္ျခည္လႊတ္ပါေစ'လို့ အဓိ႒ာန္ရင္ ေစတီေတာ္ ေရာင္ျခည္လႊတ္ပါတယ္ (မိလိႏၵ၊ ၂၉၇)။'ထူးမျခားနား၊ မီးေရစုံသား၊ ေရာင္ေတာ္ေထြျပား၊ ေျပာင္းလို့လို့ မ်ားေထြ၊ ထူးေထြတည့္ အံ့ရာေသာ္'ဆိုတဲ့ သီခ်င္းခန့္ႀကီးဟာ ဘုရင္ကိုးကြယ္တဲ့ စြယ္ေတာ္ေက်ာင္းက ဓာတ္ေတာ္ေတြ ေရာင္ျခည္လႊတ္တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး လူအမ်ားၾကည္ညိဳႏိုင္ေအာင္လို့ ျမ၀တီမင္းႀကီး ဦးစ ေရးသီခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

Questioned By - Soe Hlaing Date:7 Jan 2008ဆရာေတာ္အရႇင္ျမတ္မ်ားဘုရားတပည့္ေတာ္ေလႇ်ာက္ပါရေစဘုရား (၁) ဗုဒၶဘာသာဘုန္းၾကီးမ်ားက ဘာေၾကာင့္ ဆံပင္ကို ကတံုးတံုးထားပါသလဲ ဘုရား။ (တပည့္ေတာ္ တကယ္မသိတာပါ။ အရႇင္ဘုရားတုိ့အား ရြဲ့ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ။ ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါရန္ေလႇ်ာက္ထားပါသည္ ဘုရား) (၂) ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရႇင္သည္ ကတံုးမတံုးပဲ ဆံထံုးထံုးထားပါသည္။ ဘုန္းၾကီးမ်ားႏႇင့္ (ဆံပင္/ကတံုး)အဘယ္ေၾကာင့္မတူတာလဲ ဘုရား။ (၃) ပဥၥ၀ဂီၢ ငါးပါးသည္ ကတံုးႏႇင့္ လား ဆံပင္ႏႇင့္လား ဆုိတာသိခ်င္ပါသည္ အရႇင္ဘုရား။ အမ်ားအားျဖင့္ ကတံုးပံုစံ ျဖင့္သာေတြ့ဘူးပါသည္။ (တပည့္ေတာ္ရန္ကုန္သြားလည္ရင္း ဘုရားတစ္ခု၀င္ဖူးခဲ့ပါသည္ (လိပ္ကန္ ဘုရားထင္ပါသည္။ သိပ္မမႇတ္မိေတာ့ပါ။)။ ဓမၼစၾကၤာတရားဦးေျပာခန္းကို ရုပ္ၾကြပံုစံျပဳလုပ္ထားပါသည္။ ပဥၥ၀ဂီၢ ငါးပါးသည္ ဆံပင္၊ ဆံထံုးပါးသိုင္းေမြး ပံုစံႏႇင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘာကြာျခားခ်က္မ်ား ရႇိလုိ့ပါလဲ အရႇင္ဘုရား။) (၄) တပည့္ေတာ္တုိ့ စာထဲမႇာ သင္ရတဲ့မိဘေမတၲာႏႇင့္ ႏိႈင္းျပတဲ့ ျမင့္မုိရ္ေတာင္သည္ အဘယ့္အရပ္တြင္ တည္ရႇိပါလဲ အရႇင္ဘုရား။ (၅) ဆြမ္းခံၾကြလာေသာဘုန္းၾကီးတစ္ပါးအေၾကာင္းပါဘုရား။ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးသည္ အလုပ္ သုိ့ ဆြမ္းခံႂကြလာပါသည္။ ေန့တိုင္းဆြမ္းခံႂကြလာပါသည္။ တပည့္ေတာ္က အလုပ္လုပ္ေနတာပါဘုရား။ အေရႇ့အခန္းက ေန ဆြမ္းခံႂကြလာတဲ့ဘုန္းၾကီးလာရင္ အေနာက္ခန္းကို ေျပးေျပးျပီးဆြမ္းခံႂကြလာတယ္လုိ့ အေၾကာင္းၾကားရပါတယ္ဘုရား။ တခါတေလ ဆြမ္းခံႂကြလာတဲ့ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးသည္ တပည့္ေတာ္ေနာက္ခန္းသုိ့သြားေျပာေနတုန္း၊ အေရႇ့ခန္းျပန္လာေတာ့ ဘုန္းၾကီးက ျပန္ေတာ့မလုိ့ထသြားျပီ။ တခါတေလ ဘယ္အခ်ိန္ထသြားမႇန္းမသိလိုက္ဘူး။ေပ်ာက္သြားတယ္။ ၾကံဳတုန္းေမးၾကည့္ေတာ့ မေစာင့္ႏုိင္ဘူး။ ၾကာတယ္ အခ်ိန္နဲ့ အလုပ္လုပ္ေနရတာလုိ့ ေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္စိတ္ထဲမႇာေတာ့ တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားတယ္။ ဘုန္းႀကီးအေၾကာင္းတစ္ျခားတစ္ေယာက္ကိုေျပာျပရင္ ငရဲၾကီးပါသလားဘုရား။ ယံုေတာ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဘယ္လုိလဲမသိဘူး။ ေန့တုိင္းလုိလုိျဖစ္ေနတယ္။ အေရႇ့ခန္းမႇာေနၿပီးဆြမ္းေလာင္းရင္ တစ္ေနကုန္ေလာင္းရမႇာပါဘုရား။ ဘုန္းႀကီးေတြ ကိုရင္ေတြအမ်ားႀကီးႂကြပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တုိ့က စာသင္တဲ့အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ စာသင္ပ်က္တာေပါ့အရင္ဘုရားဒါေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး ဘုရား။ သိရက္ သားနဲ့ဆြမ္းခံႂကြလာတယ္လုိ့သြားမေျပာရင္ တပည့္ေတာ္ တပည့္ေတာ္ငရဲႀကီးမႇာေၾကာက္ပါတယ္ဘုရား။ အခ်င္းခ်င္း ဘုန္းၾကီး အေၾကာင္းေျပာမိရင္ ငရဲႀကီးမႇာလဲ ေၾကာက္၊ ေျပာမိရင္လည္းကန္ေတာ့ပါေသးရဲ့လုိ့ အခ်င္းခ်င္း စိတ္မလံုမလဲငရဲႀကီးမႇာလည္း ေၾကာက္၊ ေျပာလဲ ေျပာမိသြားတယ္။ အဲလုိျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္မသန့္ပါဘူး။ ဘယ္လုိ စိတ္မ်ိဳးထားၿပီး။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိတာကို တပည့္ေတာ္ အား အြန္လိုင္းေပၚမႇ ဆရာေတာ္မ်ား ဆံုးမေတာ္မူပါ အရႇင္ဘုရား။ဘာမႇသိပ္မသိေသးတဲ့ တပည့္ေတာ္စိုင္းစိုးလႇိဳင္ က်ိဳင္းတံုၿမိဳ့ ။

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 9 Jan 2008(၁) ရဟန္းမ်ား ဆံပင္ရိတ္ျခင္းဗုဒၶမပြင့္မီကပင္ စိတ္ပိုင္းဘ၀ ျဖဴစင္မႈနဲ့ ေမာကၡ (လြတ္ေျမာက္မႈ)ကိုရဖို့ ပညာတတ္လူတန္းစားအခ်ဳိ႕ဟာ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ပယ္၊ ဖန္ရည္ဆုိးအ၀တ္ကို ၀တ္၊ လူ့ေဘာင္ကို စြန့္ (ေတာထြက္) ေလ့ရႇိၾကပါတယ္ (ေကသမႆုံ ၾသဟာရိတြာ ကာသာယာနိ ၀တၴာနိ အစၧာေဒတြာ အဂါရသၼာ အနဂါရိယံ အဇၩာ၀သတိ)။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶသာသနာ အစပိုင္းမႇာ ျမတ္ဗုဒၶနဲ့ေတြ႕လုိ့ ရဟန္းျပဳၾကသူေတြထဲမႇာ ရင့္က်က္ၿပီးသူေတြဟာ ရဟန္းအသြင္မ်ဳိး ရႇိၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဗုဒၶျဖစ္ၿပီးေနာက္ ဒုတိယႏႇစ္ ႏႇစ္ဆယ္အတြင္းနဲ့ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဗုဒၶထံမႇာ မရင့္က်က္ဘဲ ရဟန္းျပဳလာၾကတဲ့ ဆဗၺဂၢီအုပ္စု၀င္ ရဟန္းေတြဟာ ဆံပင္ရႇည္ထားလို့ လူအမ်ားက 'ကာမသုံးေဆာင္ လူ႕ေဘာင္က တို့ေတြလိုပါပဲလား'လို့ ကဲ့ရဲ့ၾကတဲ့ အခါ ဗုဒၶက 'ရဟန္းတို့၊ (ကာလအားျဖင့္) ႏႇစ္လရႇိေသာ ဆံပင္၊ (ပမာဏအားျဖင့္) လက္ႏႇစ္သစ္ရႇိေသာ ဆံပင္ကို ခြင့္ျပဳ၏' (၀ိ ၄၊ ၂၄၀)လို့ မိန့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းေတြ ဆံပင္ကို ရိတ္ျဖတ္ၾကရတာပါ။ ယခုေခတ္ ျမန္မာရဟန္း အမ်ားစုကေတာ့ ႏႇစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ သို့မဟုတ္ တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ ဆံပင္ရိတ္ၾကပါတယ္။
(၂) ဗုဒၶဆံပင္ပုံစံ က်မ္းညႇိျခင္း'ပညာမာန္ တက္ေနတဲ့ သိဂၤါရ၀ပုဏၰားငယ္ (မ ၂၊ ၄၂၄)၊ မီးကို ကိုးကြယ္သူ အဂၢိဘာရာဒြါဇ (သုတၲနိ၊ ၂၉၇) တို့က ျမတ္ဗုဒၶကို 'မု႑က (ဦးျပည္းကတုံးစုတ္)'လို့ ႏႇိမ့္ခ်ၿပီး ေခၚဖူးတယ္။ 'ထိုငါသည္ မိဘမ်ား မလိုလား၍ ငိုေႂကြးၾကစဥ္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ရိတ္ပယ္ၿပီး ဖန္ရည္ဆိုး အ၀တ္ကို ၀တ္၍ ရဟန္းျပဳခဲ့၏'လို့ ဗုဒၶရဲ႕ ႏႈတ္ေတာ္မႇ နိဂဏၭတကၠ တြန္း၏သား သစၥက (မ ၁၊ ၂၀၁)၊ သိဂၤါရ၀ ပုဏၰားငယ္ (မ ၂၊ ၄၂၄) စတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြကို မိန့္ေတာ္မူဖူးပါတယ္။ ဒါကေတာ့ မူရင္းပါဠိေတာ္ေတြမႇာပါတဲ့ ဗုဒၶဆံေတာ္နဲ့ ပတ္သက္တဲ့ အေတြးအျမင္ကို ခန့္မႇန္းၾကည့္ဖို့ပါ။ ဒီစာအရ ဗုဒၶဘုရားဟာ ဆံပင္ကို ရိတ္ပယ္ထားတယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ သိရတယ္။ '(မင္းသားသိဒၶတၴသည္) သန္လ်က္ကို ထုတ္ၿပီး လက္ယာလက္ျဖင့္ သန္လ်က္ကို ကိုင္လ်က္ လက္၀ဲလက္ျဖင့္ သရဖူႏႇင့္တကြ က်စ္ထားသည့္ဆံကို ျဖတ္၏။ ဆံေတာ္သည္ လက္ႏႇစ္သစ္မ်ေလာက္သာ အရႇည္က်န္ၿပီး ညာဖက္သို့ ရစ္ေခြလ်က္ ဦးေခါင္းေပၚ၌ ပတ္ေခြ၍ တည္ေန၏။ ဆံပင္မ်ားသည္ အသက္ထက္ဆုံး ထိုထက္ ပိုမရႇည္ေတာ့ဘဲ မုတ္ ဆိတ္ေမႊးမ်ားလည္း အေနေတာ္မ်သာ က်န္၏။ ေနာက္ထပ္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ရိတ္ျခင္းကိစၥ မရႇိေတာ့ေခ်' (ဇာ-႒ ၁၊ ၇၄)။ လလိတ၀ိတၴာရ (အဂၤလိပ္၊ ျပန္၊ စာ -၂၁၂)နဲ့ မဟာ၀တၴဳ (အဂၤလိပ္၊ ျပန္ ၂၊ စာ- ၅၆)က်မ္း (သကၠတ)ေတြမႇာလဲ ဆံေတာ္ကို ဓားနဲ့ ျဖတ္ၿပီး က်န္တဲ့ဆံေတာ္ေတြက ေခါင္းေပၚမႇာ အၿမဲတမ္းရႇိေနတယ္လို့ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဆန္ခ်ီေစတီ ေတာင္ဖက္ဂိတ္ ေက်ာက္တိုင္က ဆံေတာ္ပယ္ ႐ုပ္ႂကြ (ဘီစီ ၅၀)မႇာလဲ ဆံေတာ္ကို ဓားနဲ့ျဖတ္ၿပီး တစ္၀က္ က်န္ေနတဲ့ ပုံကို ေတြ႕ရပါတယ္ (A Giude to Sanchi, Sir John Marshall, p. 51)။ ဒါေတြအရဆိုရင္ ဗုဒၶရဲ႕ ဦးေခါင္းေပၚမႇာ ရစ္ေခြေနတဲ့ လက္ႏႇစ္သစ္ေလာက္ ဆံပင္ရႇည္ ရႇိတယ္လို့ ဆိုႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ဗုဒၶဆင္းတုပုံစံ ႏႇစ္မ်ဳိးဗုဒၶ၀ါဒက်မ္းစာေတြကို အေျခခံ၍ပင္ ဗုဒၶဆံေတာ္နဲ့ ပတ္သက္ၿပီး အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူမႈ ႏႇစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားပုံရတယ္။ ၁) ေရႇးအက်ဆုံး ပါဠိေတာ္က်မ္းေတြအရ ဗုဒၶဟာ ဆံေတာ္ကို ရိတ္ပယ္ထားတယ္ (ဦးေခါင္းမႇာ ဆံပင္ရႇည္ရႇည္မရႇိ)။ ၂) လလိတ၀ိတၴာရ၊ မဟာ၀တၴဳႏႇင့္ ဇာတကအ႒ကထာနိဒါန္းတို့အရ ရစ္ေခြေနတဲ့ ဆံပင္ရႇည္ရႇိတယ္။ ပန္းပုပညာ ထြန္း ကားလာတဲ့ ေႏႇာင္းေခတ္မႇာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ မထုရာၿမိဳ႕က ပန္းပုပညာရႇင္ေတြဟာ အဲဒီ အစဥ္အလာႏႇစ္မ်ဳိးႏႇင့္အညီ အၿပိဳင္အဆိုင္ ဗုဒၶဆင္းတုေတြ ထုပ္လုပ္ၾကတယ္လုိ့ ဆိုပါတယ္။ ပထမအစဥ္အလာကို လိုက္နာတဲ့ ဆံထုံးမပါတဲ့ ဗုဒၶဆင္းတုေတြကို မထုရာ (Mathura)၊ မန္ေကာရာ (Mankuar)ႏႇင့္ မိဂဒါ၀ုန္ (Sarnath) တို့မႇာ ေတြ႕ရတယ္။ ယေန့ေခတ္မႇာေတာ့ ဒုတိယအစဥ္အလာကို လိုက္နာတဲ့ ရစ္ေခြေနတဲ့ ဆံပင္ပုံစံနဲ့ ဆင္းတုေတာ္ေတြက လႊမ္းမိုးသြားပုံရပါတယ္။
(၃) ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးလဲ ဗုဒၶမပြင့္မီက ေမာကၡကို ရႇာမႇီးၾကတဲ့ ရင့္က်က္ ပညာတတ္အုပ္စု၀င္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားျဖစ္လို့ အနီးစပ္ဆုံး ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ရိတ္ပယ္ထားၿပီး အ၀ါေရာင္ ဖန္ရည္ ဆိုးအ၀တ္ကို ၀တ္ထားတဲ့ ရေသ့ရဟန္းအသြင္မ်ဳိးပဲ ျဖစ္ႏိုင္မယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ ဆံပင္တစ္ထြာ တစ္ေတာင္ေလာက္နဲ့ မုတ္ဆိတ္ေမႊးကို ပြတ္သပ္ၿပီး ဓမၼစၾကာတရားဦး နာယူ ေနတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးေတာ့ မေတြးရဲဘူး (ပုဂၢဳိလ္ေရးအျမင္ပါ)။ ဗုဒၶေခတ္ ေတာထြက္တဲ့ ရေသ့ရဟန္းအခ်ဳိ႕ရဲ႕ အသုံးအေဆာင္ (ပရိကၡရာ)ထဲမႇာ ဆံပင္ကိုပါ ရိတ္ျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ဓာေသးေသး တစ္ေခ်ာင္း ပါေလ့ရႇိတာကိုလဲ သတိျပဳသင့္ပါတယ္။ (၄) ျမင့္မိုရ္ေတာင္ အေၾကာင္းကို စက္တင္ဘာ ၂ ရက္၊ ၂၀၀၇ ေန့ Burmese Classic ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖနဲ့ လုံေလာက္ပါတယ္။
(၅) ရဟန္းတစ္ပါးဟာ ႏႈတ္ထြက္ႀကမ္း၊ အေနအထိုင္ မသပ္ရပ္ေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ရံ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စာေပပရိယတၲိ သင္ၾကားေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ တကယ္ ယုံၾကည္တယ္၊ ငရဲႀကီးမႇာလဲ ေၾကာက္တယ္ဆိုရင္ အသင့္ႏႇလုံးသြင္း (positive thinking)မ်ဳိး ထားသင့္ပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာ အမ်ားစုဟာ သာမန္ပုထုဇဥ္မ်သာျဖစ္လို့ ပုထုဇဥ္ အေငြ႕အသက္ ေတြ႕ျမင္ရတာဟာ မဆန္းပါဘူး။ ၀ါသနာဗီဇကို ဘုရားကလြဲလို့ ရဟႏၲာႀကီးေတြေတာင္ မပယ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိမိမၾကည္ညဳိရင္ ၿငိမ္ၿငိမ္သာေနပါ။ သီလ သိကၡာ က်ဳိးေပါက္တာ မေသခ်ာဘဲနဲ့ အဲဒီဘုန္းႀကီးအေၾကာင္းကို ေျပာၿပီး အၾကည္ညဳိပ်က္ေအာင္လဲ သူမ်ားကို မဆြယ္ပါနဲ့။ စိတ္ထဲက ေဒါသေငြ႕ေလးေတြ ႏႈတ္ေပၚေရာက္လာ ရာကေန နီးရာလူေတြကို ရဟန္းေတာ္ဖက္ ေမးေငါ့ၿပီး 'ၾကည့္ ... ၾကည့္'လို့ ေျပာဆိုဆဲမႇာ ကုသိုလ္စိတ္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္မယ္လို့ ထင္ပါသလား။

Questioned By - Aung Oway Date:7 Jan 2008ေလ်ာက္ထားလိုပါသည္မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးလို့ ၾကားဘူးပါသည္။ အဲဒီဆယ္ပါးကို အက်ဥ္းမ် သိလိုပါသည္။ ယေန့ေခတ္မႇာ အဲဒီ မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါးကို ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို လိုက္နာရပါမည္နည္း။ ဘယ္လိုျဖစ္လ်င္ မင္းက်င့္တရား က်ဳိးေပါက္ပါသနည္း။ က်ဳိးေပါက္လ်င္ ျပည္သူက မည္သို့ တုံ့ျပန္ရပါသနည္း။ ဆရာေတာ္တို့၏ အေတြး အျမင္ကို သိပါရေစ ဘုရား။႐ိုေသလ်က္

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 8 Jan 2008မင္းဆိုတာေလာကံ ရေဥၨတီတိ ရာဇာ (ဒီ-႒ ၃၊ ၁၈၀)အရ လူထုကို ႏႇစ္သက္ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္လို့ ရာဇေခၚပါတယ္။ ရာဇဆိုတဲ့ ပါဠိကို 'မင္း'လို့ ျမန္မာမႈ ျပဳပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ သို့မဟုတ္ အစိုးရလို့ ေခတ္နဲ့အညီ အဓိပၸာယ္ ျပန္ယူႏိုင္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို့ လုိက္နာရမဲ့ က်င့္စဥ္ဆယ္မ်ဳိးကုိ 'ေပးကမ္း၊ ကိုယ္က်င့္၊ စြန့္ႀကဲ၊ ေျဖာင့္မတ္၊ ႏူးညံ့၊ စိတ္ေလ့ က်င့္၊ ေဒါသနည္း၊ မñႇဥ္းဆဲ၊ သည္းခံ၊ မဆန့္က်င္' လို့ အတိုေကာက္ မႇတ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေပးကမ္းအစိုးရဟာ လခစားေတြကို လစာေငြ လုံေလာက္ေအာင္ ေပးရမယ္။ လုပ္အားႏႇင့္ လစာေငြ မ်ေအာင္ ဖန္တီးေပးရမယ္။ လစာေငြ တိုးေပမဲ့ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ ေခါင္ခိုက္ေနရင္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပကတိအေျခအေနကို နားလည္ၿပီး လူထုခ်မ္းသာေအာင္ အျမန္ဆုံး ေျဖရႇင္းေပးရမယ္။ အဲဒီလို ေျဖရႇင္းဖို့ မမႇန္ကန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး စနစ္ဆိုးေတြ အက်င့္ဆိုးေတြကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲပစ္ရမယ္။ အစိုးရ ေဆး႐ုံေဆးခန္းေတြမႇာ ေဆးမရႇိ။ စာသင္ေက်ာင္းေတြမႇာ ဖတ္စာအုပ္ေတြ မလုံေလာက္လို့ ေမႇာင္ခိုေစ်းက ၀ယ္ရတယ္ဆိုရင္ နံပါတ္တစ္ မင္းက်င့္တရား ပ်က္တာပဲ။
ကိုယ္က်င့္္'႐ိုးသား ႀကိဳးစား လုပ္အားျဖင့္ ႏုိင္ငံတည္'တဲ့။ စာသားေလး သိပ္လႇတာပဲ။ အာဏာၿမဲေနတုန္းမႇာ လာဘ္စားတာကို အခ်င္းခ်င္းသိေနေပမဲ့ ကိုယ္လဲ ထူးမျခားနားေပမို့ ေရငုံ ႏႈတ္ပိတ္ မႇိန္းလိုက္ေနရင္ အာဏာက်ၿပီဆိုမႇ မဟာလာဘ္စားမႈႀကီး ေပၚတတ္တယ္။ သာမန္ လခစားေတြ ဘယ္လိုမႇ ႐ိုး႐ိုးသားသား မရပ္တည္ႏိုင္လို့ ဘယ္႐ုံးကိုပဲ သြားသြား ဘာပဲလုပ္လုပ္ လဘက္ရည္ဖိုး နင့္ေနေအာင္ ေပးရတယ္ဆိုရင္၊ အလုပ္ရႇာကတည္းက လာဘ္႐ႊင္တဲ့ေနရာကိုပဲ ေ႐ြးရႇာတယ္ဆိုရင္ မ႐ိုးသားလို့ ႏိုင္ငံမတည္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီလို လူထု ကုိယ္က်င့္တရားပ်က္ၿပီး တိုင္ျပည္ျခစားတာဟာ နံပါတ္ႏႇစ္ မင္းက်င့္ ဆိတ္သုံးလို့ပဲ။
စြန့္ႀကဲအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္တဲ့ပစၥည္းကို လူထုကုိ ေ၀ငႇေပးျခင္းလို့ အဓိပၸာယ္ရတယ္။ အိတ္ထဲက တစ္ျပားမႇမစိုက္ဘဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြသြားၿပီး ဆန္ဘယ္ႏႇစ္အိတ္၊ င႐ုတ္ သီး ဘယ္ႏႇစ္ေတာင္း၊ ဆားဘယ္ႏႇစ္ဘူး လႇဴပါေၾကာင္းနဲ့ 'သူႀကီးဘုရား ႐ြာသားေကာင္းမႈ' မလုပ္ရဘူး။ လူထုဆီက လႇဴခ်င္ခ်င္ မလႇဴခ်င္ခ်င္ အယူ၀ါဒတူတူ မတူတူ အတင္း ေကာက္ၿပီး လႇဴတာမ်ဳိး မျဖစ္ရဘူး။ ရဟန္းရႇင္လူ သက္သာေခ်င္ခ်ိေရးအတြက္ ဘယ္အမတ္ႀကီးက သိန္းေပါင္း ဘယ္ေလာက္ ရန္ပုံေငြလႇဴတယ္ဆိုရင္ နတ္လူသာဓု ေခၚမႇာေပါ့။ အာဏာၿမဲခ်င္လို့ လူထုဆီက အတင္းအဓမၼေကာက္ခံၿပီး လႇဴလို့ ကုသိုလ္မရပါဘူး။ စြန့္ႀကဲျခင္းဆိုတဲ့ မင္းက်င့္တရားနဲ့ ေ၀းပါေသးတယ္။
ေျဖာင့္မတ္ေျဖာင့္မတ္ဆိုတာ မေကာက္က်စ္ဘူး။ မင္းမႇာသစၥာ လူမႇာကတိတဲ့။ အုပ္ခ်ဳပ္သူဟာာ ေပးထားတဲ့ ကတိအတိုင္းလုပ္မႇ လူထုက ယုံၾကည္တယ္။ အာဏာ တည္ၿမဲေရးအတြက္ ပုဏၰားညဳိ ပုဏၰား၀ါေတြ ေႁမႇာက္ပင့္တိုင္း လိမ္တာ ၀ါဒျဖန့္တာမ်ဳိး မလုပ္ရဘူး။ ၀ယ္ေပးမယ္လို့ မိဘလုပ္သူက ကတိေပးထားပါလ်က္ သုံးေလးႏႇစ္သား ကေလးဆိုၿပီး ကတိအတိုင္းမလုပ္ရင္ ဒီမိဘကို ဒီကေလး မယုံေတာ့ဘူး။ မိဘကိုမယုံရင္ တစ္ျခားလူ ေျပာတာကို ယုံသြားမႇာေပါ့။ ဒါဆိုရင္ သားသမီးေရာ မိဘပါ နစ္နာတာပဲ။
ႏူးညံ့ႏူးညံ့ဆိုတာ သိမ္ေမြ့ အဓိပၸာယ္ပါ။ မာန္မာန အၿငိဳးအေတးအရင္းခံနဲ့ မလုပ္ဘူး။ အေတြးအျမင္ ခံယူခ်က္မတူတဲ့လူေတြ စုေပါင္းၿပီး ျပႆနာကို စာပြဲေပၚမႇာ ေျဖရႇင္းတယ္။ မိမိ တို့တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရးဆိုတဲ့ တူညီတဲ့ ဦးတည္ခ်က္နဲ့ အေတြးအျမင္ မတူညီတဲ့လူေတြ စုေပါင္း ပါ၀င္လာႏိုင္ေအာင္လဲ ေဆာင္႐ြက္တယ္။ ဒါဟာ သိမ္ေမြ့ႏူးသည့ံျခင္းရဲ႕ သေကၤတေပါ့။ တစ္ဖက္သားကို လုံး၀ ေျပာဆိုခြင့္မေပးဘဲ လမ္းေဘးက အမႈိက္သ႐ုိက္ပါဆိုၿပီး မ်က္လုံးမႇိတ္ 'ေဟာင္'ေနရင္ ေနာက္ဆုံး ကိုယ္ပဲ 'အဲဒါ' ျဖစ္သြားတတ္တယ္။
စိတ္ေလ့က်င့္စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ခြန္အားရႇိေအာင္လို့ စိတ္ကို ေလ့က်င့္ေပးတာ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု ေျပာတာရႇိတယ္။ သူဟာ ျပႆနာေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို တစ္ေနကုန္ ေျဖရႇင္း ရၿပီးေနာက္ ညေနပိုင္းမႇာ ဦးေႏႇာက္ေျခာက္ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ၿပီး ဘာမႇမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးတဲ့။ အဲဒီအခါမ်ဳိးမႇာ ညစာစားၿပီးတဲ့ေနာက္ ခဏအနားယူၿပီး အဓိ႒ာန္ ပုတီးစိတ္ လိုက္ရင္ တုိင္ေျခေရာက္ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ဟာ တုိင္ထိပ္ေပၚ ျပန္ေရာက္သြားၿပီး အၾကံၪာဏ္ေကာင္းေတြ ရလာသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ယၾတာအတြက္ ပိတ္ျဖဴ ပိတ္နက္ေတြကို ပခုံးမႇာ လြယ္ျပတာမ်ဳိးေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။
ေဒါသနည္း'ဓားကိုဓားခ်င္း လႇံကိုလႇံခ်င္းပဲ'ဆိုတဲ့ ကမူး႐ႇဴးထိုး ႏြားသိုးစိတ္ဓာတ္မ်ဳိး မရႇိရဘူး။ 'ကဏန္း ပုတ္သင္၊ ကုိင္းပင္ ႏြားသိုး၊ လိပ္မ်ဳိး ေခြးအ၊ ဤေျခာက္၀ နာယက မတင္ထုိက္'တဲ့။ ေရႇ႕ကိုလဲမတက္ ေနာက္ကလဲမလိုက္ရင္ ကဏန္းလိုလူပဲ။ အထက္ကလူ မၿငိဳျငင္ရင္ၿပီးေရာ 'ဟုတ္၊ ဟုတ္'နဲ့ ေျပာတိုင္း ေခါင္းညိတ္ရင္ ပုတ္သင္။ ဟိုလူေျပာ ဟုတ္ႏိုးႏိုး ဒီလူေျပာ ဟုတ္ႏိုးႏိုး၊ အခြင့္အေရးေမ်ာ္ၿပီး ဟိုပူး ဒီကပ္ဆိုရင္ ကိုင္းပင္။ လိပ္က အထက္ကလူအႀကိဳက္ ေမ်ာလိုက္ေနၿပီး အခြင့္အေရး ေပၚလာရင္ မလြတ္တမ္း 'ဗပ္ခနဲ' ဟပ္ယူတတ္တဲ့ လူမ်ဳိး။ ေရႇ႕ထြက္ 'ေဟာင္'ၿပီး ခ်ဳံထဲ ေျပး၀င္ရင္ ေခြးအမ်ဳိး။ ဒီလူေျခာက္မ်ဳိးဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ မျဖစ္ထုိက္ဘူးတဲ့။
ညႇဥ္းဆဲအုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူထုကို မႏႇိပ္စက္ရဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားကို ရင္၀ယ္သားကဲ့သို့ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရမယ္တဲ့။ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းေအာင္ ဖန္တီးၿပီး တိုင္းျပည္မႇာ လူေတြ မေနႏိုင္ေအာင္ မေနခ်င္ေအာင္လုပ္ရင္ ႏႇိပ္စက္တာပဲ။ အဓမၼလုပ္အားေပး ေခၚတာမ်ဳိး။ အမ်ဳိးမ်ဳိး အေၾကာင္းျပၿပီး လူထုဆီက ေငြေကာက္ခံတာမ်ဳိး။ ဘုိးဘြားပိုင္ ျခံေျမေတြကို ထိုက္တန္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးမေပးဘဲ သိမ္းပိုက္တာမ်ဳိး။ မိမိဆႏၵမပါဘဲ လူစုလူေ၀းကို အတင္းအၾကပ္ လာခုိင္းတာမ်ဳိး။ လိုရင္းက ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္တာ။
သည္းခံမိဘမ်ားလိုပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ခံမ်ားအေပၚ သည္းခံခြင့္လႊတ္ရသတဲ့။ မိဘဆိုတာ မိမိစကားကို နားမေထာင္ဘဲ ပုန္ကန္တဲ့ သားသမီးမ်ားကိုလဲ အျပစ္မယူဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ သနား သည္းခံ ခြင့္လႊတ္တာပဲ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ မိမိကို မႀကိဳက္လို့ ဆန့္က်င္သူေတြကို မတန္တဲ့ အျပစ္ကို မေပးရဘူး။ စုတ္ခ်ာတဲ့မူ၀ါဒကို ေ၀ဖန္လို့ စာေရးဆရာ စာမေရးရ၊ အႏုပညာသည္ အႏုပညာအလုပ္ကို မလုပ္ရ၊ ဆရာ၀န္ ေဆးမကုရ၊ ဘုန္းႀကီးေတြ ဆြမ္ခံမထြက္ရ ၿမိဳ႕ကို မလာရ ဆိုရင္ 'ႏႇလုံးစိတ္၀မ္း မႀကီး'ဘူးေပါ့။
မဆန့္က်င္လူထုဆႏၵကို မဆန့္က်င္တာ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရဟာ လူထုအမ်ားစုရဲ႕ ဆႏၵအတိုင္း လုပ္ေပးရတာပဲ။ ပါဠိေ၀ါဟာရ 'အ၀ိေရာဓန' ျမန္မာလို 'မဆန့္က်င္'ဆိုတာ ဒီမိုကေရစီပဲ။ လူထုက ခင္ဗ်ားတို့ကို မႀကိဳက္ပါဘူးလို့ မိမိတို့ရဲ႕ဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္ရင္ အာဏာကို လူထုကိုျပန္ေပးရတယ္။ ေနရာ ဖယ္ေပးရတယ္။ မဖယ္ေပးရင္ လူထုပိုင္တဲ့ပစၥည္းကို မတရား ရယူတာျဖစ္လို့ 'အာဏာသူခိုး' ျဖစ္သြားၿပီ။ သူခိုးဆိုတာ ႏိုင္ရာကို ñႇဥ္းတတ္တဲ့ ႐ုိင္းစိုင္းရက္စက္တဲ့ ေတာ႐ိုင္းတိရစၧာန္ေတြလို ေတာနက္ႀကီးဥပေဒနဲ့ လုပ္ေလ့ရႇိတယ္။ ဥပေဒမဲ့ အာဏာရလာတဲ့လူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ႏိုင္ငံမႇာ အမ်ားဆႏၵနဲ့ ဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရဟာ အဲဒီ ဆယ္မ်ဳိးထဲက တစ္မ်ဳိးေလးေလာက္ကို က်င့္ႏိုင္ရင္ကို လူထုက နားလည္မႈနဲ့ တုံ့ ျပန္ေပးႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕။

Questioned By - Maung Wayazein < wayazein108@gmail.com> Date:5 Jan 2008ေလ်ာက္ထားလိုပါသည္ဘုရားတပည့္ေတာ္ ဘာသာေရးစာေစာင္ မဂ ၢဇင္းေတြကို ဖတ္ယင္း 'တက ၠသိုလ္'ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကို သတိျပဳမိပါသည္။ ဇာတ္ေတာ္ နိပါတ္ေတာ္လာ ၀တၴဳေၾကာင္း ေတြမႇာလည္း မင္းသားေတြ သူေဌးသားေတြ တက ၠ သိုလ္ကို ပညာသင္သြားၾကပုံ၊ ေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ တကသိုလ္က ပါေမာကၡ ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးေခ်ာႏႇင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ျပည္ေတာ္ျပန္ပုံစတဲ့ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြကို ဖတ္ ႐ႈရပါသည္။ အဲဒီတက ၠသိုလ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးက်ယ္ၿပီး ဘယ္ေခတ္တုန္းက ဘယ္ၿမိဳ႕မႇာ ရႇိခဲ့သည္ဆိုတာကို သိလုိပါသည္ဘုရား။ အေရႇ႕တိုင္းမႇာ တခ်ိန္တခါတုန္းက အဲဒီေလာက္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ တက ၠ သိုလ္ေတြ ရႇိခဲ့တယ္ဆိုတာကို ဂုဏ္ယူ ခ်င္လို့ပါဘုရား။တိုင္းခ်စ္

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 7 Jan 2008တကၠသိုလ္တကၠသိုလ္ဆိုတာ ဂႏၶာရတိုင္း(ယေန့ ပါကိစၥတန္ႏိုင္ငံထဲက နယ္တစ္ခု)ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕ကေန ယူဇနာ ႏႇစ္ေထာင္အေ၀းမႇာ ရႇိတယ္ (ဇာတက-႒ ၁၊ ၄၁၉)။ ဒါေပမဲ့ ယင္းခရီးကို တစ္ေန့တည္းနဲ့ ေရာက္ႏိုင္တယ္လို့လဲ ဆိုျပန္တယ္ (ဇာတက-႒ ၂၊ ၄၂)။ ခုိးသားေတြ ထူေျပာတဲ့ ေတာနက္ခရီး ျဖစ္တယ္ (ဓမၼပဒ-႒ ၁၊ ၃၂၁)။ တကၠသိုလ္ၿမိဳ႕ဟာ ဗာရာဏသီနဲ့သာမက အိႏၵိယႏိုင္ငံတစ္၀န္းလုံးနဲ့ ကုန္သြယ္ေရးၿမိဳ႕ေတာ္လဲ ျဖစ္တယ္ (ဇာတက-႒ ၁၊ ၃၂၆)။ တကၠသိုလ္ၿမိဳ႕အမည္နာမကို မူရင္းပါဠိေတာ္(၀ိ ၂၊ ၇)ေတြမႇာလဲ ေတြ႕ရလို့ ျမတ္ဗုဒၶ မပြင့္မီကပင္ တည္ရႇိတဲ့ ေရႇးေဟာင္းၿမိဳ႕လုိ့ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ဇာတ္ေတာ္ေတြထဲမႇာေတာ့ ဗုဒၶ၀ါဒမတိုင္မီတုန္းက ပညာသင္ရာ ဗဟိုဌာနအျဖစ္ ေဖာ္ျပတယ္။ အ႒ကထာက်မ္းေတြမႇာေတာ့ ဗုဒၶေခတ္မႇာလဲ မင္းညီမင္းသား ေတြနဲ့ အျခားထင္ရႇားတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ တကၠသိုလ္မႇာ ပညာသင္ယူၾကတယ္။ ေကာသလတိုင္းဘုရင္ ပေသနဒီ၊ လိစၧ၀ီေခါင္းေဆာင္ မဟာလိ၊ မလႅမင္းသား ဗႏၶဳလတို့ဟာ တကၠသိုလ္ၿမဳိ႕မႇာ ပညာအတူသင္ခဲ့ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြေတြျဖစ္တယ္။ ဇီ၀ကေဆးဆရာႀကီး (၀ိ ၃၊ ၃၇၉)၊ အဂၤုလိမာလ၊ အ၀ႏၲိတိုင္းသား ဓမၼပါလ၊ ကဏႇဒိႏၷႏႇင့္ ယသဒတၲတို့လဲ တကၠသိုလ္ၿမိဳ႕မႇာ ပညာသင္ယူခဲ့ၾကတယ္ (ဓမၼပဒ-႒ ၁၊ ၂၁၄)။ ရာဇၿဂိဳဟ္ဘုရင္ ဗိမၺိသာရနဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ တကၠသိုလ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အႀကီးအကဲကေတာ့ ပုကၠဳသာတိ (ဇာ-႒ ၁၊ ၄၃၂)။ ဒီပ၀ံသက်မ္း (အခန္း ၃၊ ၃၁ ဂါထာ)မႇာေတာ့ ဒီပကၤရမင္းကို ဆက္ခံသူ ဘုရင္ဆယ့္ႏႇစ္ေယာက္က တကၠသိုလ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ ဒိဗ်ာ၀ဒါနက်မ္း (စာ၊ ၃၇၁)မႇာ ဗိႏၵဳသာရ (အေသာကမင္းႀကီးရဲ႕ ဖခင္)မင္းရဲ႕ အင္ပါယာဟာ တကၠသိုလ္ၿမိဳ႕ အထိ ေရာက္ပါသတဲ့။ တကၠသိုလ္မႇာ သူပုန္ ေတြထလို့ ႏႇိမ္နင္းဖို့ သားေတာ္ အေသာကကို လႊတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ တကၠသိုလ္ၿမိဳ႕ဟာ ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္ ရ၀လပိႏၵိ (Rawalpindi)ခ႐ိုင္က တကၠသိလာ (Taxila)ၿမိဳ႕ ျဖစ္တယ္လို့ ေခတ္သစ္ ပုဂၢဳိလ္ေတြက ဆိုပါတယ္။
ယူနီဗာစီတီယူနီဗာစီတီ(University)ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရကို ေရႇးဆရာႀကီးေတြက တကၠသိုလ္လို့ ျမန္မာမႈျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ယူနီဗာစီတီဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို ၀ိဇၨာပညာ ရပ္ဆိုင္ရာ ေကာလိပ္တစ္ခုႏႇင့္ နည္းပညာ၊ ေဆး၊ ဥပေဒစတဲ့ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာ သင္ေပးတဲ့ ေက်ာင္းေပါင္းမ်ားစြာကို စုေပါင္းထားတဲ့ အဆင့္ျမင့္ ပညာသင္ယူရာ ဌာနလို့ အၾကမ္းအားျဖင့္ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုပါတယ္။ ေဖာ္ျပၿပီးအရ ယူနီဗာစီတီကို တကၠသိုလ္လို့ တိုက္႐ိုက္ ဘာသာျပန္လို့ မျပည့္စုံပါဘူးဒါေမပဲ့ ယေန့ေခတ္မႇာ တကၠသိုလ္ဆိုရင္ ယူနီဗာစီတီကို ဆိုလိုတယ္လို့ လူတိုင္း နားလည္ပါတယ္။။
ဂုဏ္ယူဖြယ္ဒါေပမဲ့ တကၠသိုလ္ၿမိဳ႕မႇာ ေရႇးေဟာင္း ပညာသင္ယူရာဌာနႀကီး (ယူနီဗာစီတီ)တစ္ခု ရႇိခဲ့မႇာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီဌာနႀကီးမႇာ ေ၀ဒက်မ္းေတြ၊ ဗိသုကာႏႇင့္ ေဆးပညာ ခြဲစိတ္ပညာေတြ ပါ၀င္တဲ့ သိပၸံဘာသာတြဲ ၁၈ မ်ဳိးကို သင္ေပးတယ္။ မ်က္လႇည့္ပညာ၊ အလပၸာယ္ (ေျမြႏိုင္)ပညာ စသည္ကိုလဲ သင္ေပးတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ပုံမႇန္အားျဖင့္ ေ႐ႊစင္ကဟာပဏ တစ္ေထာင္ ေက်ာင္း၀င္ေၾကးေပးရတယ္။ အဖိုးအခေပးတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ဆရာရဲ႕ မိသားစုလို ေနထိုင္ရတယ္ (ဇ-႒ ၄၊ ၃၉၅)။ ေခတ္သစ္ ယူနီဗာစီတီဖြဲ႕စည္းပုံနဲ့ ထပ္တူမျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့ ေခတ္သစ္တကၠသိုလ္ေတြရဲ႕ ေရႇ႕ေျပးလို့ေတာ့ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

Questioned By - Maung Nyaingcha Date:5 Jan 2008႐ ိုေသစြာ ေလ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ဘုရားဗုဒ ၶဘာသာကို ေလ့လာေနသူ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္က ေမးပါတယ္။ ဗုဒ ၶဘာသာ၀င္ေတြ ဗုဒ ၶဆင္းတုေတာ္ကို ပန္းလႇဴတာဟာ ဗုဒ ၶေဟာၾကား တဲ့ ရႇစ္ပါးသီလထဲက ပန္းမပန္ရဆိုတဲ့ သိက ၡာပုဒ္ႏႇင့္ မဆန့္က်င္ဘူးလားတဲ့။ ဗုဒ ၶကိုယ္တုိင္ေကာ လႇဴးဒါန္းလာတဲ့ ပန္းကို လက္ခံဖူးပါလသလား သို့မဟုတ္ ဗုဒ ၶက မိမိကို ပန္းလ- ခိုင္းပါသလားတဲ့။ တပည့္ေတာ္အေနနဲ့ အဲဒီ ႏိုင္ငံျခားသားကို အေျဖေပးခ်င္လို့ ေက်းဇူးျပဳၿပီး က်မ္းဂန္ႏႇင့္ညီတဲ့ ဆရာေတာ္တို့၏ ႏႈတ္ထြက္အေျဖကို သိလိုပါသည္ဘုရား။ေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္း

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 7 Jan 2007က်မ္းစာအဆို'ရဟန္းေဂါတမသည္ ပန္းပန္ျခင္း၊ နံ့သာျခယ္ျခင္းတို့ကို ေရႇာင္ၾကဥ္ေတာ္မူ၏' (ဒီ ၁၊ ၂ စသည္)။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဟာ ပန္းမပန္ နံ့သာမလိမ္းပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶ ပရိနိဗၺာန္စံခါနီးမႇာ အရႇင္အာနႏၵာကို 'ေစတီ၌ ပန္း၊ နံ့သာ၊ နံ့သာမႈန့္ (စသည္)ကို တင္လႇဴ ပူေဇာ္သူမ်ားသည္ ၾကာျမင့္စြာ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္း၏'လို့ မိန့္ၾကားပါ တယ္(ဒီ ၂၊ ၁၁၇)။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶဟာ ေစတီမႇာ ပန္းနံ့သာလႇဴတာကို မတားျမစ္ပါဘူး။ ဒကာဒကာမေတြ လႇဴဒါန္းတဲ့ ပန္းေတြ၊ နံ့သာေရေမႊး စတာေတြကို ျမတ္ဗုဒၶလက္ေတာ္နဲ့ အလႇဴခံခဲ့ မခံခဲ့ဆိုတာကိုေတာ့ က်မ္းဂန္(ပါဠိေတာ္)ႏႇံ့သိ ပညာရႇိတို့ ေျဖၾကားပါကုန္။ ေအဒီ ၅ ရာစုမႇာ ေရးတဲ့ အ႒ကထာက်မ္းေတြမႇာ ျမတ္ဗုဒၶ ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေနာက္ အရႇင္အာနႏၵာဟာ ျမတ္ဗုဒၶ က်ိန္းစက္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဂႏၶကုဋိတိုက္ခန္းထဲက 'ေျခာက္ေနတဲ့ ပန္းမႈိက္ေတြကို ရႇင္းလင္းတယ္'လို့ ဆို တယ္။ ဒီစာအရဆိုရင္ ဘုရားရႇင္ဟာ ပန္းနံ့သာကို ကုိယ္ခႏၶာမႇာ အသုံးမျပဳေပမဲ့ အနည္းဆုံး ပန္းကေလးမ်ေလာက္ကိုသာ လႇဴဒါန္းႏိုင္သူမ်ား စိတ္ၾကည္လင္ၿပီး ကုသိုလ္ပြားႏိုင္ဖို့ လႇဴဒါန္းမႈကို သည္းခံေတာ္မူတယ္လို့ ဆိုႏိုင္အံ့ထင္ပါတယ္။ ယေသာ္ဓရာေလာင္းလ်ာ သုမိတၲာအမ်ဳိးသမီးဟာ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားကို ၾကာပန္းရႇစ္ခုိင္ လ-ဒါန္းပါသတဲ့ (အံ-႒ ၁၊ ၂၆၈)။
မဇၩိမပဋိပဒါအျမင္ရႇစ္ပါးသီလထဲက မာလာဂႏၶသိကၡာပုဒ္ရဲ႕ အႏႇစ္သာရက ပန္းေတြ ေရေမႊးနံ့သာေတြနဲ့ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ျခယ္သျပဳျပင္ အလႇဆင္တာကို ေရႇာင္ၾကဥ္ၿပီး ႐ိုးရႇင္းတဲ့ ဘ၀တစ္ခုနဲ့ ေနၾကည့္ဖို့ပါ။ ဒါေပမဲ့ သီလေစာင့္ရင္းနဲ့ အိမ္ေရႇ႕က စာပဲြေပၚမႇာ အလႇပန္းအုိးတင္မိလို့ ရႇစ္ပါးသီလ မက်ဳိးေပါက္ပါဘူး။ မိုက္က႐ိုဖုန္းေပၚမႇာ တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ စပယ္ပန္းကုံးေတြေၾကာင့္ တရားေဟာပုဂၢဳိလ္ အာပတ္မသင့္ပါဘူး။ အလႇဴ႕ရႇင္ဟာ ဘုန္းႀကီးပန္းပန္ဖို့ လႇဴတာမႇ မဟုတ္ဘဲ။ မိမိကုသိုလ္ရဖို့ လူအေပါင္း မ်က္စိပသာဒျဖစ္ဖို့နဲ့ မိမိရဲ႕ ေမတၲာစိတ္ထားကို ေဖာ္ျပဖို့ လ-တာသာျဖစ္ပါတယ္။ အလႇဴခံပုဂၢဳိလ္ဖက္ကလဲ အလႇဴ႕ရႇင္ကို ခ်ီးေႁမႇာက္႐ုံ သက္သက္ ပါပဲ။ ရဟန္းဟာ ေ႐ႊကို အလႇဴမခံေကာင္းေပမဲ့ သံဃာပိုင္ ေ႐ႊေက်ာင္းႀကီးေပၚမႇာ ေနေကာင္းပါတယ္။
ဒါနအႏႇစ္သာရ'ဗုဒၶေလာင္းလ်ာေတြဟာ ဗုဒၶဂုဏ္ရည္နဲ့ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားမႈကို ရဖို့ ပန္းကုံး ပန္းမန္ေတြကို လွဴဒါန္းတယ္။ အားလုံးရဲ႕ ခိုကိုးရာအေနနဲ့ ေလာကကို အလုပ္ အေကြၽးျပဳဖို့ ေနရာအေဆာက္အအုံကို လွဴဒါန္းတယ္။ မံစကၡဳ၊ ၪာဏစကၡဳ၊ အဘိညာဏ္စကၡဳ၊ ဗုဒၶစကၡဳ၊ သဗၺညဳတၪာဏ္စကၡဳဆိုတဲ့ စကၡဳ (အလင္း)ငါးမ်ဳိးကို ရဖို့ ပဒီပ(အလင္း)ကို လ-ဒါန္းတယ္'ဆိုတဲ့ ဒါနျပဳပုံနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး အ႒ကထာ ဖြင့္ျပခ်က္တစ္ရပ္ဟာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္ (စရိယာပိဋက-႒၊ ၂၉၆)။ အဲဒီလို ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေလးေတြထားၿပီး ပန္းတတ္ႏိုင္ရင္ ပန္း၊ နံ့သာတတ္ႏိုင္ရင္ နံ့သာ၊ ေက်ာက္သံပတၲျမား တတ္ႏိုင္ရင္ ေက်ာက္သံပတၲျမားေတြနဲ့ ဓာတု၊ ဓမၼ၊ ဥဒၵိႆ၊ ပရိေဘာဂဆိုတဲ့ ေစတီေလးမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးမႇာ ပူေဇာ္တာဟာ ေလာကုတၲရာရတနာကို ေလာကီရတနာနဲ့ ပူေဇာ္တာျဖစ္လို့ ဗုဒၶဓမၼနဲ့ မဆန့္ က်င္ပါဘူး။

Questioned By - U Paw Tin Date:4 Dec 2007ေလႇ်ာက္ထားပါရေစ ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ကမာၻအရပ္ရပ္သုိ့အလုပ္တာ၀န္ျဖင့္ခရီးသြားလာရာတြင္ကမာၻအရပ္ရပ္ရႇိ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း အမ်ားတြင္ ေအာက္ပါ တုိ့ကို ေတြ့ရႇိရပါသည္ဘုရား။ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား အား ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း ေဂါပက အဖြဲ့တြင္ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားအား ပါ၀င္ခြင့္မျပဳပဲဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားအား အာဏာျပျခင္း ဆရာေတာ္မ်ားအား ျမန္မာျပည္မဟုတ္ဘုန္းၾကီး ေအးေအးေနဟုပင္အခ်ိဳ့ေဂါပကမ်ားမႇာ ေျပာဆုိျခင္း အျပင္ေဂါပကလူၾကီးမ်ားမႇာ အလႇဴေငြ န၀ကာမျဖင့္၀ယ္ယူထားေသာ ေက်ာင္းသကၤန္းမ်ားမႇ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ မ်ားအား ေမာင္းထုတ္၍ျပန္လည္ေရာင္းခ်ရန္ အထိပင္ ၾကံစည္ျခင္းမ်ားေတြ့ရပါသည္။ ေဂါပကလူၾကီးမ်ား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို စီးပြားေရး ပံုစံအျဖစ္ ျပဳလုပ္သည္ကိုတပည့္ေတာ္ၾကားသိေတြ့ရႇိ ရပါသည္ဘုရား။ ဤကဲ့သုိ့လုပ္ရပ္မ်ားအတြက္ေဂါပကအမည္ခံပုဂၢိဳလ္မ်ား မည္သုိ့ အက်ိဳးေပးခံစား ရမည္ကိုသိလုိလႇပါသည္ဘုရားဦးေပၚတင္

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 1 Feb 2008အေမရိက လူမႈနစ္အေမရိကမႇာ ေက်ာင္းတက္လို့ ဘြဲ႕ကေလးတစ္ခု ရထားရင္ လုပ္အားခ တစ္နာရီကို $ ၁၅ ေလာက္ေပးတဲ့ အလုပ္မ်ဴိးကို စတင္ရရႇိ ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္လ၀င္ေငြ (အိုဗာတုိင္းမ္နဲ့) ခန့္မႇန္း ၂၅၀၀ ေလာက္ အလုပ္ကေလးမ်ဳိး ရၿပီဆိုရင္ မၾကာခင္မႇာ လစဥ္ေပး အေႂကြးစနစ္နဲ့ ဘဏ္က ေငြေခ်းၿပီး အိမ္၀ယ္ ကား၀ယ္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္သိန္းခြဲေလက္တန္တဲ့ အိမ္ကို ၀ယ္သူဟာ ေယဘုယ် လစဥ္ $ ၈၀၀ ေလာက္ ဘဏ္ကို ျပန္ဆပ္ရတယ္။ မျဖစ္မေနသုံးရတဲ့ ေရ၊ မီး၊ တယ္လီဖုန္း၊ အမႈိက္ပုံးဖိုးေတြက လစဥ္ ၄၀၀ နီးပါး၊ မျဖစ္မေနသုံးရတဲ့ ကားအေႂကြး လစဥ္ $ ၁၀၀ ထက္မနည္း၊ ကားအာမခံ လစဥ္ $ ၅၀ ၀န္းက်င္။ စုစုေပါင္း စားစရိတ္နဲ့ အေထြေထြသုံးစိရိတ္မပါဘဲ လစဥ္ ၁၄၀၀ ၀န္းက်င္ သုံးရပါတယ္။ စားစရိတ္ကေတာ့ ေခြၽတာတတ္ရင္ သက္သာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ႏႇစ္ကို ေဒၚလာ သုံးေသာင္းေလာက္ရေပမဲ့ ေဒၚလာ တစ္ေသာင္းေလာက္ စုမိဖို့ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။
ဥပေဒစိုးမိုးတဲ့ တိုင္းျပည္အေမရိကဟာ လြတ္လပ္တယ္ဆိုေပမဲ့ သာမန္လူမ်ားစုအေနနဲ့ လာဘ္ထိုးၿပီး ဥပေဒကို ေျပာင္းျပန္လုပ္လို့ မရဘူး။ ဘာသားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ့ အသားေရာင္ မ်ဳိးစုံလြန္းတဲ့ လူေတြကို ဥပေဒနဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ ဘဏ္ေတြ၊ အေႂကြေခ်းေပးတဲ့ အေႂကြးရႇင္ကုမၸဏီေတြဟာ အလြန္ အာဏာရႇိပါတယ္။ လစဥ္ အေႂကြးကို သတ္မႇတ္ခ်ိန္ မတိုင္ခင္ မေပးႏိုင္ရင္ အိမ္စတဲ့ ပစၥည္းကို ျပန္သိမ္းတယ္။ ခဏဆိုင္းပါအုံး လုပ္ဖို့ အေၾကာင္းမရႇိဘူး။ အိမ္၀ယ္ဖို့ ေငြေခ်းကတည္းက ျပန္ဆပ္ႏိုင္မဲ့ အလုပ္အကိုင္မ်ဳိးရႇိမႇ ေခ်းသူကို ဘဏ္က ေငြေခ်းေပးဖို့ စဥ္းစားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈ (ႊငအူန) ေအာက္မႇာ နာမည္ရႇိသူပဲ ဥပေဒအရ အိမ္ပိုင္သူျဖစ္ပါတယ္။ လင္နာမည္နဲ့ပဲ ပိုင္ထားတဲ့အိမ္ကို လင္ေသလို့ မယားက အေႂကြးကို ဆက္ဆပ္ေပမဲ့ ႊငအူန မႇာ နာမည္ကို ေျပာင္းမထားရင္ အဲဒီအိမ္ကို မယားမပိုင္ပါဘူး။
သဒၶါတရား စစ္မႇန္သူျမန္မာဗုဒၶ၀ါဒီေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားေနတဲ့ အေမရိကန္ျပည္နယ္တစ္ခုမႇာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ ႏႇစ္ေက်ာ္ေလာက္က စာေပပရိယတၲိ တတ္ကြၽမ္းတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တည္ေထာင္တဲ့ကိစၥမႇာ ပါ၀င္ကူညီခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္ဖြား တ႐ုတ္ကျပား လူငယ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားမႇာ ဗုဒၶသာသနာျပဳသူတို့ အတုယူဖြယ္ ေကာင္းလႇပါတယ္။ အေမရိကမႇာ အင္ဂ်င္နီယာ မဟာဘြဲ႕ရၿပီး အလုပ္အကိုင္လဲ ေကာင္းပါတယ္။ ဓမၼကို နားလည္လိုက္စားၿပီး သဒၶါတရားနဲ့ ျပည့္စုံတဲ့ လူေတာ္လူေျဖာင့္ေလးပါ။ အဲဒီၿမိဳ႕မႇာ အဲဒီအခ်ိန္က ေဒၚလာ ေလးသိန္းေလာက္တန္တဲ့ အေဆာက္အအုံ တစ္ခုရဖို့ ဘဏ္ကေငြကို ေခ်းကို ေခ်းရပါလိမ့္မယ္။ ဆရာေတာ့္အေနနဲ့ အလုပ္အကိုင္မရႇိလို့ ဘဏ္ကေငြေခ်းဖို့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ အိမ္ေထာင္မျပဳေသးတဲ့ လူငယ္က လူငယ့္နာမည္နဲ့ ဘဏ္က ေငြေခ်းေပးၿပီး ဆရာေတာ့္ကို ကူညီလိုက္ပါတယ္။ ေျပာျပထားတဲ့အတိုင္း အေမရိကလူေနမႈစနစ္အရ ဒီကိစၥဟာ လြယ္မေယာင္နဲ့ခက္ တိမ္မေယာင္နဲ့နက္ပါတယ္။ ျပႆနာေတြရဲ႕ အဓိကရင္းျမစ္လဲ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ေလးႏႇစ္ေလာက္ အၾကာမႇာ လူငယ္လဲ အိမ္ေထာင္က်ၿပီ။ အိမ္ေစ်းကလဲ အဲဒီအခ်ိန္က ရႇစ္သိန္းေက်ာ္ တက္သြားၿပီ။ ဆရာေတာ္အေနနဲ့ ဘဏ္ေႂကြးကို လစဥ္ေပးဆပ္ၿပီး ပိုင္ဆိုင္မႈ(Title)ေအာက္မႇာ ပါႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဓိပၸာယ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း လုပ္ထားတဲ့အိမ္ဟာ လူငယ့္နာမည္လဲ ရႇိေနမႇာျဖစ္လို့ အနည္းဆုံး ဒီလူငယ္က ဒီအိမ္ရဲ႕ တစ္၀က္ (ႏႇစ္သိန္းေလာက္) ပိုင္ဆိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲေပါ့။ တစ္ေန့ ညေနခင္းမႇာ လူငယ္ ဇနီးေမာင္ႏႇံတို့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုလာၿပီး ဆရာေတာ္ကို ေလ်ာက္တယ္ - 'ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ေက်ာင္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏႇစ္ကနဲ့ တန္ဖိုး အဆမတန္ ကြာသြားၿပီဘုရာ့။ တပည့္ေတာ္လဲ ပုထုဇဥ္ လူသားေပမို့ ေလာဘကို ထိန္းႏိုင္တုန္းမႇာ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ့ ဒီေက်ာင္းကို တာ၀န္လႊဲယူပါ။ ဘုန္းဘုန္းလဲ အေျခက်ၿပီျဖစ္လို့ ေက်ာင္းတန္ဖိုးကိုျပၿပီး ဘဏ္က ေငြေခ်းရင္ ရပါလိမ့္မယ္။ တပည့္ေတာ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵတစ္ခုတည္းနဲ့ ဘုန္းဘုန္းကို ကူညီခဲ့တာပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို့လဲ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္၀ယ္မလို့ စိတ္ကူးေနၾကပါတယ္'။ ဒီလူငယ္ဟာ ေဒၚလာေငြႏႇစ္သိန္းနဲ့ မိမိရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို မလဲခဲ့ဘူး။ လူငယ္ရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ စိတ္ဓာတ္ ဒါမႇမဟုတ္ သာသနာျပဳ ေစတနာကေတာ့ တကယ့္ကို ခ်ီးက်ဴးစရာပါ။
အဖြဲ႕အစည္းနဲ့ လုပ္ရင္ အဖြဲ႕အစည္းနဲ့ စုေပါင္းၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း လုပ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ ေကာင္းတာေပါ့။ တတ္ႏိုင္သူေတြက အလႇဴေငြ အလုံအေလာက္ မတည္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမႇ ၾကည္ညဳိတဲ့ ဘုန္းႀကီးကို ပင့္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္ေကာင္းေပါ့။ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ တာ၀န္က တရားေဟာ တရားျပ႐ုံပါပဲ။ ဒီလိုမႇ မဟုတ္ခဲ့ရင္ စဥ္းစားရလိမ့္မယ္။ ဘုရားေၾကာင့္ တရားရႇိ၊ ဘုရားတရားရႇိလို့ သံဃာရႇိတာ။ သံဃာရႇိလို့လဲ တရားကိုသိၿပီး ဘုရားကို ၾကည္ညိဳႏိုင္ၾကတာ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အလႇဴေငြဆိုတာဟာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသုံးပါးကို ေထာက္ပံ့ဖို့ ျဖစ္လာတာပါ။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးအေနနဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမႇာ ေနတယ္ဆိုတာ ရႇိၿပီးရႇိဆဲ ကုိယ္ပုိင္ဘ၀၊ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္နဲ့ ကိုယ္ပိုင္ စိတ္၀င္းစားမႈေတြကို စြန့္ၿပီး ေနၾကရတာပါ။ လူတုိင္း မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ေနရာက တစ္ေနရာကို ေရႊ႕တယ္ဆိုတာလဲ အေမရိကမႇာေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးအေနနဲ့ မလြယ္ပါဘူး။
သုံးပြင့္ဆိုင္အျမင္ႏိုင္ငံရပ္ျခားမႇာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ျမန္မာဗုဒၶ၀ါဒီ အေတာ္မ်ားမ်ား သဒၶါတရား ေကာင္းၾကပါတယ္။ ေရေျမျခားမႇာ ေနၾကည့္မႇ မိမိတို့ရဲ႕ ဘာသာယဥ္ေက်းမႈ အေမြဆိုတာကို ပိုမို နားလည္လာတာရယ္၊ ဘ၀မြမ္းက်ပ္မႈအတြက္ ထြက္ေပါက္ရႇာတာရယ္ စတာေတြေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ႐ုပ္ပိုင္း တုိးတက္မႈဆိုတာေနာက္ကို ေရစုံလိုက္သြားသူေတြလဲ မ်ားသားပဲ။ အေနၾကာလို့ အေတာ္အတန္ အေျခက်ေနသူ အခ်ဳိ႕ကလဲ This is America. ဆိုတာကို ကိုင္ၿပီး မႀကိဳက္ရင္ ဘုန္းႀကီးကိုလဲ ခသာစူေငည ရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာထားရႇိတယ္။ ဒီသေဘာထားက ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ complain တဲ့ အထဲမႇာ ကမၼ႒ာန္းထိုင္တာ မေတြ႕လို့၊ ဆြမ္းစားပင့္တာ အိမ္မႇာ ၾကာၾကာမေနလို့၊ ဖုန္းနံပါတ္ေတာင္းတာ ခ်က္ျခင္းမေပးလို့၊ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္စကား မဆိုလို့၊ ဖုန္းေခၚလြန္းလို့စတဲ့ အေသးအမႊားကိစၥေတြလဲ ပါတာပါပဲ။ အဲဒီလို လူမႈအေျခအေနကို ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ႀကဳံ သိျမင္ထားတဲ့ အေမရိကေန ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးအေနနဲ့ အခြင့္သာရင္ မိမိရဲ႕ အာမခံခ်က္ကို စဥ္းစားတာဟာ မလြန္သာပါဘူး။ ေသခ်ာတာက ဘုန္းႀကီးတိုင္းမႇာ ေနာက္ခံဆရာသမား၊ သို့မဟုတ္ ဒကာဒကာမ အသိုင္းအ၀ိုင္းဆိုတာ ရႇိလို့ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးဟာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အလဲြသုံးစားနဲ့ ရာဇ၀င္ကို ေမႇာင္ခ်ဖို့ ဆိုတာမ်ဳိးဟာ အင္မတန္ ရႇားတယ္ဆိုတာပါပဲ။
ပဋိပကၡရဲ႕ အေၾကာင္းတစ္မ်ဳိးNon-profit နဲ့ ပုဂၢလိက သို့မဟုတ္ သဃိက ပိုင္ဆိုင္မႈ။ ပုဂၢလိကဆိုတာ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို လႇဴ သို့မဟုတ္ တစ္ပါးပိုင္၊ သံဃိကဆိုတာ သံဃာပိုင္ (ဘုန္းႀကီးအမ်ားပိုင္)။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ ထုံးစံအရ သံဃိကျဖစ္ေစ ပုဂၢလိကျဖစ္ေစ ေရစက္ခ် လႇဴဒါန္းၿပီးရင္ မည္သည့္လူပုဂၢဳိလ္ သို့မဟုတ္ အဖြဲ႕အစည္းကမႇ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရႇိေတာ့ဘူး။ တရားစြဲရင္လဲ အလႇဴခံသူ ပုဂၢဳိလ္ သုိ့မဟုတ္ သံဃာကပဲ ႏိုင္တယ္။ လႇဴၿပီးပစၥည္းကို အလႇဴရႇင္က ျပန္ေတာင္းလို့ မရဘူး။ အေမရိက ေဂါပအဖြဲ႕ သို့မဟုတ္ Non-profit ကေတာ့ ပုဂၢလိက သို့မဟုတ္ သံဃိက ဆိုတာကို ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။ ဘယ္သူ့ကိုမဆို ဘယ္လိုပဲ လႇဴလႇဴ Non-profit ကပဲ ပိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ ေဖာ္ျပၿပီး လူမႈစနစ္နဲ့ အေျခအေနအရ Non-profit မႇာ ဘုန္းႀကီး ၾသဇာသက္ေရာက္မႈမရႇိရင္ သို့မဟုတ္ ဘုန္းႀကီးဖက္မႇာ မဲ မရႇိရင္ တစ္ခ်ိန္မႇာ ပဋိပကၡဆိုတာ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ သာသာနာျပဳတို့ အေျဖရႇာဖို့ပါ။
သုခမိန္တို့ ႏႈိင္းခ်ိန္ဖို့သံဃိကပစၥည္းျဖစ္ျဖစ္ ဘုန္းႀကီးပစၥည္းျဖစ္ျဖစ္ မတရား ရယူမိၿပီးဆိုမႇျဖင့္ ေတြ႕ရမႇာက - ၁) အတၲာႏု၀ါဒေဘး (ပထမဆုံး ကိုယ့္လပ္ျပာကို ကုိယ္မယုံ၊ တစ္ကိုယ္တည္း အိပ္မရ စားမ၀င္) ၂) ပရာႏု၀ါဒေဘး (အျဖစ္မႇန္ကိုသိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕တာကို ခံရမယ္) ၃) ဒ႑ေဘး (ဆိုး႐ြားတဲ့ accident ျဖစ္ရပ္ေတြနဲ့ ႀကဳံရတတ္တယ္) ၄) ဒုဂၢတိေဘး (စုတိျပတ္ေႂကြ ေသတဲ့ေနာက္ ဘ၀ဆိုးနဲ့ ႀကံဳမယ္)တို့ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သာသနာျပဳ သုခမိန္တို့ အက်ဳိးနဲ့ အျပစ္ကို ႏႈိင္းခ်ိန္ပါကုန္။

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကာ၀ိဒတိပိဋက ၀ိနာယဓရ ၀ိနယေကာ၀ိဒ၊မူလအဘိဓမၼိက သာသနဓဇ သိရီပ၀ရဓမၼာစရိယ၊မဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတ ေအာင္ရတနာေက်ာင္း Date: 10 Dec 2007

Answered By - အရႇင္ေတဇ၀ႏၲဓမၼာစရိယ၊နယ္လႇည့္သာသနာျပဳ ဓမၼကထိက ကမၼဌာနာစရိယ Date: 6 Dec 2007ဒကာေတာ္သာသနာနဲ႕ ဒါယကာဆုိတာ ေရနဲ႕ႀကာလုိပါဘဲ။ႀကာသည္ေရကုိအမႇီျပဳ ေနရသလုိ သာသနာဆုိတာလည္း ဒါယကာကုိ အမႇီျပဳ ေနႀက ရတာပါ။ဒါယကာခ်ီးေျမႇာက္ မႇသာသနာထြန္းေတာက္တာပါ။ခ်ီးေျမႇာက္တဲ့ဒါယကာေတြကလည္းတကယ့္သာသနာ တုိးတက္လိုတဲ့ ၊ႀကီးပြါးလုိတဲ့စိတ္၊အနာတပိဏ္သူေဌးတုိ႕လုိခြင့္လႊတ္သည္းခံတတ္တဲ့ စိတ္နဲ႕သာသနာျပဳဘုိ႕လုိအပ္ပါတယ္။ ငါတုိ႕လႇဴထားတာ၊ ငါတုိ႕လႇဴထားတဲ့၊ငါတုိ႕ေက်ာင္း၊ ငါတုိ႕ေက်ာင္းမႇာေနရင္ ငါတုိ႕စိတ္တုိင္းက်ျဖစ္ရမယ္လုိ႕..... အဲဒီလုိသေဘာထားလ်င္..... ဗုဒၶက---- သဒၶံ ဥပနိႆာယ မာနံ ဇေပၸတိ ဒိဌိ ံ ဂဏႇာတိ.........တဲ့။ သဒၵါတရားကုိ အေႀကာင္းျပဳျပီး တဏႇာ မာန ဒိဌိေတြကပ္ျငိျပီးေနမယ္ဆုိလ်င္ေညာင္ပင္ ေလာက္လႇဴျပီး ေညာင္ေစ့ေလာက္ ရတတ္ပါတယ္။ ကုသေလာဓေမၼာ အကုသလႆဓမၼႆ ဥပနိႆယ ပစၥေယနပစၥေယာ... လုိ႕ဗုဒၶက ပဌာန္းေဒသနာေတာ္မႇာ ေဟာထားပါတယ္။ ကုသုိလ္ျပဳတုိင္းလည္းကုသုိလ္ ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကုသုိလ္ေႀကာင့္ အကုသုိလ္ မျဖစ္ဖုိ႕လုိအပ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရႇင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး သာ၀တၴိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမႇာ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူစဥ္ တေယာက္ေသာ မစင္ကုိစားေသာ ျပိတၲာကုိ အေႀကာင္းျပဳျပီး ေဟာထားတာရႇိပါတယ္။ သာ၀တၴိျပည္၏ အနီးတခုေသာ ရြာငယ္မႇာ သူေဌးတေယာက္ သံဃာေတာ္ မ်ားရည္မႇန္း၍ ေက်ာင္းကုိေဆာက္လုပ္လႇဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ထုိေက်ာင္းတြင္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မႇ သံဃာေတာ္မ်ား သီတင္းသုံးေနႀကပါသည္။ ေက်ာင္းတကာသည္ သံဃာေတာ္မ်ား အား အမ်ိဳးမ်ိဳးစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္း ဆဲေရး တုိင္းထြာ ျပဳလုပ္ေသာေႀကာင့္ ေသလြန္ေသာအခါ ထုိေက်ာင္းအိမ္သာ၌ မစင္ကုိစားေနရေသာ ျပိတၲာျဖစ္ရပါတယ္။ ထုိအခ်င္းအရာ တုိ႕ကုိ ရႇင္မဟာေမာဂၢလာန္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ထုိျပိတၲာကုိျမင္၍ ေမးျမန္းေသာအခါ.......... အရႇင္ဘုရား....တပည့္ေတာ္သည္ လူ႕ဘ၀ေနစဥ္တုံးက သတိလြတ္ခါမာနေတြ တက္ျပီး သီလသမာဓိႏႇင့္ျပည့္စုံတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကုိအႏုိင္က်င့္ျပီး ညစ္ျငမ္းစြါဆဲေရးတုိင္းထြာ ႏႇင္ခ် ေမာင္းထုတ္မိခဲ့တဲ့အတြက္ေႀကာင့္ မစင္ကုိစားေနရတဲ့ျပိတၲျဖစ္ရပါတယ္ ဘုရားလုိ႕ ေလ်ာက္ထားတဲ့စကားကုိ ဗုဒၶဘုရားရႇင္ ေပတ၀တၳဳဂူထခါဒကေပတ၀တၳဳမႇာ ေဟာထားပါတယ္။ ထုိ႕ေနာက္သံဃာအား ရည္မႇန္းထားေသာပစၥည္း အေဆာက္အအုံမ်ားသည္ သာသနာအတြက္ျဖစ္သည္။ ထုိသာသနာ့ပစၥည္း အေဆာက္အအုံမ်ားကုိ ေက်နပ္လ်င္ ေက်နပ္ သလုိ၊ မေက်နပ္လ်င္မေက်နပ္သလုိ၊ ပ်က္လုိပ်က္စီး ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီးလုပ္ျပန္ရင္လည္း အလြန္ တရာမႇေႀကာက္စရာ ေကာင္းလႇပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရႇင္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မႇာ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူစဥ္ စပါးႀကီး ေျမြျပိတၲာကုိ အေႀကာင္းျပဳျပီး ဓမၼပဌ ပါဠိေတာ္မႇာ ဆုံးမထားတာရႇိပါတယ္။ အရႇင္မဟာေမာဂၢလာန္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၊လကၡဏမေထ ႏႇင့္အတူတကြဂိဇၩကုဋ္ ေတာင္မႇ သက္ဆင္းလာသည္ရႇိေသာ္ စပါးႀကီးေျမြႀကီးက ုိျမင္ေတာ္မူပါသည္။ ထုိေျမြျပိတၲာႀကီး၏ ေခါင္းမႇအျမီးထိမီးလ်ံတုိ႕သည္ တလႇပ္လႇပ္ ေတာက္ေလာင္ေနသည္။ ထုိအခ်င္းအရာတုိ႕ကုိ ရႇင္မဟာ ေမာဂၢလာန္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ျမင္ေတာ္မူေသာအခါ ျပံဳးေတာ္မူ၏။ ထုိအခ်င္းအရာတုိ႕ကုိလကၡဏ မေထရ္ ျမင္ေသာအခါ ျပံဳးေတာ္မူျခင္းအေႀကာင္းကုိ ေလ်ာက္ထားေသာအခါ 'ငါ့ရႇင္ ဤျပႆနာကုိ ယခုမေမးပါနဲ႕။ျမတ္စြာဘုရားေရႇ႕ေတာ္မႇာ ေမးပါ'လုိ႕ မိန္႕ျပီး၊ဗုဒၶထံေရာက္ေသာအခါ လကၡဏမေထရ္က ေမးေလ်ာက္ေသာအခါ 'ငါ့ရႇင္လကၡဏ... ငါသည္ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ေစါင္း၌ စပါးႀကီး ေျမြျပိတၲာတေကာင္ကုိ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ထုိျပိတၲာ၏အတၲေဘာကုိတခါမႇငါမျမင္ဘူးပါ' ဟုျပံဳးရယ္ျခင္းကုိထင္ရႇားျပပါမည္ဟု ေျပာ ေသာအခါ............. ဗုဒၶက ရႇင္မဟာေမာဂၢလာန္မေထရ္ျမတ္ရဲ႕ စကားကုိရပ္ေစေတာ္မူျပီးလ်င္.......... 'ခ်စ္သားတုိ႕.... ငါဘုရားသည္လည္း ထုိျပိတၲာကုိေဗာဓိမဏၭိဳင္၌ ေနေတာ္မူစဥ္ထုိျပိတၲာကုိျမင္၏။ ထုိသုိ႕ျမင္ေသာ္လည္းအႀကင္လူတုိ႕သည္ ငါ့စကားကုိ မယုံႀကည္ႀကပါ။ မယုံႀကည္ေသာသူတုိ႕အား ေဟာျခင္းသည္ အက်ိဳးမရႇိ။ယခုေမာဂၢလာန္ကုိသက္ေသျပ၍ထုိစပ္းႀကီးေျမြျပိတၲာ အေႀကာင္းကုိငါေျပာ မယ္။ နားေထါင္ပါ'ဟုဆုိကာ...........'ခ်စ္သားတုိ႕....ထုိေျမြျပိတၲာႀကီးဟာ ကႆပဘုရားလက္ထက္အခါက သုမဂၤလ သူေဌးႀကီး ေဆာက္လုပ္လႇဴဒါန္းခဲ့ေသာ ဂႏၶကုဋီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကုိ မလုိကၠုႆာစိတ္ျဖင့္မီးရႇဳိ႕ ခဲ့သည့္ အတြက္ေႀကာင့္ေသလြန္ေသာအခါ ရႇည္ျမင့္စြာ ေသာကာလပါတ္လုံး မဟာအ၀ီစိငရဲ၌ခံစားျပီးမႇ ႀကြင္း ေသာကံအႀကိဳးမ်ားကုိ ယခုအခါ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္၌ မီးျဖင့္က်က္ လ်က္ဆင္းရဲစြာ ခံစားေနရတယ္.. ခ်စ္သားတုိ႕။' အထပါပါနိ ကမၼာနိ၊ ကရံဗာေလာ နဗုဇၥတိ ေသဟိကေမၼဟိဒုေမၼေဓါ၊ အဂၢိဒေဎၬာ၀ တပၸတိ။ ခ်မ္းသာဘုိ႕ လူမိုက္တုိ႕သည္ ယုတ္မာေသာအမႇဳ တုိ႕ကုိျပဳႀကစဥ္ မသိတတ္ႀကကုန္။ ေနာင္အခါ၌ကား မိမိျပဳအပ္ေသာ ကံတုိ႕ျဖင့္ ေလာင္က်ြမ္းကုန္လ်က္ မိမိသည္ပင္လ်င္ မိမိေတာမီးႏႇင့္အတူ ျဖစ္ႀကကုန္၏...ဟုမိန္႕ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ဒကာေတာ္ တခ်ိဳ႕ႀကေတာ့လည္း လူေတြဟာတဘ၀ တနပ္စာႀကည့္ျပီးေတာ့ ဘုရားပစၥည္း၊ သံဃာပစၥည္းမ်ားကုိ မေႀကာက္မရြံ႕သုံးစြဲ စားေသာက္ေနႀက တာပါဘဲ။ ဘယ္ေလာက္သုံးသုံး ဘယ္ေလာက္စားစား စီးပြါးမျဖစ္ အေရာင္မေျပာင္ပါဘူး။ ျပႆနာ ေတြမ်ိဳးစုံျဖစ္ျပီးဖြဲမီးလုိဘဲတေငြ႕ေငြ႕ အေလာင္ခံရျပီးစိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲႏႇင့္ဇာတ္သိမ္းရတာပါဘဲ။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕နံမည္ႀကီး ရိပ္သာ တခုမႇာဦးစီးေဆာင္ရြက္ ဥကၠဌလုပ္ေနတဲ့ မိသားစုတစုေတြ႕ရဘူးပါတယ္။ ရိပ္သာႀကီးကုိသူတုိ႕ဇနီးေမာင္ႏႇံ ႏႇစ္ေယာက္နဲ႕ဘဲ လုပ္ကုိင္ ေဆာင္ရြက္ေန ပါတယ္။ စာရင္းရႇင္းတယ္လုိ႕မရႇိဘူး။ စာရင္းရႇင္းႀကစုိ႕ဆုိရင္ ေသြးတက္တယ္ဆုိျပီး ေခြအိပ္ေတာ့တာဘဲ။ ေနာက္ဆုံး စီးပြါးေတြပ်က္ အငယ္အေႏႇာင္း ေတြထားျပီး ဇနီးေသ၊ေနာက္ဆုံးအိမ္ေတြပါျပဳတ္ျပီးဘယ္ေရာက္ သြားမႇန္းကုိ မသိေတာ့ဘူး။ ေႀကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ သံဃာပစၥည္း၊ ဘုရားပစၥည္း ေ၀းေ၀းေရႇာင္တာေကာင္းပါတယ္။သုံးတတ္ရင္ ေကာင္းပါတယ္။ မသုံးတတ္ရင္ဒုကၡေတြ႕တာမ်ားပါတယ္။ သံယုတ္ပါဠိေတာ္မႇာ သုစိေလာမ၊ခရာေလာမ ဘီလူးႀကီးႏႇစ္ေကာင္ရႇိပါတယ္။ အတိတ္ဘ၀တုံးက လယ္သမားေတြျဖစ္ျပီး ေက်ာင္းအနီးမႇာသူတုိ႕လယ္ရႇိေတာ့ စပါးရိပ္ျပီခဏအနားယူတဲ့အခါ သဃိကေက်ာင္းေပၚမႇာ ခႏၶာကုိယ္ ကေခြၽးေတြနဲ႕လႇဲအိပ္ေလ့ရႇိႀကပါတယ္။အဲဒီကံေႀကာင့္ အပ္ကဲ့သုိ႕ ခြၽန္ထက္ေသာ အေမႊးရႇိတဲ့သုစိေလာမဘီလူးႀကီး ျဖစ္ရတယ္။ ဟုိတေယာက္ႀကေတာ့ ႀကမ္းတမ္းေသာအေမႊးရႇိလုိ႕ခရာေလာမ ဘီလူးႀကီးေတြျဖစ္ရတယ္။ဒါ သုံးတာ စားတာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေငြေတြပစၥည္းေတြသုံးခဲ့ရင္ေတာ့လဲ ေတြးႀကည့္ေပါ့။ ကႆပဘုရားလက္ထက္က က်ီးတေကာင္ဟာသံဃာေတာ္ေတြဆြမ္းေလာင္းရန္ ရည္မႇန္းထားတဲ့ဆြမ္းကုိ သူယူစားခဲ့တဲ့အတြက္ေႀကာင့္ ေသလြန္ေသာအခါ ဂိဇၩဂုတ္ေတာင္မႇာက်ီးျပိတၲာျဖစ္ ခဲ့ရတယ္လုိ႕ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ ေျမြျပိတၲာ၀တၴဳမႇာဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

Questioned By - Arthor Tun Date:3 Dec 2007ဆရာေတာ္ အရႇင္သူျမတ္မ်ား ဘုရား။ဘုရား ဗုဒ ၶဘာသာမႇာ လူတစ္ေယာက္ ေသလြန္ၿပီးေနာက္ ထိုလူသြားေရာက္ရမည့္ ဘ၀ကို ေမးျမန္းစစ္ေဆးၿပီး ဆုံးျဖတ္ေပး သည့္ ယမမင္း ဆိုသည္ကို ၾကားဖူးပါသည္။ ယမမင္း ဘယ္ႏႇစ္ေယာက္ ရႇိသလဲ၊ ဘယ္မႇာ ေနသလဲ၊ ဘယ္လို ကုသိုလ္ သို့မဟုတ္ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ ယမမင္းျဖစ္ရသလဲ၊ ယမမင္းဆိုတာကို ဗုဒ ၶဘုရားရႇင္ရဲ႕ ႏႈတ္ေတာ္မႇ ေဟာ ၾကားခဲ့သလား ဆိုသည္တို့ကို သိလိုပါသည္ဘုရား။ ယမမင္းႏႇင့္ ပတ္သက္သည့္ က်မ္းဂန္ထြက္ ဗဟုသုတ အျဖာ ျဖာကို မ်က္ေမႇာက္ေခတ္ အျမင္ႏႇင့္ ေရာစပ္ ၍ ေျဖၾကားေပးေစခ်င္ပါသည္ဘုရား။႐ ိုေသစြာျဖင့္ တပည့္ေတာ္အာသာျမင့္ထြန္း

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 4 Dec 2007ယမမင္းရဟန္းတို့၊ ငါဘုရားသည္ ဒိဗၺစကၡဳညာဏ္ျဖင့္ ငရဲသို့ က်ေရာက္ေသာ သတၲ၀ါတို့ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ လူ့ဘ၀တြင္ မေကာင္းမႈကိုျပဳေသာေၾကာင့္ ငရဲသို့ေရာက္လာသူအား ငရဲထိန္းတို့က ယမမင္းထံ ေခၚသြား၏။ ထိုအခါ ယမမင္းက သင္သည္ လူ့ဘ၀မႇာရႇိစဥ္ ေမြးဖြားျခင္း၊ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ (အဓမၼမႈေၾကာင့္) ေလာကျပစ္ ခံရျခင္းႏႇင့္ ေသျခင္းဟူေသာ နတ္တမန္ ငါးေယာက္ ေရာက္လာသည္ကို သတိျပဳမိၿပီး ေကာင္းမႈေတြ ျပဳခဲ့ရဲ႕ေလာဟု စစ္ေမး၏။ မျပဳမိပါဟု ေျဖျခင္း၌ ယမမင္းက သင္သည္ ေမ့ေလ်ာ့ၿပီး ေကာင္းမႈကို မျပဳဘဲ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့ၿပီ။ သင္ျပဳလုပ္သည့္ အကုသိုလ္မႈကို မည္သူမ် အစားခံလို့မရ၊ သင္သာလ်င္ ခံရလိမ့္မည္ဟု ဆိုၿပီး ဆိတ္ဆိတ္ေန၏။ ယင္းေနာက္ ငရဲထိန္းတို့သည္ ထိုပုဂၢဳိလ္ အား တံခါးေလးခုရႇိသည့္ မဟာငရဲသို့ ပို့လိုက္ၾက၏။ ထိုသူသည္ အကုသုိလ္ကံ၏ အက်ဳိးေပး မကုန္သေ႐ြ႕ ထိုငရဲ၌ ခံေနရ၏ (မ ၃၊ ၁၈၆)။ ယမမင္းဟူသည္ (စတုမာရာဇ္နတ္မ်ဳိး၀င္) ေ၀မာနိကၿပိတၲာမင္းျဖစ္၏။ တစ္ခ်ိန္မႇာ နတ္ဗိမာန္၌ စည္းစိမ္ခံစားရၿပီး တစ္ခါတစ္ရံမႇာ မေကာင္းက်ဳိး ခံစားရ၏။ တရားေစာင့္ေသာ မင္းျဖစ္၏။ (ငရဲဘုံ၀င္ေပါက္) ဂိတ္ေလးခုတြင္ ယမမင္း တစ္ေယာက္စီရႇိ၏ (မ-႒ ၄၊ ၁၈၃)။ မိႆကကုသိုလ္ (ဥပမာ ၀က္သတ္ၿပီး အလႇဴေပးျခင္း စသည္)ေၾကာင့္ ယမမင္း ျဖစ္ရ၏။ သို့ရာတြင္ ယမမင္းသည္ တရားအားထုတ္ပါက မဂ္ဖိုလ္ကို ရႏိုင္၏ (အံ-ဋီ ၂၊ ၁၁၄)။ သိၾကားမင္း၏ ၀ရဇိန္လက္နက္၊ အာဠာ၀ကဘီလူး၏ ဘြဲ႕ျဖဴလက္နက္၊ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္း၏ သံလ်က္လက္နက္၊ ယမမင္း၏ (ေဒါသျဖင့္ၾကည့္လ်င္ ျပာက်ေစႏိုင္ေသာ) မ်က္လုံးလက္နက္ဟု လက္နက္ႀကီး ေလးမ်ဳိးရႇိ၏ (သံ-႒ ၁၊ ၂၉၀)။
အဓိပၸာယ္တစ္မ်ဳိး'သမၸယာေတာသိ ယမႆ သႏၲိကႏၲိ မရဏမုခံ ဂႏၲဳံ သေဇၨာ ဟုတြာ ဌိေတာသီတိ အေတၴာ (ဓမၼပဒ-႒ ၂၊ ၂၁၉) အဖြင့္အရဆိုရင္ ယမမင္းဆိုတာ ေသမင္းလို့ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀သံသရာမႇ မလြတ္ေျမာက္ေသးသမ် ယမမင္းရဲ႕ အာဏာစက္ကြင္းမႇ မလြတ္ေသးဘူး။ ဒီအဓိပၸာယ္နဲ့ ယမမင္းကို 'ေ၀သာယီ'လို့လဲ ေခၚပါတယ္ (ဇာ-႒ ၂၊ ၂၈၈)။
လူျဖစ္ခ်င္သူယမရာဇသုတ္အရ ယမမင္းဟာ အကုသိုလ္မႈေၾကာင့္ ငရဲသို့ ေရာက္လာသူေတြကို ၾကည့္ရင္း 'ငါသည္ လူ့ဘ၀ကို ရၿပီး ဗုဒၶဘုရားရႇင္ ပြင့္ခိုက္ႏႇင့္ ႀကဳံႀကိဳက္သျဖင့္ ဗုဒၶတရားကို ၾကားနာရလို့ တရားထူးကိုရရင္ သိပ္ေကာင္းမႇာပဲလို့' အၾကံျဖစ္ေပၚဖူးပါသတဲ့။ အဲဒီလို ယမမင္းအႀကံျဖစ္တာကို ဗုဒၶဘုရားရႇင္ဟာ သူမ်ားေျပာေၾကင့္ သိတာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ၿပီး >မက္ဆိုတာျဖစ္တယ္လို့လဲ အဲဒီသုတ္မႇာ မိန့္ေတာ္မူပါတယ္ (အံ ၁၊ ၁၄၀)။ (ႀကဳံလို့ ဆရားႀကီး ဂိုအင္ဂါ စီဒီ႐ြမ္မႇာ ယမရာဇသုတ္ကို ေဒ၀ဒူတသုတ္ႏႇင့္ ေပါင္းထားၿပီး စတုမဟာရာဇာသုတ္ ေနာက္ပိုင္းကို ဒုတိယစတုမဟာရာဇသုတ္လို့ စဥ္ထားတာေတြ႕ရလို့ ဆ႒မူနဲ့ မတူေၾကာင္းပါ။ ပညာရႇင္တို့ ဆင္ျခင္ပါကုန္)။
ငရဲႏႇင့္ ငရဲထိန္းငရဲဘုံ၌ ႏႇိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈမ်ား ရႇိေသာေၾကာင့္ ႏႇိပ္စက္ဥႇဥ္းပန္းသူ ငရဲထိန္းမ်ား ရႇိ၏ (အဘိ ၄၊ ၄၃၀)။ ငရဲထိန္းမ်ားကို ငရဲသားတို့က ျပန္ၿပီးႏႇိပ္စက္ကလူ မျပဳႏိုင္ (သံ-ဋီ ၂၊ ၈၆)။ ရဲထိန္းမ်ားလည္း ယမမင္းႏႇင့္ မဳ်ဳိးဇာတ္တူ၏။ ငရဲမီးဟူသည္ ကံေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ဥတုဇ႐ုပ္ျဖစ္၍ ငရဲခံရမည့္သူမ်ားသာပူၿပီး ငရဲထိန္းမ်ားမႇာမူ ပူေလာင္ျခင္းမရႇိ။ အကုသိုလ္ နည္းနည္းျဖင့္ ငရဲသို့ ေရာက္လာသူမ်ားကိုသာ စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္၏ (ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာ၊ ၂၈၇)။ မူရင္းပါဠိေတာ္ႏႇင့္ အ႒ကထာက်မ္းေတြမႇာ ငရဲဘုံအမ်ဳိးမ်ဳိးႏႇင့္ ဘုံအလိုက္ သက္တမ္း အပိုင္းအျခားေတြကို ေဖာ္ျပထားတာေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ပါရႇိပါတယ္။ အဲဒီငရဲဘုံေတြဟာ အခ်ဳိ႕ လူသားတို့အနီးမႇာ (ဥပမာ ေလာဟကုမၻီငရဲ)၊ အခ်ဳိ႕ မဟာ ပထ၀ီေျမႀကီးထဲမႇာ၊ အခ်ဳိ႕ အာကာသမႇာ ရႇိတယ္လို့ အဲဒီက်မ္းဂန္ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြအရ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ထူးျခားတာက ဗုဒၶ၀ါဒမႇာ ဘယ္ေတာ့မႇ ျပန္ေပၚမလာႏိုင္ေတာ့တဲ့ ထာ၀ရငရဲဆိုတာမရႇိပါဘူး။ ငရဲဆိုတာ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ ယာယီျဖစ္ရတဲ့ ဘ၀တစ္ခုသာျဖစ္ၿပီး ငရဲကေန လူ့ဘ၀ နတ္ဘ၀ေတြကို ျပန္ေရာက္လာၿပီး တရားအား ထုတ္လို့ ေဗာဓိညာဏ္ကိုေတာင္ ရႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါဟာ အင္မတန္ လႇပတဲ့ ဗုဒၶဒႆနပါပဲ။
သိပၸံႏႇင့္ ဒိဗၺစကၡဳသိပၸံဆရာေတြကေတာIndian Mythology (အိႏၵိယဒ႑ာရီ)လို့ ဆိုၾကမႇာပဲ။ ဆုိခြင့္ရႇိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယခုရာစုႏႇစ္ေတြမႇာ သိပၸံဆရာေတြကပဲ အာကာသမႇာ သက္ရႇိေလာက ရႇိႏိုင္ တယ္လို့ ဆိုလာၾကတယ္။ သိပၸံဆရာတို့က ကမၻာေျမႀကီးရဲ႕ အတြင္းပိုင္းမႇာ ေနထက္ေတာင္ ပူႏိုင္တဲ့ အရည္ရႇိတယ္လို့လဲ ဆိုတယ္။ ဒီေတာ့ အရည္ရႇိေကာင္းတဲ့ ေနရာမႇာ သက္ရႇိသတၲ၀ါ ရႇိတယ္ဆိုတဲ့ သိပၸံနိယာမအရ ေရဆူမႇတ္နီးနီးပူေနတဲ့ ေရပူစမ္းထဲမႇာ ငါးေလးေတြ အသက္ရႇင္ေနသလို အႏႇီေျမႀကီးထဲက အရည္မႇာ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့ သက္ရႇိေလာကတစ္ခု မရႇိဘူးလို့ ဘယ္သူဆိုႏိုင္မလဲ။ တရားထိုင္သူေတြ အနည္းဆုံး အလင္းနိမိတ္ေလာက္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ရဖူးရင္ ဗုဒၶရႇင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ဒိဗၺစကၡဳညာဏ္ စြမ္းအင္ကို ခန့္မႇန္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဗုဒၶရႇင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ဒိဗၺစကၡဳညာဏ္စြမ္းအားကို သိပၸံဆရာတို့ရဲ႕ အသိညာဏ္ႏႇင့္ မႏႈိင္းယႇဥ္ရဲပါ။

Questioned By - Maung Lumin Date:29 Nov 2007ဆရာေတာ္ အရႇင္သူျမတ္မ်ား ဘုရား။တပည့္ေတာ္ ေမးလိုတာရႇိ ၍ ေမးခြင့္ျပဳပါဘုရား။ မၾကာမီက ဆရာေတာ္တပါး တပည့္ေတာ္၏ မိတ္ေဆြအိမ္သို့ ႂကြ ျပီး ညက်ိန္းပါသည္။ ထိုဆရာေတာ္မႇာ အသက္ႀကီးမႇ ဘုန္းႀကီး၀တ္ေပမဲ့ ၀ိနည္း အလြန္ ေဆာက္တည္ပါသည္။ ညအခ်ိန္တြင္ ကုတင္ေပၚမႇာ မက်ိန္းပါ။ ကုလားထုိင္ေပၚတြင္ က်ိန္းပါသည္။ က်န္းမာေရးထိခိုက္မည္စိုရိမ္ ၍ ကုတင္မႇာ က်ိန္းရန္ ေလ်ာက္ေသာ္လည္း ျငင္းဆိုပါသည္။ ကုတင္ေပၚမႇာ မအိပ္တဲ့အက်င့္ကို ဘာအက်င့္လို့ေခၚပါသလဲ။ ထိုအက်င့္မ်ဳိးကို ဗုဒ ၶ ေဟာေတာ္မူပါသလား။ သံဃာေတာ္ေတြ ကုတင္ေပၚမႇာ မအိပ္ရဟု ဗုဒ ၶတားျမစ္ခဲ့ပါသလား။ ထိုင္အိပ္ရင္ ဘယ္လိုအက်ဳိးထူးေတြ ရရႇိပါ သလည္း ဘုရား။ သိလိုရင္းျဖင့္ ေမးေလ်ာက္ျခင္းျဖစ္ ၍ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။ရုိေသလ်က္တပည့္ေတာ္ လူမင္း

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကာ၀ိဒတိပိဋက ၀ိနာယဓရ ၀ိနယေကာ၀ိဒ၊မူလအဘိဓမၼိက သာသနဓဇ သိရီပ၀ရဓမၼာစရိယ၊မဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတ ေအာင္ရတနာေက်ာင္း Date: 4 Dec 2007

Answered By - Dr. ဦးဓမၼပိယဓမၼာစရိယ Ph.d(USA)(ေမတၲာနႏၵ၀ိဟာရ ဓမၼရိပ္သာ၊ ဖရီးေမာက္ျမိဳ့) Date: 30 Nov 2007ဒကာေတာ္လူမင္းညအခ်ိန္တြင္ ကုတင္ေပၚမႇာ မက်ိန္းစက္တဲ့အက်င့္ကို “ဓုတဂၤ” ဆိုတဲ့ ပါဠိေ၀ါဟာရမႇ ဆင္းသက္လာတဲ့ “ဓူတင္”အက်င့္လို ့ေခၚပါတယ္။ “ဓူတင္”အက်င့္ (၁၃) မ်ဳိးရႇိတဲ့အနက္က ညအခ်ိန္တြင္ ကုတင္ေပၚမႇာ မက်ိန္းစက္တဲ့အက်င့္ကို “ေနသဇၨိဓူတင္” (သို့မဟုတ္) ျမန္မာလိုေတာ့ “နိသဇၨိဓူတင္” လို့ေခၚပါတယ္။ “နိသဇၨိဓူတင္” ကို ေဆာက္တည္ပုံကေတာ့ ေသယ်ံ ပဋိကၡိပါမိ။ ေနသဇၨိကဂၤ ံ သမာဒိယာမိ၊ ပါဠိေတာ္အနက္ = ေသယ်ံ = အိပ္ျခင္းကို (၀ါ) လဲေလ်ာင္းအိပ္ျခင္းကို၊ ပဋိကၡိပါမိ= ပယ္ပါ၊ ေနသဇၨိကဂၤ ံ = နိသဇၨ အဂၤါကို (၀ါ) ထိုင္လ်က္ ေနေလ့ရႇိေသာသူ၏ အေၾကာင္းအဂၤါေစတနာကို၊ သမာဒိယာမိ = ေဆာက္တည္ပါ။ “နိသဇၨိ” အက်င့္ကိုက်င့္ပုံကား ၀ိသုဒၶိမဂ္က်မ္းအလုိအရ “နိသဇၨိဓူတင္” ေဆာင္ေသာရဟန္းသည္ ညဥ့္သုံးယံတြင္ တစ္ယံပတ္လုံးထ၍ စႀကၤ ံေလ်ာက္အပ္၏။ လဲေလ်ာင္းအိပ္ျခင္းကို ပယ္ရမည္ျဖစ္၏။ သို့ေသာ္ ဣရိယာပုထ္ ၄ပါးတြင္ လဲေလ်ာင္းအိပ္ျခင္းငႇာသာ မအပ္။ က်န္ ဣရိယာပုထ္ ၃ပါး (ရပ္ျခင္း။ ထိုင္ျခင္း။ စႀကၤ ံေလ်ႇာက္ျခင္း) လုံးပင္ အပ္ေပသည္။“နိသဇၨိဓူတင္” အက်င့္ကိုက်င့္ေသာပုဂၢဳိလ္ (၃)မ်ဳိး (အျမတ္ အလယ္ အနိမ့္) ရႇိနိဳင္ျပီး။ အျမတ္ဆုံး ဥကၠÏပုဂၢဳိလ္အား ေနာက္မႇီတံကဲပ်ဥ္ကိုပင္ သုံးေဆာင္ရန္ မအပ္သည္သာတည္း။ ဓူတင္အက်င့္မ်ုားကို ဗုဒၶေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ သို့ေသာ္ မက်င့္မေနရဟု ပညတ္ေတာ္ထား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ၀ိနည္းပညတ္ေတာ္မ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အလုိနည္းျခင္း၊ ေရာင္ရဲလြယ္ျခင္း၊ကိေလသာတို့ကို ေခါင္းပါးေစျခင္းစေသာ ဂုဏ္တုိ့ကို ျပည့္စုံေစျခင္းငႇာ သီလရႇိေသာ ေယာဂီရဟန္းသည္ ဓူတင္ေဆာက္တည္ျခင္းကို က်င့္သင့္ဟုသာ ျမတ္ဗုဒၶ တိုက္တြန္းေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဓူတင္အက်င့္မ်ုားကို က်င့္လိုကက်င့္၊ မက်င့္လိုကလည္း အျပစ္မရႇိဟု မႇတ္သားနဳိင္ပါသည္။ဓူတင္အက်င့္မ်ုားကို က်င့္ရျခင္း၏ အက်ဳိးမ်ားကားအလုိနည္းျခင္း၊ ေရာင္ရဲလြယ္ျခင္း၊ ကိေလသာတို့ကို ေခါင္းပါးေစျခင္း၊ ဆိတ္ျငိမ္ရာ၌ ေနျခင္း၊ အားထုတ္အပ္ေသာ ၀ီရိယရႇိျခင္း၊ ဒါယကာတို့က ျပဳစုေမြးျမဴလြယ္ျခင္း စေသာ အက်ဳိးမ်ားကို ရရႇိနဳိင္ပါသည္။

Questioned By - Maung Pai Date: 9 Nov 2007ဆရာေတာ္ အရႇင္သူျမတ္မ်ား ဘုရား။မၾကာမီက အေမရိကမႇာ ေနထုိင္သူ တပည့္ေတာ္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိျပန္စဥ္ နာမည္ၾကီး ဆရာေတာ္တစ္ပါးႏႇင့္ေတြ႔ျပီး ထုိဆရာေတာ္ ခ်ီးျမႇင့္ လိုက္သည့္ ဗုဒၶ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ရလာခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ ဆရာေတာ္က ထိုဗုဒၶဓာတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးခ်နည္းကိုလည္း သင္ေပးလိုက္ပါသည္။ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေဆာင္ထားလွ်င္ ရာထူးျမင့္ စီးပြားတက္ေၾကာင္း။ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေရစိမ္ျပီး ေန႔တိုင္း ေသာက္လွ်င္ က်န္းမာ အသက္ရႇည္ေၾကာင္းႏႇင့္ ကင္ဆာေရာဂါ မျဖစ္ေအာင္ လည္း ကာကြယ္ေပးေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူလိုက္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္မ်ားႏႇင့္ ပတ္သက္သည့္ တိက်ေသာ ဗုဒၶေဟာက်မ္းဂန္ထြက္ အဆိုအမိန္႔မ်ားႏႇင့္ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေရစိမ္ေသာက္ေကာင္း မသာက္ေကာင္းလည္း သိလိုပါသည္ဘုရား။ေမာင္ပိုင္

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 10 Nov 2007ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ ဆိုတာ'ျမတ္ဗုဒၶ၏ အေလာင္းေတာ္ကို မီ႐ႈိ႕ေသာအခါ အေရပါး၊ အေရထူ၊ အသား၊ အေၾကာ၊ အေစးမ်ား ေပ်ာက္သြားၿပီး ျပာႏႇင့္ မႈိင္းမ်ားပင္ မက်န္ေတာ့ဘဲ ''သရီရမ်ား''သာလ်င္ က်န္ရစ္၏' (ဒီ ၂၊ ၁၃၄)။ 'သရီရမ်ား(သရီရာနိ)ဟူသည္ ျမတ္ေလးပန္း၊ သန့္စင္သည့္ပုလဲ၊ ေ႐ႊအဆင္းသဏၭာန္ရႇိသည့္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ဆိုလို၏' (ဒီ-႒ ၂၊ ၁၉၆)။ 'ခႏၶာကိုယ္၏ အစိတ္အပိုင္း မ်ားျဖစ္သည့္ အ႐ိုးမ်ား (သရီရႆ အ၀ယ၀ဘူတာနိ အ႒ီနိ)ကို ''သရီရမ်ား''ဟု ဆိုလို၏' (ဒီ-ဋီ ၂၊ ၁၈၉)။ ဒီေဖာ္ျပခ်က္ေတြကို ေလ့လာရင္ ပါဠိေတာ္မႇာပါတဲ့ 'သရီရာနိ'ဆိုတဲ့ ပါဠိပုဒ္ကို အ႒ကထာက်မ္းက 'ဓာတ္ေတာ္မ်ား'လို့ ဖြင့္ဆိုတာ၊ အ႒ကထာကိုထပ္ဖြင့္တဲ့ ဋီကာက်မ္းက 'အ႐ိုးမ်ား'လို့ ဆိုတာကို ေတြ႕ရတယ္။ဥေရာပမႇာ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားေအာင္ ႀကဳိးပမ္းခဲ့သူ ဗုဒၶ၀ါဒီ ပါဠိပညာရႇင္ ၾေကမငခန ႊၽေူ့်န ရဲ႕ ဒီဃနိကာယ္ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္မႇာေတာ့ 'သရီရာနိ (ဟူသည္) အ႐ိုမ်ား(ကို ဆိုလို၏)။ (ယင္းပါဠိေ၀ါဟာရကို) ေနာင္အခါ ရဟႏၲာမ်ား ကြယ္လြန္ၿပီးနာက္ ျပာပုံထဲတြင္ က်န္ရစ္ခဲ့ဖြယ္ရႇိသည့္ ဖ်က္ဆီး ခြဲျခမ္း၍မရႏိုင္ေသာ ျဒပ္၀တၴဳ (ႇကဘ်အေညခန)တစ္မ်ဳိး (ဓာတ္ေတာ္)ဟု အဓိပၸာယ္ ေကာက္ယူၾက၏' (စာ-၅၇၆၊ မႇတ္ခ်က္-၄၆၁)လုိ့ မႇတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။ 'စြယ္ေတာ္ ေလးဆူ၊ ညႇပ္႐ိုးေတာ္ ႏႇစ္ဆူ၊ ဥဏၰလုံေမြးရႇင္ေတာ္ တစ္ဆူ၊ ေပါင္း ၇-ဆူမႇာ ပကတိ အတိုင္း (မီးမေလာင္ကြၽမ္းဘဲ) က်န္ရစ္ၿပီး က်န္ဓာတ္ေတာ္ (သရီရ)မ်ားမႇာ အငယ္ဆုံး မုန္ညင္းေစ့၊ အလတ္စား ဆန္က်ဳိး၊ အႀကီး ပဲေနာက္ေစ့က်ဳိးခန့္ ပမာဏ ရႇိၾက၏' (ဒီ-႒ ၂၊ ၁၉၆)။ သဗၺညဳတၪာာဏ္ေတာ္ရဲ႕တည္ရာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အေလာင္းေတာ္ကို မီး႐ႈိ႕ၿပီးတဲ့အခါ လူသာမန္ေတြလို ျပာ သို့မဟုတ္ ေျခ႐ိုး လက္႐ိုးစတဲ့ အ႐ိုးတုံးႀကီးေတြ မက်န္ရစ္ဘဲ ထူးဆန္း အ့ံၾသဖြယ္ အစိုင္အခဲေလးေတြ ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒါကို ဓာတ္ေတာ္ ေခၚတယ္လို့ ယေန့ေခတ္ ဗုဒၶ၀ါဒီေတြ နားလည္ ယုံၾကည္ၾကပါတယ္။
ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ သမိုင္း'ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည့္ရႇင္ အဇာတသတၲဳမင္း၊ ေ၀သာလီျပည္သား လိစၧ၀ီမင္းမ်ား၊ ကပိလ၀တၴဳျပည္သား သက်မင္းမ်ား၊ အလ†ကပၸျပည္သား ဗုလိမင္းမ်ား၊ ရာမ႐ြာသား ေကာလိယမင္းမ်ား၊ ေ၀ဌဒီပတိုင္းသား ပုဏၰား၊ ပါ၀ါၿမိဳ႕သား မလ†ာမင္းမ်ား၊ ကုသိနာ႐ုံျပည္သား မလ†ာမင္းမ်ားသည္ ဓာတ္ေတာ္ေ၀စုကို အညီအမ် ရရႇိၾကၿပီး ဓာတ္ေတာ္ေ၀သူ ေဒါဏပုဏၰားမႇာ ျပည္ေတာင္း၊ ေနာက္မႇ ေရာက္လာသူ ပိပၸလိ၀န အရပ္သား ေမာရိယမင္းမ်ားကား မီးေသြးမ်ား ရရႇိၾက၏။ ရႇစ္ျပည္ေထာင္မင္းတို့သည္ မိမိတို့တိုင္းျပည္၌ ဓာတုေစတီမ်ား တည္ၾက၏။ ေဒါဏႏႇင့္ ေမာရိယတို့လည္း ျပည္ေတာင္းေစတီ ႏႇင့္ မီးေသြးေစတီ တည္ၾက၏' (ဒီ ၂၊ ၁၃၇)။'ေစတီတည္ၿပီးေသာအခါ အရႇင္မဟာကႆပ မေထရ္သည္ ရာမ႐ြာရႇိ ေစတီမႇတစ္ပါး က်န္ခုနစ္ျပည္ေထာင္မင္းတို့၏ ေစတီမႇ ဓာတ္ေတာ္အားလုံးကို ယူေဆာင္ၿပီး အနည္းငယ္မ်သာ ခ်န္ထားလ်က္ အဇာတသတ္မင္းႏႇင့္ တိုင္ပင္၍ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕၏ အေရႇ႕ေတာင္အရပ္ (တစ္ေနရာ)၌ အေတာင္ရႇစ္ဆယ္ အနက္တူးၿပီးလ်င္ ဓာတ္ေတာ္အားလုံးကို တစ္ေပါင္းတည္း ဌာပနာ (ထြည့္သြင္း)ခဲ့၏။ ရာမဂါမေစတီရႇိ ဓာတ္ေတာ္မ်ားမႇာမူ အႏၲရာယ္မရႇိႏိုင္ဘဲ ေနာင္အခါ သီရိလကၤာႏိုင္ငံရႇိ မဟာေစတီ၌ ကိန္း၀ပ္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထုတ္ယူျခင္း မျပဳခဲ့ေပ' (ဒီ-႒ ၂၊ ၂၀၆)။ '(အရႇင္မဟာကႆပသည္) ဓာတ္ေတာ္မ်ားအား မၾကည္ညိဳသူတို့ ဖ်က္ဆီးမည့္ အႏၲရာယ္ကို ျမင္ေတာ္မူေၾကာင့္ (ဒီ-ဋီ ၂၊ ၁၈၇) တန္ခိုးျဖင့္ (ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို) ရယူ၍ (ဣဒၶိယာ အာဟရိတြာ၊ ၀ိသုဒၶိ-ဋီ ၂၊ ၆၄) ထိုမင္းတို့၏လက္၌ အနည္းငယ္မ်သာ ခ်န္ထားခဲ့ၿပီး ေစတီမ်ားတြင္ ဘာမ်မထားခဲ့ဘဲ (ရာဇူနံ ဟေတၴ ဌေပတြာ၊ န ေစတိေယသု၊ ဒီ-ဋီ ၂၊ ၁၈၇) (ဓာတ္ေတာ္မ်ားဌာပနာမည့္) ေျမတိုက္ခန္း (ဘူမိဃရမ႑ပ)ကို (အဇာတသတ္မင္း၏ အကူအညီျဖင့္) လ်ဳိ႕၀ႇက္ တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏' (၀ိသုဒၶိ-ဋီ ၂၊ ၆၄)။ ရာဇၿဂိဳဟ္ အေရႇ႕ေတာင္ဖက္က အဲဒီ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ေဟာင္းေနရာကို ေရွးေဟာင္းသုေတသနတို့ ရႇာေဖြ တူေဖာ္သင့္ပါတယ္။'ေနာက္ထပ္ ႏႇစ္ေပါင္း ၂၁၈-ႏႇစ္ အၾကာ (ဘီစီ ၃၂၅)တြင္ အေသာကမင္းႀကီးသည္ အဇာတသတ္မင္း ဌာပနာခဲ့သည့္ ''ဓာတ္ေတာ္တိုက္'' ေနရာကိုရႇာေဖြၿပီး ထိုဓ ဓာတ္ေတာ္ အနည္းငယ္သာ ခ်န္ထားလ်က္ ဓာတ္ေတာ္အားလုံးကုိယူၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း တည္ေဆာက္ေနသည့္ ေစတီေတာ္မ်ား၌ ခြဲေ၀ဌာပနာထားခဲ့၏' (ဒီ-႒ ၂၊ အေသာကေခတ္ ကိုးတိုင္းကိုးဌာန သာသနာျပဳပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ့အတူ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္အခ်ဳိ႕ အာရႇတစ္ခြင္သို့ ျပန့္ႏႇံ့သြားဖြယ္ရႇိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေအဒီ ၁၃ ရာစု အိႏၵိယေျမာက္ပိုင္း ပိုင္းကို မူဆလင္ေတြ ၀င္စီးတဲ့အခါ ေစတီေတြကို ဖ်က္ဆီး၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္ေတြ မီး႐ႈိ႕၊ ဘုန္းႀကီးေတြကို သတ္ျဖတ္လို့ ႏိုင္ငံကထြက္ေျပးတိမ္းေရႇာင္ၾကတဲ့ သံဃာေတြနဲ့ ဓာတ္ေတာ္အခ်ဳိ႕ ပါသြားဖြယ္ရႇိတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ သာသနာျပဳရဟန္းေတြနဲ့ အတူလဲ ဓာတ္ေတာ္အခ်ဳိ႕ အိႏၵိယအျပင္ဘက္သို့ ေရာက္သြားႏိုင္ဖြယ္ ရႇိပါတယ္။
ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ စစ္ရဲ႕လားဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ေတြကို အေမရိကတစ္ခြင္ ဦးေဆာင္လႇည့္လည္ျပသသူ တိဗက္ရဟန္းေတာ္ အရႇင္ပိယဒႆီကို ၀ါရႇင္တန္ပို့စ္ သတင္းေထာက္က 'ဗုဒၶရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ေတြ စစ္မႇန္တယ္လို့ အာမခံပါသလား'လို့ ေမးတဲ့အခါ 'ဒီဓာတ္ေတာ္ေတြမႇာ အျခားေနရာအားလုံးမႇာ ေတြ႕ရတဲ့ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ေတြနဲ့ သြင္ျပင္တူညီတဲ့အတြက္ သက်မုနိဗုဒၶရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ အစစ္အမႇန္ေတြပါပဲ' လို့ ေျဖပါတယ္။ ဒီရဟန္းေတာ္ဟာ မန္ခ်က္ခ်ဴးဆပ္စ္ နည္းပညာတကၠသိုလ္ (ၾ.ႈ.ႊ.)က ဧည့္ပညာရႇင္ျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ေတြ တည္ရႇိဆဲျဖစ္တဲ့ အိႏၵိယနဲ့ နီေပါႏိုင္ငံေတြက ေစတီ ေတာ္ေတြကို ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ရာမႇာ ပါ၀င္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓာတ္ေတာ္အစစ္ကို ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သာမန္အေနနဲ့ ရဖို့ေတာ့ မလြယ္ဘူးလို့ ဆိုခ်င္တာပါ။
ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖဓာတ္ေတာ္ရဲ႕ သဘာ၀နဲ့ ျပန့္ႏႇံ့ပုံကို အၾကမ္းဖ်င္း သိၿပီးပါၿပီး။ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္အစစ္ဆိုတာ အလြန္ရႏိုင္ခဲတဲ့ ရႇားပါးပစၥည္းပါ။ ဓာတ္ေတာ္ကို ေပးလိုက္တဲ့ နာမည္ၾကီး ဆရာေတာ္ဟာ မိမိ ထံလာသူတိုင္းကို ေ၀ငႇေပးမႇာျဖစ္လို့ ဒီေလာက္မ်ားျပားတဲ့ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္အစစ္ကို ယခုေခတ္မႇာ ရႏိုင္မယ္မထင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဓာတ္ေတာ္ပြား (အေျဖာင့္ေျပာရင္ ဓာတ္ေတာ္အတု)ကို ခ်ီးႁမႇင့္လိုက္တာပဲ ျဖစ္ဖို့မ်ားပါတယ္။ ဓာတ္ေတာ္ကို ေရစိမ္ေသာက္တာကေတာ့ ၾကည္ညဳိအားကိုးစိတ္န့ဲ လုပ္တာျဖစ္လို့ အကုသိုလ္ ျဖစ္မယ္မထင္ဘူး။ တစ္ခုေတာ့ ရႇိတယ္၊ ဗုဒၶဓာတ္ ေတာ္ စစ္မစစ္ သို့မဟုတ္ ဓာတ္ေတာ္ပြား ျပဳလုပ္တဲ့ ျဒပ္၀တၴဳမႇန္ကို အတိအက်မသိဘဲေတာ့ ေရစိမ္ မေသာက္သင့္ဘူးလို့ ထင္တာပဲ။

Questioned By - Soe Min Nyunt Date: 30 Oct 2007Dear sayadaw,I would like to ask a question.I often do white lies.In five precepts,it is not accepted any lies.I tries not to do white lies but I notice that without white lies ,there will not be convenience in any relationship at present life.Could you explain me the pros and cons of doing white lies at present life and in vicious cycle not only with the view of Theravada buddhism but also with the opinion of non- theravada buddhism.Paying respect,soe min

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 1 Nov 2007သစၥာမႏၲန္ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ငုံးငႇက္မင္းျဖစ္စဥ္က 'ငါ့မႇာ အေတာင္ေတြေတာ့ ရႇိပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ မပ်ံႏိုင္ေသးပါ။ ေျခာေထာက္ေတြလဲ ရႇိပါရဲ႕၊ မေျပးႏိုင္ေသးပါ။ မိဖႏႇစ္ပါးလဲ ထြက္ေျပးၾကၿပီ။ (ဤမႇန္တဲ့ သစၥာစကားေၾကာင့္) အို ေတာမီး၊ ေရႇာင္းရႇားပါေလာ့'လို့ သစၥာျပဳလိုက္လို့ ေတာမီးကြင္းၿပီး အသက္ခ်မ္းသာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါရမီခန္းပ်ဳိ႕မႇာ 'စကားသစၥာ တည္ေသာခါလ်င္ သစၥာ ေလးနက္ ေပၚဆီတက္၍ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္ ေဆးဖက္၀င္၏'လို့ စပ္ဆိုပါတယ္။ သစၥာမႏၲန္နဲ့ အသက္ ခ်မ္းသာသူေတြ ေရာဂါေပ်က္ကင္းသူေတြ ဘ၀အခက္အခဲကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္သူေတြ အေၾကာင္း က်မ္းဂန္မႇာ မ်ားစြာေဖာ္ျပပါတယ္။ 'မုသားစကား ဆိုတတ္သူဟာ ဘယ္မေကာင္းမႈကိုမဆို လုပ္ဖို့ ၀န္မေလးဘူး'လို့ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္ (စာ၊ ၂၀၇)မႇာ ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာ ထားလို့ မုသားရဲ႕ ဆန့္က်င္ဘက္ သစၥာတရားရဲ႕ ေလးနက္ပုံနဲ့ မုသာ၀ါဒမႇ ေရႇာင္ၾကဥ္မႈရဲ႕ တန္ဖိုးကို နားလည္ဖို့ လိုပါလိမ့္မယ္။
သစၥာပါရမီပါရမီဆိုတာ တစတစ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖည့္ဆည္းရတာမ်ဳိးပါ။ ထပ္ခါထပ္ခါ၊ မရပ္မစဲ၊ စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္ရတယ္။ တြန့္ဆုတ္ျခင္း မရႇိရဘူး။ သစၥာဆိုတာ ကတိတရားရဲ႕ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း၊ မိမိစကားကို မေဖာက္ဖ်က္ျခင္း၊ ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္၊ လုပ္တဲ့အတိုင္း ေျပာျခင္းလို့လဲ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶ ေလာင္းလ်ာေတြက်ေတာ့ အမႇန္တရားဟာ သူတို့ရဲ႕ ဘ၀လမ္း ညႊန္ျဖစ္လို့ ယ်ဥ္ေက်းမႈကို ေဖာ္ျပဖို့ေတာင္ အမႇန္တရားကို ဖုံးကြယ္ေလ့မရႇိဘူး။ ကတိေပးၿပီးရင္ အသက္ကိုပင္ စြန့္ရဲၾကတယ္။ ဟိရီတဇာတ္ (အမႇတ္ ၄၃)အရ ဗုဒၶေလာင္းလ်ာဟာ ဘ၀သံသရာမႇာ က်င္လည္စဥ္မႇာ အျခားသီလေလးပါးကို တစ္ခါတစ္ရံ ခ်ဳိးေဖာက္ႏိုင္ေပမဲ့ မမႇန္စကားကိုေတာ့ လုံး၀ မ>မက္ဟဘူးတဲ့။ ဟိရိဇာတ္ (အမႇတ္ ၃၆၃)မႇာေတာ့ 'ကတိအတိုင္း အမႇန္ပင္ တည္ပါေစ၊ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ကတိကို ျငင္းဆိုပါ၊ အခ်ည္းႏႇီး ၀ါႂကြားသူေတြကို ပညာရႇိေတြ မယုံၾကည္ၾကဘူး'လို့ သတိေပးထားပါတယ္။ မဟာသုတေသာမဇာတ္ (အမႇတ္ ၅၃၇) အရ 'ေကာင္းကင္ယံမႇ နံနက္ခင္း ၾကယ္စယ္ဟာ မေျပာင္းလဲတဲ့ လမ္းေၾကာင္းမႇန္မႇာ တည္ေနသလို၊ ရာသီေတြ အခ်ိန္ေတြ ႏႇစ္ေတြလဲ ¤င္းတို့ရဲ႕ လမ္းခရီးစဥ္မႇ မေသြဖည္သလိုပဲ အလုံးစုံ အသိပညာနဲ့ ေျပာဆိုသူဟာ အမႇန္လမ္းစဥ္မႇ လုံး၀ မယိမ္းယုိင္ပါဘူး'လို့ ဆုံးမပါတယ္။
အႏႇစ္သာရမေျပာခင္နဲ့ ေျပာဆဲမႇာ မမႇန္မႇန္းသိလ်က္ ေျပာဆိုတာကို မုသားလို့ဆိုပါတယ္။ မုသားေျပာခ်င္တဲ့စိတ္ရႇိေနရင္၊ အဲဒီစိတ္နဲ့ ကိုယ္ႏႈတ္တစ္ခုခုနဲ့ မိမိပတ္၀န္းက်င္ကို မဟုတ္တာကို အဟုတ္၊ အဟုတ္ကို မဟုတ္ ေျပာမိရင္ မုသားေျမာက္ပါတယ္။ မုသာ၀ါဒ သိကၡာပုဒ္နဲ့ ေလာကလူ့ေဘာင္မႇာ ေနထိုင္ခုိက္ အတြင္းစိတ္နဲ့ အျပင္ပ >မက္ဆိုမႈေတြအၾကား ျခားနားခ်က္မရႇိ ေအာင္ ေလ့က်င့္ရပါမယ္။ မုသာ၀ါဒ ေရႇာင္ၾကဥ္သူရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ဟာ အမ်ားသိတဲ့ မိမိဘ၀နဲ့ တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးရဲ႕ ႕ ႏႇစ္လိုမႈကု ိ ရယူဖို့ ႂကြား၀ါတာကို မလုပ္ဘူး။ သူတစ္ထူးရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းတာကို ရယူဖို့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ခ်ီးမြမ္း စကားမဆို။ အဲဒါအတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ေတြကို ဖုံးကြယ္မထား။ မိမိရဲ႕ကိုယ္က်င့္တရားကို အက်ဳိးမဲ့စြာ ထုတ္ ေဖာ္မျပဘူး။ ခ်ီးမြမ္းထိုက္သူကို ခ်ီးမြမ္း စကားဆိုၿပီး ကဲ့ရဲ႕ထိုက္သူကို ကဲ့ရဲ႕တယ္။ ဒါေပမဲ့ အထင္ေသးလို့ မဟုတ္ဘဲ ၾကင္နာလို့သာ ျဖစ္ပါတယ္။အမႇန္တရားကို ျမြက္ဆိုမႈဟာ အျခားသူေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို မျဖစ္ေပၚေစရင္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနသင့္တာေပါ့။ အကယ္၍ အမႇန္စကားဟာ အျခားသူတစ္ေယာက္ကို အက်ဳိးရႇိမဲ့ ပုံေပၚရင္ ေျပာလိုက္မိလို့ မိမိကိုယ္တိုင္ကို နစ္နာေစႏိုင္ေပမဲ့ အဲဒီစကားကို ျမြက္ဆိုသင့္တယ္။ မိမိစကားကို ေလးစားသကဲ့သို့ အျခားပုဂၢဳိလ္ေတြရဲ႕ စကားကိုလဲ ေထာမနာျပဳပါတယ္။ ဆိုလိုတာက မုသာ၀ါသိကၡာပုဒ္မႇာ အဲဒီအႏႇစ္သာရေတြပါလို့ လူ့အသိုင္းအ၀ိုင္းမႇာ အဆင္ေျပႏိုင္တဲ့ နည္းနဲ့ (အဲဒီနည္းက တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ မတူႏိုင္ပါဘူး) တတ္ႏိုင္သမ် ႀကိဳးစားၿပီး လိုက္နာက်င့္သုံးဖို့သာ အေရးႀကီးေၾကာင္းပါ။

Questioned By - Nay Myo Linn Date: 20 Oct 2007ဆရာေတာ္အရႇင္ျမတ္မ်ားဘုရား
ေျခေတာ္ဦးခုိက္ ေလ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ - ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ေလးျမား၊ ဓား၊ တုတ္၊ ေသနတ္ စေသာ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ထား သူမ်ားအား လူသားတစ္ေယာက္ကို သတ္ျဖတ္ရန္ တိုက္တြန္း အားေပး၊ နည္းျပလမ္းညႊန္ လုပ္ေကာင္းပါသလား၊ အကယ္၍ လုပ္ခဲ့လ်င္ ထိုရဟန္းေတာ္သည္ ၀ိနည္းအရ မည္သည့္ အျပစ္ရႇိပါသနည္း။ က်မ္းဂန္ႏႇင့္အညီ ေျဖၾကားေပးေစခ်င္ပါသည္။ေနမ်ဳိးလင္းAustin, TX

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကာ၀ိဒတိပိဋက ၀ိနာယဓရ ၀ိနယေကာ၀ိဒ၊မူလအဘိဓမၼိက သာသနဓဇ သိရီပ၀ရဓမၼာစရိယ၊မဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတ ေအာင္ရတနာေက်ာင္း Date: 24 Oct 2007

Answered By - ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသဓမၼာစရိယ၊ B.A. (Philo), M.A. (Buddhism) Date: 23 Oct 2007ဓမၼဂုဏ္ရည္ကို ညႇိဳးေစသူပိဋကတ္သုံးပုံထဲမႇာ 'ဗုဒၶဘုရားရႇင္ဟာ မိမိကိုျဖစ္ေစ၊ မိမိႏႇင့္ပတ္သက္သူကိုျဖစ္ေစ ဆန့္က်င္တဲ့လူေတြကို စိတ္ဆိုးၿပီး အဲဒီလူေတြကို သတ္ပစ္ဖို့ လက္နက္ရႇိသူေတြကို အားေပးတယ္' ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းေလး တစ္ေၾကာင္းေလာက္သာ ပါခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဗုဒၶရဲ႕တရားေတာ္မႇာ 'ဧဟိ ပႆေကာ = လာပါ ႐ႈပါလို့ စမ္းသပ္ခံႏိုင္'တဲ့ ဓမၼဂုဏ္ရည္ မရႇိႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ ဟာ ကမၻာေပၚမႇာ ယုခုေလာက္လဲ ထြန္းေျပာင္လာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရႇိပါဘူး။ ဗုဒၶတရားေတာ္အရ သက္ရႇိသတၲ၀ါတစ္ေယာက္ကို သတ္ဖို့ မည္သည့္ ျဗဟၼာဘုရား နတ္သိၾကားမႇာမႇ အထူးအခြင့္အေရး မရႇိပါဘူး။ သင့္လက္ေပၚမႇာ တြားသြားေနတဲ့ ပု႐ြက္ဆိတ္ကေလးကိုေတာင္ စိတ္ထင္တိုင္း သတ္ပစ္ဖို့ အခြင့္အေရး သင့္မႇာ မရႇိဘူး။ ဗုဒၶတရားေတာ္အစစ္က အဲဒီလို ျဖစ္လို့ ဗုဒၶရဲ႕သားေတာ္ျဖစ္တဲ့ ရဟန္းအစစ္ေတြက လူတစ္ေယာက္ကုိ သတ္ဖို့ လက္နက္ကိုင္လူသတ္သမားကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး တိုက္တြန္း အားေပးေကာင္းပါ့မလဲ။ အားေပးတိုက္တြန္း ခဲ့ရင္လဲ အဲဒီရဟန္းဟာ ကိုယ္တိုင္ ရဟန္းအျဖစ္က လူ့အျဖစ္ကို ေလ်ာက်သြား႐ုံမက ဓမၼဂုဏ္ရည္ကိုလဲ ညႇဴိးမႇိန္ေအာင္ လုပ္ရာက်ပါတယ္။
လူသတ္အဂၤါငါးပါးရဟန္းတစ္ပါးဟာ ကိုယ္တိုင္ လူကိုသတ္ရင္၊ အနည္းဆုံး ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိန္းမကို ပဋိသေႏၶဖ်က္ေဆး ေပးမိရင္၊ ဒါမႇမဟုတ္ အျခားတစ္ေယာက္ကို လူသတ္ဖို့ ေစခိုင္း အားေပး တိုက္ တြန္းရင္၊ ေသခ်င္ေနတဲ့လူကို ေသတာေကာင္းတယ္လို့ ေႁမႇာက္ေပးရင္၊ ေသခ်င္ေနသူရဲ႕ အနီးအနားမႇာ လူသတ္ပစၥည္းေတြကို ခ်ထားေပးရင္ အဲဒီရဟန္းဟာ သကၤန္း၀တ္ထားေပမဲ့ ရဟန္းဆိုတဲ့ အေရအတြက္ထဲ မပါေတာ့ဘူး။ လူသတ္မႈ ထေျမာက္ဖို့အတြက္ - ၁) သတ္မဲ့လူဟာ လူသားစင္စစ္ျဖစ္ျခင္း၊ ၂) အဲဒီလူ အသက္ရိႇေနတယ္လို့ သိျခင္း၊ ၃) သတ္ (ေသေစ) လိုတဲ့ ေစတနာ ရႇိျခင္း၊ ၄) ကိုယ္တိုင္ လုံ့လျပဳ၍ သတ္ျခင္း ၅) အသတ္ ခံရသူ ေသဆုံးျခင္းလို့ အဂၤါငါးခ်က္ ရႇိပါတယ္။
ေစခိုင္းပုံ ၆ မ်ဳိးအျခားလူကို ေစခို္င္းရာမႇာ သတ္မႇတ္ခ်က္ လြဲခဲ့ရင္ေတာ့ အာပတ္မသင့္ဘူး။ ဥပမာ 'ဦးဒတၲကို (၀တၴဳ)၊ မြန္းလြဲ ၁ နာရီအခ်ိန္ (ကာလ)၊ ေ႐ႊတိဂုံဘုရား အေရႇ႕ဖက္မုခ္မႇာ (ၾသကာသ)၊ လႇံစြပ္နဲ့ (အာ၀ုဓ)၊ (ဦးဒတၲ) လမ္းေလ်ာက္ေနတုန္း (ဣရိယာပထ)၊ ေရႇးတည့္တည့္ကေန ဗုိက္ကို ထိုးၿပီး (ၾကိယာ၀ိေသသ) သတ္ပါ'လို့ ဆရာေတာ္ ဦးတိႆက အႀကံေပးခဲ့ေပမဲ့ လူသတ္သမားက ဦးဒတၲကို မသတ္ဘဲ ဦးေဇာတကို သတ္မိရင္ ဆရာေတာ္ ဦးတိႆ ပါရာဇိကမက်ဘူး။ အဲဒီ ေျခာက္ခ်က္နဲ့ အတိအက် ခုိင္းရင္ အတိအက် ညီñြတ္မႇ ခုိင္းသူ ရဟန္းအျဖစ္ ဆုံး႐ႈံးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သာမန္ ခုိင္းရင္ေတာ့ အျပစ္လြတ္လမ္း မရႇိႏိုင္ဘူး။ ဥပမာ လူသတ္သမားကို ဆရာေတာ္ ဦးတိႆက 'ေဟ့ ဒကာ၊ ဦးဒတၲကို သတ္ပစ္'လို့ေျပာလို့ လူသတ္သမားအေနနဲ့ ဦးဒတၲကို သတ္ရင္ ဦးဒတၲေသတဲ့အခ်ိန္မႇာ ဆရာေတာ္ ဦးတိႆ ဘုန္းႀကီး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
သတ္မႇတ္ခ်က္ မရႇိလိုဆရာေတာ္ ဦးတိႆက လက္နက္ကိုင္ေတြကို 'ခင္ဗ်ားတို့ကို ဆန့္က်င္သူဟာ ခင္ဗ်ားတို့ရဲ႕ ရန္သူပဲ၊ ရန္သူဆိုတာကို အႂကြင္းအက်န္ မထားနဲ့၊ အျပတ္ရႇင္းပစ္'လို့ သာမန္ပဲ တိုက္တြန္း အားေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ လက္နက္ကိုင္ေတြဟာ ၄င္းတို့အား ဆန့္က်င္သူမႇန္သမ်ကို 'ဘယ္သူ့ကို မဆို၊ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္လက္နက္၊ ဘယ္လိုေနတုန္း၊ ဘယ္နည္းနဲ့ပဲ သတ္သတ္' လူတစ္ေယာက္ေသတာနဲ့ ေစခိုင္းသူ ဆရာေတာ္ ဦးတိႆ ရဟန္းမဟုတ္ေတာ့ဘဲ သကၤန္း၀တ္ႀကီး ျဖစ္သြားပါတယ္။ အလယ္က ျပတ္က်ဳိးသြားတဲ့ ထန္းပင္ကို ျပန္ရႇင္ ေအာင္ လုပ္လို့ မရသလို တစ္သက္လုံး ဘုန္းႀကီး ျပန္၀တ္ခြင့္လဲ မရႇိေတာ့ဘူး။